Olympique Lyon
Olympique Lyon (oficjalna nazwa fr. Olympique lyonnais, wym. [ɔlɛ̃pik ʎɔnɛ]) – francuski klub piłkarski z siedzibą w Lyonie, założony w 1899 roku. Nazwa Olympique Lyon pojawiła się 3 sierpnia 1950 i funkcjonuje do dziś. Obecnie klub gra na najwyższym szczeblu ligi francuskiej znanej pod nazwą Ligue 1.
![]() | |
Pełna nazwa |
Olympique lyonnais |
---|---|
Przydomek |
lOL |
Maskotka |
Lew |
Barwy |
|
Data założenia |
1899 (jako Lyon Olympique), |
Debiut w najwyższej lidze |
1950 |
Liga | |
Państwo | |
Region | |
Siedziba | |
Adres |
350 avenue Jean Jaurès, 69007 Lyon |
Stadion |
Groupama Stadium |
Sponsor techniczny | |
Właściciel |
l'Olympique lyonnais Groupe |
Prezes |
Jean-Michel Aulas |
Trener | |
Asystent trenera | |
Strona internetowa |
HistoriaEdytuj
Wczesne lataEdytuj
W 1899 – na skutek fuzji czterech mniejszych klubów lyońskich: Racing Club Lyon, Stade Lyonnais, Club Sportif Lyonnais i Philegie Club Lyon – utworzono sekcję piłki nożnej mężczyzn, działającą w ramach wielosekcyjnego klubu Lyon Olympique[1][2].
W 1906 zakwalifikowała się ona do fazy finałowej amatorskich mistrzostw Francji (w owym czasie rozgrywek tych nie przeprowadzano jeszcze w formie ligowej, tylko pucharowej), odpadając w 1/8 finału z Olympique Marsylia[3]. W 1910 zmieniono nazwę na Lyon Olympique Universitaire (LOU)[2]. Po okresie zdominowania przez FC Lyon[2], w 1910 ponownie awansowali do rundy finałowej amatorskich mistrzostw Francji, w których doszli do ćwierćfinału (ulegając w nim Stade Helvétique Marsylia 0–5)[3]. Swe mecze rozgrywali oni wówczas na Stade Iris[4], oczekując na zakończenie siedmioletniej budowy nowego obiektu – Stade Gerland[5].
W 1942 roku klub uzyskał status profesjonalnego[3], zaś w sezonie 1944/1945 odnotował sukces, zwyciężając w grupie południowej ostatnich mistrzostw Francji czasu wojny[6]. Dzięki temu, w sezonie 1945/1946 drużyna została zakwalifikowana do pierwszej, powojennej edycji Division 1[7]. Jej debiut na tym szczeblu nie był jednak udany, gdyż po pierwszym sezonie zespół spadł do Division 2[8].
Po rozłamieEdytuj
W wielosekcyjnym LOU doszło do ostrego konfliktu, pomiędzy sekcją piłkarską, a sekcją rugby, zakończonego w maju 1950 roku postanowieniem o oddzieleniu się tej pierwszej i utworzeniem przez nią nowego jednosekcyjnego klubu (typowo piłkarskiego)[1]. Założono go ostatecznie 3 sierpnia 1950 i zarejestrowano pod nazwą Olympique lyonnais (OL)[9][10]. Już w sezonie 1950/1951 zwyciężył on w rozgrywkach Division 2, by po roku gry na najwyższym szczeblu ponownie spaść na zaplecze ekstraklasy[8][11]. Ponowny awans nastąpił po sezonie 1953/1954[8]. Wówczas przygoda z Division 1 trwała o wiele dłużej, bowiem OL grał w niej nieprzerwanie do edycji 1982/1983[12].
Era AulasaEdytuj
W czerwcu 1987 władzę w klubie przejęła grupa biznesowa z Jean-Michelem Aulasem (prezesem) na czele[13]. Nowi inwestorzy postawili na długofalową politykę rozwoju, toteż finalnych efektów swej pracy spodziewali się dopiero na przełomie wieków[13]. Po sześciu latach gry w Ligue 2, w sezonie 1988/1989 wywalczono awans do Ligue 1[8]. Kwalifikacja do europejskich pucharów (Puchar UEFA) nadeszła po dwóch latach gry w elicie (5. pozycja w sezonie 1990/1991)[14][15].
