Wikipedia

Olympique Lyon

francuski klub piłki nożnej

Olympique Lyon (oficjalna nazwa fr. Olympique lyonnais, wym. [ɔlɛ̃pik ʎɔnɛ]) – francuski klub piłkarski z siedzibą w Lyonie, założony w 1899 roku. Nazwa Olympique Lyon pojawiła się 3 sierpnia 1950 i funkcjonuje do dziś. Obecnie klub gra na najwyższym szczeblu ligi francuskiej znanej pod nazwą Ligue 1.

Olympique Lyon
Olympique lyonnais
Ilustracja
Pełna nazwa

Olympique lyonnais

Przydomek

l’OL
Les Gones (Dzieci)
Les Olympiens (Olimpijczycy)

Maskotka

Lew

Barwy

              
biało-czerwono-niebieskie

Data założenia

1899 (jako Lyon Olympique),
3 sierpnia 1950 (pod obecną nazwą)

Debiut w najwyższej lidze

1950

Liga

Ligue 1

Państwo

 Francja

Region

 Rodan-Alpy

Siedziba

Stadion Parc Olympique Lyonnais

Adres

350 avenue Jean Jaurès, 69007 Lyon

Stadion

Groupama Stadium
(pojemność: 59 286)

Sponsor techniczny

Adidas

Właściciel

John Textor

Prezes

Jean-Michel Aulas

Trener

Fabio Grosso

Asystent trenera

Caçapa
Ludovic Giuly
Franck Passi

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Historia Edytuj

Wczesne lata Edytuj

W 1899 – na skutek fuzji czterech mniejszych klubów lyońskich: Racing Club Lyon, Stade Lyonnais, Club Sportif Lyonnais i Philegie Club Lyon – utworzono sekcję piłki nożnej mężczyzn, działającą w ramach wielosekcyjnego klubu Lyon Olympique[1][2].

W 1906 zakwalifikowała się ona do fazy finałowej amatorskich mistrzostw Francji (w owym czasie rozgrywek tych nie przeprowadzano jeszcze w formie ligowej, tylko pucharowej), odpadając w 1/8 finału z Olympique Marsylia[3]. W 1910 zmieniono nazwę na Lyon Olympique Universitaire (LOU)[2]. Po okresie zdominowania przez FC Lyon[2], w 1910 ponownie awansowali do rundy finałowej amatorskich mistrzostw Francji, w których doszli do ćwierćfinału (ulegając w nim Stade Helvétique Marsylia 0–5)[3]. Swe mecze rozgrywali oni wówczas na Stade Iris[4], oczekując na zakończenie siedmioletniej budowy nowego obiektu – Stade Gerland[5].

W 1942 roku klub uzyskał status profesjonalnego[3], zaś w sezonie 1944/1945 odnotował sukces, zwyciężając w grupie południowej ostatnich mistrzostw Francji czasu wojny[6]. Dzięki temu, w sezonie 1945/1946 drużyna została zakwalifikowana do pierwszej, powojennej edycji Division 1[7]. Jej debiut na tym szczeblu nie był jednak udany, gdyż po pierwszym sezonie zespół spadł do Division 2[8].

Po rozłamie Edytuj

W wielosekcyjnym LOU doszło do ostrego konfliktu, pomiędzy sekcją piłkarską, a sekcją rugby, zakończonego w maju 1950 roku postanowieniem o oddzieleniu się tej pierwszej i utworzeniem przez nią nowego jednosekcyjnego klubu (typowo piłkarskiego)[1]. Założono go ostatecznie 3 sierpnia 1950 i zarejestrowano pod nazwą Olympique lyonnais (OL)[9][10]. Już w sezonie 1950/1951 zwyciężył on w rozgrywkach Division 2, by po roku gry na najwyższym szczeblu ponownie spaść na zaplecze ekstraklasy[8][11]. Ponowny awans nastąpił po sezonie 1953/1954[8]. Wówczas przygoda z Division 1 trwała o wiele dłużej, bowiem OL grał w niej nieprzerwanie do edycji 1982/1983[12].

Era Aulasa Edytuj

W czerwcu 1987 władzę w klubie przejęła grupa biznesowa z Jean-Michelem Aulasem (prezesem) na czele[13]. Nowi inwestorzy postawili na długofalową politykę rozwoju, toteż finalnych efektów swej pracy spodziewali się dopiero na przełomie wieków[13]. Po sześciu latach gry w Ligue 2, w sezonie 1988/1989 wywalczono awans do Ligue 1[8]. Kwalifikacja do europejskich pucharów (Puchar UEFA) nadeszła po dwóch latach gry w elicie (5. pozycja w sezonie 1990/1991)[14][15].

