Wikipedia

Ligue 1

1. poziom rozgrywek ligowych w piłce nożnej mężczyzn we Francji

Ligue 1 (od sezonu 2020/21 marketingowa nazwa: Ligue 1 Uber Eats) – najwyższa w hierarchii klasa męskich ligowych rozgrywek piłkarskich we Francji, będąca jednocześnie najwyższym szczeblem centralnym (I poziom ligowy), utworzona w 1932 r. i zarządzana przez Ligue de football professionnel (LFP), a wcześniej przez Francuski Związek Piłki Nożnej (FFF). Zmagania w jej ramach toczą się cyklicznie (co sezon) systemem kołowym „jesień-wiosna” i przeznaczone są dla 20 najlepszych drużyn klubowych (wyłącznie profesjonalnych). Jej triumfator zostaje mistrzem Francji, zaś najsłabsze zespoły relegowane są do Ligue 2 (II ligi francuskiej).

Ligue 1
Ligue 1 Uber Eats
Ilustracja
2023/2024
Państwo

 Francja
 Monako

Oficjalny skrót

L1

Dyscyplina

piłka nożna

Organizator rozgrywek

Ligue de football professionnel

Data założenia

16 stycznia 1932
w Paryżu

Założyciel

Georges Bayrou
Emmanuel Gambardella
Gabriel Hanot

Poprzednia nazwa

Division Nationale
(1932/33 – 1971/72)
Première Division
(1972/73 – 2001/02)

Przekształcona
na zawodową

1932/33

Prezes

Nathalie Boy de la Tour

Partner TV

Canal+, beIN Sports
(we Francji)

Sponsor tytularny

Uber Eats

Rozgrywki
Liczba drużyn

18 (od 2023/24)

Zwycięzca

Mistrz Francji

Niższy poziom ligowy

Ligue 2

Puchary

Puchar Francji
Puchar Ligi Francuskiej
Superpuchar Francji

Zwycięzcy
Pierwszy zwycięzca

Olympique Lillois
(1932/33)

Obecny zwycięzca

Paris Saint-Germain
(2022/23)

Najwięcej zwycięstw

Paris Saint-Germain (11)

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Mecz Ligue 1, pomiędzy PSG i SM Caen

Ligue 1 jest częścią Ligue de football professionnel, obejmującej również Ligue 2. Od chwili powstania do sezonu 1971/72 nosiła ona oficjalną nazwę Division Nationale, od sezonu 1972/73 do sezonu 2001/02 – Première Division (w skrócie Division 1 lub D1), natomiast w 2002 r. zmieniono ją na Ligue 1 (w skrócie L1) i pod tą nazwą rozgrywana jest od edycji 2002/03[1].

Spośród wszystkich zawodników występujących w historii D1/L1 najwięcej spotkań rozegrał w niej bramkarz Mickaël Landreau (618 meczów), a najwięcej goli zdobył Delio Onnis (299 bramek).

Historia edytuj

Era przedligowa edytuj

 
L’hexagoal – trofeum za mistrzostwo w Ligue 1.