W edycji 1994/1995 „Olimpijczycy” z Lyonu powrócili do ścisłej czołówki ekstraklasy, plasując się na 2. miejscu[16]. Dzięki temu w kolejnym sezonie OL wziął udział w Pucharze UEFA, eliminując m.in. S.S. Lazio[17]. W 1997 triumfował w Pucharze Intertoto[18]. Dzięki temu drużyna mogła kontynuować swe występy w europejskich pucharach[18].
Po wywalczeniu brązowych medali francuskiej ligi w 1999 i w 2000[19], w 2001 roku zespół zajął 2. miejsce[19]. Premierowy tytuł mistrzowski wywalczono w sezonie 2001/2002[19], rozpoczynając tym samym niespotykaną nigdy wcześniej we Francji serię siedmiu ligowych mistrzostw z rzędu[20].
Od 2003 koszulka z numerem 17 została przez władze klubu honorowo zastrzeżona dla Marca-Vivien Foe[21], lecz w czerwcu 2008 roku koszulka z tym numerem została przydzielona innemu piłkarzowi z Kamerunu, Jeanowi II Makounowi[22].
Dotychczasowi prezesi klubuEdytuj
- 1950–1959: Armand Groslevin
- 1959–1965: Ferdinand Maillet
- 1965–1977: Édouard Rochet
- 1977–1981: Roger Michaux
- 1981–1982: Jean Perrot
- 1982–1983: Raymond Ravet
- 1983–1987: Charles Mighirian
- 1987–: Jean-Michel Aulas
Opracowano na podstawie: ol.fr (fr.)
TrenerzyEdytuj
Imię i nazwisko | Lata |
---|---|
Oscar Heisser | 1950–1954 |
Julien Darui | 1954–1955 |
Lucien Troupel | 1955–1959 |
Gaby Robert | 1959–1961 |
„Manu” Fernandez | 1961–1962 |
Lucien Jasseron | 1962–1966 |
Louis Hon | 1966–1968 |
Aimé Mignot | 1968–1976 |
Aimé Jacquet | 1976–1980 |
Jean-Pierre Destrumelle | 1980–1981 |
Vladimir Kovacevic | 1981–1982 |
Robert Herbin | 1982–1985 |
Robert Nouzaret | 1985–1987 |
Denis Papas | 1987–1988 |
Raymond Domenech | 1988–1993 |
Jean Tigana | 1993–1995 |
Guy Stéphan | 1995–1997 |
Bernard Lacombe | 1997–1998 |
Jacques Santini | 2000–2002 |
Paul Le Guen | 2002–2005 |
Gérard Houllier | 2005–2007 |
Alain Perrin | 2007–2008 |
Claude Puel | 2008–2011 |
Rémi Garde | 2011–2014 |
Hubert Fournier | 2014–2015 |
Bruno Génésio | 2015–2019 |
Sylvinho | 2019 |
Rudi Garcia | 2019–2021 |
Peter Bosz | 2021– |
Opracowano na podstawie: ol.fr (fr.)