W edycji 1994/1995 „Olimpijczycy” z Lyonu powrócili do ścisłej czołówki ekstraklasy, plasując się na 2. miejscu[16]. Dzięki temu w kolejnym sezonie OL wziął udział w Pucharze UEFA, eliminując m.in. S.S. Lazio[17]. W 1997 triumfował w Pucharze Intertoto[18]. Dzięki temu drużyna mogła kontynuować swe występy w europejskich pucharach[18].

Po wywalczeniu brązowych medali francuskiej ligi w 1999 i w 2000[19], w 2001 roku zespół zajął 2. miejsce[19]. Premierowy tytuł mistrzowski wywalczono w sezonie 2001/2002[19], rozpoczynając tym samym niespotykaną nigdy wcześniej we Francji serię siedmiu ligowych mistrzostw z rzędu[20].

Od 2003 koszulka z numerem 17 została przez władze klubu honorowo zastrzeżona dla Marca-Vivien Foe[21], lecz w czerwcu 2008 roku koszulka z tym numerem została przydzielona innemu piłkarzowi z Kamerunu, Jeanowi II Makounowi[22].

Olympique Lyon na scenie europejskiej najwyżej zaszedł do półfinału Ligi Mistrzów (2 razy) w 2010, kiedy trenerem w owym czasie był Claude Puel i w 2020 Rudi Garcia, gdzie w obydwu półfinałach OL zostało wyeliminowane przez niemiecki klub Bayern Monachium.

W 2022 roku w letnim okienku transferowym prezydent OL Jean Michel-Aulas ściągnął za darmo do klubu dwóch swoich wychowanków Alexandre'a Lacazette'a z umową do 30 czerwca 2025[23] i Corentin Tolisso z umową do 30 czerwca 2027[24].

 
Alexandre Lacazette (2019) - najlepszy strzelec w historii OL.

Stadion Edytuj

Stade de Gerland Edytuj

Osobny artykuł: Stade de Gerland.

Stadion należący do miasta – o pojemności 42 094 miejsc (41 044 siedzących i 1050 stojących), na którym od maja 1926 do grudnia 2015 wszystkie swoje mecze domowe rozgrywał Olympique Lyon, po czym przeniósł się na nowo powstały stadion Parc OL, kiedy to 1 sierpnia 2008 roku, prezydent Olympique Lyonnais Jean-Michel Aulas zapowiedział stworzenie nowego stadionu na 60 tysięcy miejsc, który miał powstać na przedmieściach Lyonu w Décines-Charpieu. Przy stadionie mogłyby znajdować się galeria sztuki, dwa hotele, centrum wypoczynku oraz centra biznesowe.

13 sierpnia 2008 roku, projekt został zaakceptowany przez francuski rząd. Projekt powstał z pieniędzy publicznych.

Parc OL Edytuj

Osobny artykuł: Parc OL.

Stadion znajduje się na przedmieściach miasta w miejscowości Décines-Charpieu. Pierwszy mecz przez tutejszy klub Olympique Lyon został rozegrany 9 stycznia 2016 roku. Był wygranym meczem przeciwko Troyes AC 4:1. Pierwszego gola na nowym stadionie strzelił Alexandre Lacazette. Olympique Lyon rozgrywa swoje mecze domowe na Parc OL od 2016 roku.11 listopada 2022 roku do Lyonu na Parc OL przybył Karim Benzema, by pochwalić się Złotą Piłką podczas przerwy w ligowym meczu Olympique'u Lyon z Niceą.

Dotychczasowi prezesi klubu Edytuj

  • 1950–1959: Armand Groslevin
  • 1959–1965: Ferdinand Maillet
  • 1965–1977: Édouard Rochet
  • 1977–1981: Roger Michaux
  • 1981–1982: Jean Perrot
  • 1982–1983: Raymond Ravet
  • 1983–1987: Charles Mighirian
  • 1987–: Jean-Michel Aulas

Opracowano na podstawie: ol.fr (fr.)

 
Jean Michel-Aulas - obecny prezydent Olympique'u Lyon od 1987 roku.

Władze klubu Edytuj

Obecne władze Klubu:

Funkcja Imię i nazwisko
Właściciel   John Textor
Większościowy udziałowiec   John Textor
Prezydent   Jean Michel-Aulas
Dyrektor generalny   Bruno Cheyrou
Dyrektor sportowy   Vincent Ponsot

Trenerzy Edytuj

 
Claude Puel - pierwszy trener, który awansował z OL w 2010 roku do półfinału Ligi Mistrzów.
 