Przez niemal 50 lat utworzenie ogólnokrajowej ligi piłkarskiej było we Francji niemożliwe z uwagi na brak zgody władz na wprowadzenie profesjonalizmu oraz mnogość organizacji, zajmujących się sprawami futbolu w tym kraju. Coś, co udało się w Wielkiej Brytanii już w 1885 r., w „kraju nad Sekwaną” stawało się przedmiotem licznych debat publicznych, lecz ostatecznie za każdym razem przeważała wyidealizowana wizja tej materii. Brak oficjalnego zawodowstwa nie dotyczył wyłącznie piłki nożnej, lecz całego francuskiego sportu. Na początku XX wieku najważniejsze jego dyscypliny, z futbolem na czele – ze względu na dochody, które już generował – zostały dotknięte tzw. „brązowym amatorstwem” (fr. L’amateurisme marron), czyli nielegalnym wynagradzaniem rzekomo amatorskich zawodników. Kolejną przeszkodą na drodze do jednej ligi, obejmującej cały kraj, była duża liczba podmiotów, odpowiadających za rozwój piłki nożnej we Francji. Na przestrzeni lat były to: USFSA, FSAF, CFI, FGSPF, FCAF i LFA. Przed „erą ligową” organizowanych było aż sześć różnych rozgrywek o piłkarskie mistrzostwo Francji, bowiem każda z tych organizacji prowadziła własne. Wszystkie one toczyły się systemem pucharowym i miały charakter amatorski, a po latach żadnych z nich nie uznano za oficjalne. Pierwsze w historii zmagania o tytuł mistrza Francji zorganizowała w 1894 r. najstarsza z francuskich federacji – USFSA. Do 1896 r. odbywały się one systemem „wiosna-jesień”, a od sezonu 1896/97 wprowadzono formułę „jesień-wiosna”. Ich ostatnią pełną edycję rozegrano w sezonie 1913/14, bowiem przeprowadzenie kolejnych uniemożliwił wybuch I wojny światowej. Po jej zakończeniu udało się zorganizować faktycznie ostatnią edycję w sezonie 1919, po czym zaprzestano rozgrywania następnych. Od tej pory (nieprzerwanie do sezonu 1931/32) najlepszą klubową drużynę kraju wyłaniano poprzez Puchar Francji, którego ranga i prestiż rosły z roku na rok.

Początki ligi edytuj

Przełom w kwestii stworzenia rozgrywek ligowych nastąpił pod koniec lat 20. XX wieku, gdy kolejne dyskusje nad wprowadzeniem zawodowstwa we francuskim sporcie zaczęły wreszcie przynosić pierwsze efekty. Ich zwieńczeniem było wyrażenie zgody na oficjalną profesjonalizację piłki nożnej przez Krajową Radę FFF w lipcu 1930 r. stosunkiem głosów 128 „za” do 20 „przeciw”, przy 1 głosie wstrzymującym (prezesa FFF – Julesa Rimeta). Przeciwni byli wyłącznie przedstawiciele okręgowych związków z Paryża, Alzacji i Owernii. Jako datę obowiązywania nowego prawa wskazano 1 lipca 1932, więc na dostosowanie się do niego zainteresowane kluby mały aż 2 lata. Wskazano, że zawodowa liga może liczyć maksymalnie 20 klubów, które muszą spełnić jednocześnie trzy kryteria:

  • prezentowanie wysokiego poziomu sportowego (piłkarskiego), popartego wynikami odnoszonymi w przeszłości,
  • pełna wypłacalność, stabilna i przejrzysta sytuacja finansowa, wystarczające dochody z prowadzonej działalności,
  • zatrudnianie na kontraktach co najmniej ośmiu profesjonalnych zawodników.

16 stycznia 1932 utworzono w Paryżu pierwszą w historii zawodową ligę piłkarską we Francji, nadając jej nazwę Division Nationale. Jej założycielami byli: Georges Bayrou, Emmanuel Gambardella i Gabriel Hanot. Premierową edycję przeprowadzono w sezonie 1932/33 (od samego początku rozgrywki toczono systemem „jesień-wiosna”), gdy do rywalizacji przystąpiło 20 drużyn, podzielonych na dwie 10-zespołowe grupy (inauguracyjna kolejka odbyła się 11 września 1932). Pierwszymi triumfatorami zostały: Olympique Lillois (w grupie A) oraz FC Antibes (w grupie B), zaś 14 maja 1933 na stadionie Colombes w Paryżu rozegrano finał ligi, w którym Olympique Lillois pokonało drugie w tabeli grupy B AS Cannes 4:3 (FC Antibes zostało zdyskwalifikowane przez władze ligi i niedopuszczone do udziału w finale).