Obecny składEdytuj
Stan na 2 września 2021
|
|
Piłkarze na wypożyczeniuEdytuj
|
|
SukcesyEdytuj
Trofea krajoweEdytuj
| |||||
Rozgrywki | Osiągnięcie | Razy | Sezon(y) | ||
---|---|---|---|---|---|
Mistrzostwo |
I miejsce | 7 | 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008 | ||
II miejsce | 5 | 1995, 2001, 2010, 2015, 2016 | |||
III miejsce | 9 | 1974, 1975, 1999, 2000, 2009, 2011, 2013, 2018, 2019 | |||
Puchar |
zdobywca | 5 | 1964, 1967, 1973, 2008, 2012 | ||
finalista | 3 | 1963, 1971, 1976 | |||
Superpuchar |
zdobywca | 8 | 1973, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2012 | ||
finalista | 4 | 1967, 2008, 2015, 2016 | |||
Puchar Ligi |
zdobywca | 1 | 2001 | ||
finalista | 4 | 1996, 2007, 2012, 2014 |
Trofea międzynarodoweEdytuj
| |||||
Rozgrywki | Osiągnięcie | Razy | Sezon(y) | ||
---|---|---|---|---|---|
Liga Mistrzów (Puchar Europy) |
zdobywca | 0 | |||
finalista | 0 | ||||
półfinalista | 2 | 2010, 2020 | |||
Liga Europy (Puchar UEFA) |
zdobywca | 0 | |||
finalista | 0 | ||||
półfinalista | 1 | 2017 | |||
Puchar Zdobywców |
zdobywca | 0 | |||
finalista | 0 | ||||
półfinalista | 1 | 1964 | |||
Puchar Intertoto |
zdobywca | 1 | 1997 | ||
finalista | 0 |
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b Kluby Ligi Mistrzów – Olympique Lyon, sport.pl, 3 grudnia 2008 [dostęp 2020-08-16] (pol.).
- ↑ a b c Hammerlos! GC trifft in der Qualifikation zur Champions League auf Olympique Lyon, grasshopper-club.ch, 19 lipca 2013 [dostęp 2020-08-16] (niem.).
- ↑ a b c Lyon Olympique Universitaire, histoire.maillots.free.fr [dostęp 2020-08-16] (fr.).
- ↑ Lyon's rich history comes alive at the OL Museum!, ol.fr, 28 maja 2018 [dostęp 2020-08-16] (ang.).
- ↑ Matmut Stadium (Stade de Gerland), stadiony.net [dostęp 2020-08-16] (pol.).
- ↑ Classement de la Saison 1944–45, om4ever.com [dostęp 2020-08-16] .
- ↑ Ligue 1 1945/1946, mondedufoot.fr [dostęp 2020-08-16] (fr.).
- ↑ a b c d France – List of Final Tables Second Level, rsssf.com [dostęp 2020-08-16] (ang.).
- ↑ Olympique Lyon, kicker.de [dostęp 2020-08-16] (niem.).
- ↑ France Codes & History, claudionicoletti.eu [dostęp 2020-08-16] (wł.).
- ↑ Classement Ligue 1 1951–1952, lequipe.fr [dostęp 2020-08-16] (fr.).
- ↑ Classement Ligue 1 1982–1983, lequipe.fr [dostęp 2020-08-16] (fr.).
- ↑ a b Legenda francuskiej koszykówki za sterami Olympique Lyon?, eurosport.tvn24.pl, 5 kwietnia 2020 [dostęp 2020-08-16] (pol.).
- ↑ Classement Ligue 1 1990-1991, lequipe.fr [dostęp 2020-08-16] (fr.).
- ↑ European Competitions 1991–92, rsssf.com [dostęp 2020-08-16] (ang.).
- ↑ Classement Ligue 1 1994–1995, lequipe.fr [dostęp 2020-08-16] (fr.).
- ↑ European Competitions 1995–96, rsssf.com [dostęp 2020-08-16] (ang.).
- ↑ a b UEFA Intertoto Cup 1997, rsssf.com [dostęp 2020-08-16] (ang.).
- ↑ a b c Olympique Lyon – Rankingi historyczne ligi, transfermarkt.pl [dostęp 2020-08-16] (pol.).
- ↑ Ligue 1 – Osiągnięcia: Podgląd wszystkich zwycięzców lig, transfermarkt.pl [dostęp 2020-08-16] (pol.).
- ↑ Przemysław Gajzler , Marc-Vivien Foe upadł, a jego serce przestało bić, sport.onet.pl, 1 maja 2020 [dostęp 2020-08-16] (pol.).
- ↑ Jean II Makoun – Squad number history, transfermarkt.com [dostęp 2020-08-16] (ang.).
Linki zewnętrzneEdytuj
- Oficjalna strona klubu (fr.)