Rudi Garcia - drugi trener, który awansował z OL w 2020 roku do półfinału Ligi Mistrzów.
Imię i nazwisko Lata
  Oscar Heisser 1950–1954
  Julien Darui 1954–1955
  Lucien Troupel 1955–1959
  Gaby Robert 1959–1961
  „Manu” Fernandez 1961–1962
  Lucien Jasseron 1962–1966
  Louis Hon 1966–1968
  Aimé Mignot 1968–1976
  Aimé Jacquet 1976–1980
  Jean-Pierre Destrumelle 1980–1981
  Vladimir Kovacevic 1981–1982
  Robert Herbin 1982–1985
  Robert Nouzaret 1985–1987
  Denis Papas 1987–1988
  Raymond Domenech 1988–1993
  Jean Tigana 1993–1995
  Guy Stéphan 1995–1997
  Bernard Lacombe 1997–1998
  Jacques Santini 2000–2002
  Paul Le Guen 2002–2005
  Gérard Houllier 2005–2007
  Alain Perrin 2007–2008
  Claude Puel 2008–2011
  Rémi Garde 2011–2014
  Hubert Fournier 2014–2015
  Bruno Génésio 2015–2019
  Sylvinho 2019
  Rudi Garcia 2019–2021
  Peter Bosz 2021–2022
  Laurent Blanc 2022–2023
  Fabio Grosso 2023–

Opracowano na podstawie: ol.fr (fr.)

 
Laurent Blanc - były trener OL.

Sztab szkoleniowy Edytuj

Sztab szkoleniowy i medyczny w sezonie 2022/23[25] Edytuj

Funkcja Imię i nazwisko
Trener   Fabio Grosso
Asystent trenera   Caçapa
Asystent trenera   Ludovic Giuly
Asystent trenera   Franck Passi
Trener bramkarzy   Rémy Vercoutre
Trener przygotowania fizycznego   Philippe Lambert
Trener przygotowania fizycznego   Cédric Uras
Trener przygotowania fizycznego   Alexandre Farhi
Koordynator występów klubowych   Antonio da Fonseca
Dyrektor medyczny   Franck Pelissier
Lekarz   Jean-Marc Laborderie
Lekarz   Yann Fournier
Fizjoterapeuta   Abdeljelil Redissi
Fizjoterapeuta   Jérémy Jacquemot
Fizjoterapeuta   Sylvain Rousseau
Fizjoterapeuta   Johann Howse
Specjalista od żywienia   Isabelle Mischler
Steward   Jérôme Renaud
Asystent stewarda   Lotfi Eladjabi
Asystent stewarda   François Lopez
Kierownik zespołu   Julien Sokol
Menedźer   Guy Genet
Analityk wideo   Yannick Pothier
Analityk wideo   Anthony Michel
Analityk wideo   Geoffrey Garcia

Obecny skład Edytuj

Z tym tematem związana jest kategoria: Piłkarze Olympique Lyon.

Stan na 1 listopada 2022

Nr Poz. Piłkarz
1 BR   Anthony Lopes (4. kapitan)
2 OB   Sinaly Diomandé
3 OB   Nicolás Tagliafico
4 OB   Castello Lukeba
6 PO   Maxence Caqueret
7 NA   Karl Toko Ekambi (3. kapitan)
8 PO   Houssem Aouar
9 NA   Moussa Dembélé
10 NA   Alexandre Lacazette (kapitan)
11 PO   Tetê (wypożyczony z Szachtaru Donieck)
12 OB   Henrique
15 PO   Romain Faivre
17 OB   Jérôme Boateng
Nr Poz. Piłkarz
18 NA   Rayan Cherki
20 OB   Saël Kumbedi
21 OB   Damien Da Silva
22 PO   Jeff Reine-Adélaïde
23 PO   Thiago Mendes
24 PO   Johann Lepenant
26 NA   Bradley Barcola
27 OB   Malo Gusto
30 BR   Julian Pollersbeck
35 BR   Rémy Riou
40 BR   Kayne Bonnevie
88 PO   Corentin Tolisso (wicekapitan)

Piłkarze na wypożyczeniu Edytuj

Nr Poz. Piłkarz
OB   Cenk Özkacar (w Valencii do 30 czerwca 2023)
OB   Abdoulaye Ndiaye (w SC Bastia do 30 czerwca 2023)
OB   Youssouf Koné (w AC Ajaccio do 30 czerwca 2023)
PO   Habib Keïta (w KV Kortrijk do 30 czerwca 2023)
Nr Poz. Piłkarz
PO   Camilo (w Cuiabie do 31 grudnia 2022)
NA   Tino Kadewere (w Mallorce do 30 czerwca 2023)
NA   Yaya Soumaré (w FC Bourg-Péronnas do 30 czerwca 2023)