System rozgrywek edytuj

Obecny format ligi zakładający brak systemu pucharowego obowiązuje od sezonu 1932/33. Po przerwie w latach 1939–1945 spowodowanej II wojną światową, w sezonie 1945/46 reaktywowano rozgrywki.

Zmagania składają się z 38 kolejek spotkań rozgrywanych pomiędzy drużynami systemem kołowym. Każda para drużyn rozgrywa ze sobą dwa mecze – jeden w roli gospodarza, drugi jako goście. Od sezonu 2002/03 do sezonu 2022/23 w lidze występowało 20 zespołów. W przeszłości liczba ta wynosiła od 14 do 18. Drużyna zwycięska za wygrany mecz otrzymuje 3 punkty (do sezonu 1993/94 – 2 punkty), 1 punkt za remis oraz 0 punktów za porażkę. Od sezonu 2023/24 liczba drużyn ponownie wyniesie 18[2].

Zajęcie 1. miejsca po ostatniej kolejce oznacza zdobycie tytułu mistrza Francji, który – podobnie jak drużyna z 2. miejsca – zdobywa prawo gry w fazie grupowej Ligi Mistrzów. Trzeci zespół wywalcza możliwość uczestniczenia w ostatniej fazie eliminacji do Ligi Mistrzów. Ekipy z miejsc 4. i 5. kwalifikują się do fazy grupowej Ligi Europy. Drużyna z 6. miejsca również ma szansę udziału w tych rozgrywkach, jednak zależy to od wyników Pucharu Francji, którego zwycięzca również gwarantuje sobie prawo startu w Lidze Europy. Zajęcie 2 ostatnich miejsc wiąże się ze spadkiem do Ligue 2. Trzeci zespół od końca rozgrywa barażowy dwumecz z trzecią ekipą Ligue 2 o pozostanie w lidze. W sezonie 2022/2023 w związku ze zmniejszeniem liczby drużyn w lidze, do Ligue 2 spadły cztery zespoły, awansowały dwa, a dwumecz barażowy nie został rozegrany[2].

W przypadku zdobycia takiej samej liczby punktów, o kolejności w tabeli decyduje bilans bramkowy.

Uczestnicy w sezonie 2023/2024 edytuj

Uczestnicy z poprzedniej edycji
PSG Paris Saint-Germain   1
RCL RC Lens 2
OMA Olympique Marsylia 3
REN Stade Rennes 4
LIL Lille OSC 5
ASM AS Monaco 6
LYO Olympique Lyon 7
CLE Clermont Foot 8
NIC OGC Nice 9
LOR Lorient 10
REI Stade de Reims 11
MHS Montpellier HSC 12
TFC Toulouse FC   13
BRS Brest 14
RCS RC Strasbourg 15
NAN FC Nantes 16
   Spadek z Ligue 1 (2022/2023)
AUX Auxerre 17
AJA Ajaccio 18
TRO Troyes 19
ANG Angers SCO 20
  Awans z Ligue 2 (2022/2023)
HAV Le Havre AC 1
MET FC Metz 2

Oznaczenia:

  • kolumna pierwsza – skróty nazw drużyn,
  • kolumna trzecia – miejsce zajęte w poprzednim sezonie.

Lista sezonów edytuj

Sezon K T Mistrz Wicemistrz III miejsce Br. Król strzelców Uwagi
Première Division
1932/33     1 Olympique Lillois AS Cannes - 15   Robert Mercier (Club Français)
  Walter Kaiser (Stade Rennais) 		2 grupy po 10 klubów
1933/34     1 FC Sète SC Fives Olympique Marsylia 28   István Lukács (FC Sète) 14 klubów
1934/35     1 FC Sochaux-Montbéliard RC Strasbourg RC Paryż 30   André Abegglen (FC Sochaux-Montbéliard) 16 klubów
1935/36     1 RC Paryż Olympique Lillois RC Strasbourg 34     Roger Courtois (FC Sochaux-Montbéliard) 16 klubów
1936/37     1 Olympique Marsylia FC Sochaux-Montbéliard RC Paryż 30   Oskar Rohr (RC Strasbourg) 16 klubów
1937/38     2 FC Sochaux-Montbéliard Olympique Marsylia FC Sète 26   Jean Nicolas (FC Rouen) 16 klubów
1938/39     2 FC Sète Olympique Marsylia RC Paryż 27     Roger Courtois (FC Sochaux-Montbéliard)
    Désiré Koranyi (FC Sète) 		16 klubów
1939–1945     Nie rozgrywano z powodu II wojny światowej
1945/46     1 Lille OSC AS Saint-Étienne CO Roubaix-Tourcoing 28   René Bihel (Lille OSC) 18 klubów
1946/47     1 CO Roubaix-Tourcoing Stade de Reims RC Strasbourg 33   Pierre Sinibaldi (Stade de Reims) 20 klubów
1947/48     2 Olympique Marsylia Lille OSC Stade de Reims 31   Jean Baratte (Lille OSC) 18 klubów
1948/49     1 Stade de Reims Lille OSC Olympique Marsylia 26   Jean Baratte (Lille OSC)
  Josef Humpál (FC Sochaux-Montbéliard) 		18 klubów
1949/50     1 Girondins Bordeaux Lille OSC Stade de Reims 24   Jean Grumellon (Stade de Reims) 18 klubów
1950/51     1 OGC Nice Lille OSC Le Havre AC 28   Roger Piantoni (FC Nancy) 18 klubów
1951/52     2 OGC Nice Girondins Bordeaux Lille OSC 28   Gunnar Andersson (Olympique Marsylia) 18 klubów
1952/53     2 Stade de Reims FC Sochaux-Montbéliard Girondins Bordeaux 35   Gunnar Andersson (Olympique Marsylia) 18 klubów
1953/54     2 Lille OSC Stade de Reims Girondins Bordeaux 27     Édouard Kargu (Girondins Bordeaux) 18 klubów
1954/55     3 Stade de Reims Toulouse FC RC Lens 30   René Bliard (Stade de Reims) 18 klubów
1955/56     3 OGC Nice RC Lens AS Monaco 31     Thadée Cisowski (RC Paryż) 18 klubów
1956/57     1 AS Saint-Étienne RC Lens Stade de Reims 33     Thadée Cisowski (RC Paryż) 18 klubów
1957/58     4 Stade de Reims Nîmes Olympique Angers SCO 34   Just Fontaine (Stade de Reims) 18 klubów
1958/59     4 OGC Nice Nîmes Olympique RC Paryż 30     Thadée Cisowski (RC Paryż) 20 klubów
1959/60     5 Stade de Reims Nîmes Olympique RC Paryż 28   Just Fontaine (Stade de Reims) 20 klubów
1960/61     1 AS Monaco RC Paryż Stade de Reims 28   Roger Piantoni (Stade de Reims) 20 klubów
1961/62     6 Stade de Reims RC Paryż Nîmes Olympique 25   Touré Sékou (SO Montpellier) 20 klubów
1962/63     2 AS Monaco Stade de Reims CS Sedan 35   Serge Masnaghetti (US Valenciennes-Anzin) 20 klubów
1963/64     2 AS Saint-Étienne AS Monaco RC Lens 30   Ahmed Oudjani (RC Lens) 18 klubów
1964/65     1 FC Nantes Girondins Bordeaux US Valenciennes-Anzin 24   Jacques Simon (FC Nantes) 18 klubów
1965/66     2 FC Nantes Girondins Bordeaux US Valenciennes-Anzin 36   Philippe Gondet (FC Nantes) 20 klubów
1966/67     3 AS Saint-Étienne FC Nantes Angers SCO 31   Patrick Revelli (AS Saint-Étienne) 20 klubów
1967/68     4 AS Saint-Étienne OGC Nice FC Sochaux-Montbéliard 26   Étienne Sansonetti (AC Ajaccio) 20 klubów
1968/69     5 AS Saint-Étienne Girondins Bordeaux FC Metz 25   André Guy (Olympique Lyon) 18 klubów
1969/70     6 AS Saint-Étienne Olympique Marsylia CS Sedan 28   Patrick Revelli (AS Saint-Étienne) 18 klubów
1970/71     3 Olympique Marsylia AS Saint-Étienne FC Nantes 44   Josip Skoblar (Olympique Marsylia) 20 klubów
1971/72     4 Olympique Marsylia Nîmes Olympique FC Sochaux-Montbéliard 30   Josip Skoblar (Olympique Marsylia) 20 klubów
1972/73     3 FC Nantes OGC Nice Olympique Marsylia 26   Josip Skoblar (Olympique Marsylia) 20 klubów
1973/74     7 AS Saint-Étienne FC Nantes Olympique Lyon 30   Carlos Bianchi (Stade de Reims) 20 klubów
1974/75     8 AS Saint-Étienne Olympique Marsylia Olympique Lyon 30   Delio Onnis (AS Monaco) 20 klubów
1975/76     9 AS Saint-Étienne OGC Nice FC Sochaux-Montbéliard 34   Carlos Bianchi (Stade de Reims) 20 klubów
1976/77     4 FC Nantes RC Lens SC Bastia 28   Carlos Bianchi (Stade de Reims) 20 klubów
1977/78     3 AS Monaco FC Nantes RC Strasbourg 37   Carlos Bianchi (Paris Saint-Germain) 20 klubów
1978/79     1 RC Strasbourg FC Nantes AS Saint-Étienne 27   Carlos Bianchi (Paris Saint-Germain) 20 klubów
1979/80     5 FC Nantes FC Sochaux-Montbéliard AS Saint-Étienne 21   Erwin Kostedde (Stade Laval) 20 klubów
1980/81     10 AS Saint-Étienne FC Nantes Girondins Bordeaux 24   Delio Onnis (Tours FC) 20 klubów
1981/82     4 AS Monaco AS Saint-Étienne FC Sochaux-Montbéliard 29   Delio Onnis (Tours FC) 20 klubów
1982/83     6 FC Nantes Girondins Bordeaux Paris Saint-Germain 27   Vahid Halilhodžić (FC Nantes) 20 klubów
1983/84     2 Girondins Bordeaux AS Monaco AJ Auxerre 21   Patrice Garande (AJ Auxerre)
  Delio Onnis (Sporting Toulon) 		20 klubów
1984/85     3 Girondins Bordeaux FC Nantes AS Monaco 28   Vahid Halilhodžić (FC Nantes) 20 klubów
1985/86     1 Paris Saint-Germain FC Nantes Girondins Bordeaux 23   Jules Bocandé (FC Metz) 20 klubów
1986/87     4 Girondins Bordeaux Olympique Marsylia Toulouse FC 18   Bernard Zénier (FC Metz) 20 klubów
1987/88     5 AS Monaco Girondins Bordeaux Montpellier HSC 19   Jean-Pierre Papin (Olympique Marsylia) 20 klubów
1988/89     5 Olympique Marsylia Paris Saint-Germain AS Monaco 22   Jean-Pierre Papin (Olympique Marsylia) 20 klubów
1989/90     6 Olympique Marsylia Girondins Bordeaux AS Monaco 30   Jean-Pierre Papin (Olympique Marsylia) 20 klubów
1990/91     7 Olympique Marsylia AS Monaco AJ Auxerre 23   Jean-Pierre Papin (Olympique Marsylia) 20 klubów
1991/92     8 Olympique Marsylia AS Monaco Paris Saint-Germain 27   Jean-Pierre Papin (Olympique Marsylia) 20 klubów
1992/93     - Olympique Marsylia[3] Paris Saint-Germain AS Monaco 23   Alen Bokšić (Olympique Marsylia) 20 klubów
1993/94     2 Paris Saint-Germain Olympique Marsylia AJ Auxerre 20   Roger Boli (RC Lens)
  Youri Djorkaeff (AS Monaco)
  Nicolas Ouédec (FC Nantes) 		20 klubów
1994/95     7 FC Nantes Olympique Lyon Paris Saint-Germain 22   Patrice Loko (FC Nantes) 20 klubów
1995/96     1 AJ Auxerre Paris Saint-Germain AS Monaco 21   Sonny Anderson (AS Monaco) 20 klubów
1996/97     6 AS Monaco Paris Saint-Germain FC Nantes 22   Stéphane Guivarc’h (Stade Rennais) 20 klubów
1997/98     1 RC Lens FC Metz AS Monaco 21   Stéphane Guivarc’h (AJ Auxerre) 18 klubów
1998/99     5 Girondins Bordeaux Olympique Marsylia Olympique Lyon 22   Sylvain Wiltord (Girondins Bordeaux) 18 klubów
1999/00     7 AS Monaco Paris Saint-Germain Olympique Lyon 23   Sonny Anderson (Olympique Lyon) 18 klubów
2000/01     8 FC Nantes Olympique Lyon Lille OSC 22   Sonny Anderson (Olympique Lyon) 18 klubów
2001/02     1 Olympique Lyon RC Lens AJ Auxerre 22   Djibril Cissé (AJ Auxerre)
  Pauleta (Girondins Bordeaux) 		18 klubów
Ligue 1
2002/03     2 Olympique Lyon AS Monaco Olympique Marsylia 26   Shabani Nonda (AS Monaco) 20 klubów
2003/04     3 Olympique Lyon Paris Saint-Germain AS Monaco 26   Djibril Cissé (AJ Auxerre) 20 klubów
2004/05     4 Olympique Lyon Lille OSC AS Monaco 26   Alexander Frei (Stade Rennais) 20 klubów
2005/06     5 Olympique Lyon Girondins Bordeaux Lille OSC 21   Pauleta (Paris Saint-Germain) 20 klubów
2006/07     6 Olympique Lyon Olympique Marsylia Toulouse FC 15   Pauleta (Paris Saint-Germain) 20 klubów
2007/08     7 Olympique Lyon Girondins Bordeaux Olympique Marsylia 15   Karim Benzema (Olympique Lyon) 20 klubów
2008/09     6 Girondins Bordeaux Olympique Marsylia Olympique Lyon 14   André-Pierre Gignac (Toulouse FC) 20 klubów
2009/10     9 Olympique Marsylia Olympique Lyon AJ Auxerre 18   Mamadou Niang (Olympique Marsylia) 20 klubów
2010/11     3 Lille OSC Olympique Marsylia Olympique Lyon 25   Moussa Sow (Lille OSC) 20 klubów
2011/12     1 Montpellier HSC Paris Saint-Germain Lille OSC 21   Olivier Giroud (Montpellier HSC)
  Nenê (Paris Saint-Germain) 		20 klubów
2012/13     3 Paris Saint-Germain Olympique Marsylia Olympique Lyon 30   Zlatan Ibrahimović (Paris Saint-Germain) 20 klubów
2013/14     4 Paris Saint-Germain AS Monaco Lille OSC 26   Zlatan Ibrahimović (Paris Saint-Germain) 20 klubów
2014/15     5 Paris Saint-Germain Olympique Lyon AS Monaco 27   Alexandre Lacazette (Olympique Lyon) 20 klubów
2015/16     6 Paris Saint-Germain Olympique Lyon AS Monaco 38   Zlatan Ibrahimović (Paris Saint-Germain) 20 klubów
2016/17     8 AS Monaco Paris Saint-Germain OGC Nice 35   Edinson Cavani (Paris Saint-Germain) 20 klubów
2017/18     7 Paris Saint-Germain AS Monaco Olympique Lyon 28   Edinson Cavani (Paris Saint-Germain) 20 klubów
2018/19     8 Paris Saint-Germain Lille OSC Olympique Lyon 33   Kylian Mbappé (Paris Saint-Germain) 20 klubów
2019/20     9 Paris Saint-Germain Olympique Marsylia Stade Rennes 18   Kylian Mbappé (Paris Saint-Germain)
  Wissam Ben Yedder (AS Monaco) 		20 klubów
2020/21     4 Lille OSC Paris Saint-Germain AS Monaco 27   Kylian Mbappé (Paris Saint-Germain) 20 klubów
2021/22     10 Paris Saint-Germain Olympique Marsylia AS Monaco 28   Kylian Mbappé (Paris Saint-Germain) 20 klubów
2022/23     11 Paris Saint-Germain RC Lens Olympique Marsylia 29   Kylian Mbappé (Paris Saint-Germain) 20 klubów

Uczestnicy edytuj

W dotychczasowych 86 edycjach ligowych mistrzostw Francji (od sezonu 1932/33 do sezonu 2023/24 włącznie) wzięło udział 75 drużyn klubowych, jednak żadna z nich nie uczestniczyła we wszystkich edycjach. Najwięcej sezonów pierwszoligowych ma na swym koncie Olympique Marsylia, który jednocześnie rozegrał najwięcej meczów w D1/L1.

Pogrubiono zespoły biorące udział w Ligue 1 sezonu 2023/24.

Tabela medalowa edytuj

W dotychczasowych 85 zakończonych edycjach ligowych mistrzostw Francji (od sezonu 1932/33 do sezonu 2022/23 włącznie) na podium stawało 30 drużyn klubowych, a liderem tej klasyfikacji jest AS Monaco (28-krotny medalista). Natomiast tytuł ligowego mistrza Francji został do tej pory zdobyty przez 19 zespołów, a najczęściej wywalczał go Paris Saint-Germain (11 razy). Stan po zakończeniu sezonu 2022/23.

Lp. Klub Miejsca na podium Zwycięskie sezony
     
1. Paris Saint-Germain 11 9 3 1985/86, 1993/94, 2012/13, 2013/14, 2014/15, 2015/16, 2017/18, 2018/19, 2019/20, 2021/22, 2022/23
2. AS Saint-Étienne 10 3 2 1956/57, 1963/64, 1966/67, 1967/68, 1968/69, 1969/70, 1973/74, 1974/75, 1975/76, 1980/81
3. Olympique Marsylia 9 13 6 1936/37, 1947/48, 1970/71, 1971/72, 1988/89, 1989/90, 1990/91, 1991/92, 2009/10
4. AS Monaco 8 7 13 1960/61, 1962/63, 1977/78, 1981/82, 1987/88, 1996/97, 1999/00, 2016/17
5. FC Nantes 8 7 2 1964/65, 1965/66, 1972/73, 1976/77, 1979/80, 1982/83, 1994/95, 2000/01
6. Olympique Lyon 7 5 9 2001/02, 2002/03, 2003/04, 2004/05, 2005/06, 2006/07, 2007/08
7. Girondins Bordeaux 6 9 4 1949/50, 1983/84, 1984/85, 1986/87, 1998/99, 2008/09
8. Stade Reims 6 3 4 1948/49, 1952/53, 1954/55, 1957/58, 1959/60, 1961/62
9. Lille OSC 4 6 5 1945/46, 1953/54, 2010/11, 2020/21
10. OGC Nicea 4 3 1 1950/51, 1951/52, 1955/56, 1958/59
11. FC Sochaux-Montbéliard 2 3 4 1934/35, 1937/38
12. FC Sète 2 0 1 1933/34, 1938/39
13. RC Lens 1 5 2 1997/98
14. RC Paryż 1 2 5 1935/36
15. RC Strasbourg 1 1 3 1978/79
16. Olympique Lillois 1 1 0 1932/33
17. AJ Auxerre 1 0 5 1995/96
18. CO Roubaix-Tourcoing 1 0 1 1946/47
Montpellier HSC 1 0 1 2011/12
20. Nîmes Olympique 0 4 1
21. Toulouse FC 0 1 2
22. FC Metz 0 1 1
23. AS Cannes 0 1 0
SC Fives 0 1 0
25. Angers SCO 0 0 2
CS Sedan 0 0 2
US Valenciennes-Anzin 0 0 2
28. Le Havre AC 0 0 1
SC Bastia 0 0 1
Stade Rennes 0 0 1

Klasyfikacja według miast edytuj

Siedziby klubów. Stan po zakończeniu sezonu 2022/23.

Miasto Liczba tytułów Kluby
Paryż 12 Paris Saint-Germain (11), RC Paryż (1)
Saint-Étienne 10 AS Saint-Étienne (10)
Marsylia 9 Olympique Marsylia (9)
Monako
8
 AS Monaco (8)
Nantes FC Nantes (8)
Lyon 7 Olympique Lyon (7)
Bordeaux
6
 Girondins Bordeaux (6)
Reims Stade Reims (6)
Lille 5 Lille OSC (4), Olympique Lillois (1)
Nicea 4 OGC Nicea (4)
Montbéliard
2
 FC Sochaux-Montbéliard (2)
Sète FC Sète (2)
Auxerre
1
 AJ Auxerre (1)
Lens RC Lens (1)
Montpellier Montpellier HSC (1)
Roubaix CO Roubaix-Tourcoing (1)
Strasburg RC Strasbourg (1)

Prawa telewizyjne w Polsce edytuj

Prawa telewizyjne do meczów Ligue 1 od sezonu 2020/21 do sezonu 2023/24 posiadają Eleven Sports (główny nabywca praw) i Canal+ Polska (na zasadzie sublicencji)[4]. Spotkania Ligue 1 można również oglądać na stronach internetowych bukmacherów: Betclic, Fortuna, STS oraz Superbet[5].

Lata Stacja telewizyjna Źródło
1997–2015
2020–2024 		Canal+ [6][7]
2008–2012 Orange Sport [8]
2015–2018
2020–2024 		Eleven Sports [9][7]

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ France 2002/03.
  2. ↑ a b W Ligue 1 jak w Ekstraklasie. 18 drużyn będzie walczyło o mistrzostwo. polsatsport.pl, 2021-06-03. [dostęp 2023-05-24].
  3. ↑ Tytuł odebrany w związku z aferą korupcyjną.
  4. ↑ Ligue 1 (Liga Francuska) mecze na żywo i za darmo w internecie. Gdzie oglądać transmisje Ligue 1 w TV i online?. pilkarskiswiat.com. [dostęp 2022-01-20]. (pol.).
  5. ↑ Ligue 1 (Liga Francuska) transmisje online i tv, mecze na żywo. Gdzie oglądać?. mecze24.pl. [dostęp 2022-01-20]. (pol.).
  6. ↑ Canal+ z ligą francuską. satkurier.pl, 2008-08-08. (pol.).
  7. ↑ a b Francuska liga piłkarska znów w polskiej telewizji, pokażą ją Eleven Sports i Canal+. wirtualnemedia.pl, 2020-11-13. (pol.).
  8. ↑ Nowe mecze w Orange Sport. satkurier.pl, 2008-08-12. (pol.).
  9. ↑ Grupa Eleven Sports Network nabyła prawa do ligi włoskiej i francuskiej. wirtualnemedia.pl, 2015-07-07. (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ligue_1&oldid=71099724”