Sponsorzy i partnerzy Edytuj

Sponsorzy i partnerzy w sezonie 2022/23[26] Edytuj

Przedsiębiorstwo Funkcja
Adidas Partner techniczny i premium
Emirates Partner Premium
MG Motor Partner Główny
Alila Partner Główny
Teddy Smith SA Partner Główny
Groupama Partner Główny
OOGarden Partner Główny
Orange Oficjalny partner
boulanger Oficjalny partner
FAN4ALL Oficjalny partner
Soare Oficjalny partner
Chapoutier Oficjalny dostawca
Coca Cola Oficjalny dostawca
Pernord Ricard Oficjalny dostawca
McDonald's Oficjalny dostawca
Caisse d’Épargne Rhône Alpes Oficjalny dostawca
EA Sports Oficjalny dostawca
IZAC Oficjalny dostawca
DRIVECO Oficjalny dostawca
MAIER Horloger Oficjalny zegarmistrz i jubiler
Radio SCOOP Oficjalne Radio

Piłkarze w historii Edytuj

Królowie strzelców Edytuj

 
André Guy (1970) - pierwszy król strzelców Ligue1 w barwach OL.
 
Sonny Anderson (2022) - dwukrotny król strzelców Ligue1 w barwach OL.

Królowie strzelców ligi francuskiej występujący w barwach OL.

Zawodnik Bramki Sezon
  André Guy 25 1968/69
  Sonny Anderson 23 1999/00
  Sonny Anderson 22 2000/01
  Karim Benzema 15 2007/08
  Alexandre Lacazette 27 2014/15

Kultowi gracze Edytuj

 
Juninho Pernambucano (2021) - kultowy zawodnik OL i także dyrektor sportowy w latach 2019-2021.

Pogrubieni zostali zawodnicy obecnie grający w OL.

Najlepsi strzelcy OL
Nr. Zawodnik Gole Okres
1   Alexandre Lacazette 138 2009-2017,

2022-obecnie

2   Juninho Pernambucano 100 2000-2009
3   Bafétimbi Gomis 95 2009-2014
4   Sonny Anderson 94 1999-2003
5   Lisandro López 82 2009-2013
6   Sidney Govou 77 1999-2010,

2013-2014

7   Memphis Depay 76 2017-2021
8   Moussa Dembélé 69 2018-obecnie
9   Nabil Fekir 69 2013-2019
10   Karim Benzema 66 2004-2009
 
Grégory Coupet (2007) - legenda i najdłużej grający piłkarz w historii OL.
 
Anthony Lopes (2018) - kultowy zawodnik OL i 2-gi najdłużej grający piłkarz w historii OL po Grégory'm Coupet.
 
Hugo Lloris (2018) - kultowy zawodnik OL występujący w jego barwach w latach 2008-2012.
Najdłużej grający zawodnicy w OL
Nr. Zawodnik Mecze Okres
1   Grégory Coupet 520 1997-2008
2   Anthony Lopes 431 2012-obecnie
3   Sidney Govou 412 1999-2010,

2013-2014

4   Anthony Réveillère 400 2003-2013
5   Juninho Pernambucano 344 2000-2009
6   Maxime Gonalons 334 2009-2017
7   Cris 310 2004-2012
8   Alexandre Lacazette 290 2009-2017,

2022-obecnie

9   Kim Källström 283 2006-2012
10   Philippe Violeau 269 1997-2003
Rekordowe kupna
Nr. Zawodnik Sezon Poprzedni klub Kwota odstępnego
1   Jeff Reine-Adélaïde 2019/20 Angers SCO 25 milionów euro
2   Joachim Andersen 2019/20 Sampdoria 24 miliony euro
3   Lisandro López 2009/10 FC Porto 24 miliony euro
4   Lucas Paquetá 2020/21 AC Milan 23,44 miliona euro
5   Thiago Mendes 2019/20 Lille OSC 22 miliony euro
6   Yoann Gourcuff 2010/11 Girondins Bordeaux 22 miliony euro
7   Moussa Dembélé 2018/19 Celtic 22 miliony euro
8   Bruno Guimarães 2019/20 Club Athletico Paranaense 20 milionów euro
9   Sonny Anderson 1999/00 FC Barcelona 19 milionów euro
10   Michel Bastos 2009/10 Lille OSC 18 milionów euro
Rekordowe sprzedaże
Nr. Zawodnik Sezon Nowy klub Kwota odstępnego
1   Tanguy Ndombélé 2019/20 Tottenham Hotspur 60 milionów euro
2   Alexandre Lacazette 2017/18 Arsenal 53 miliony euro
3   Ferland Mendy 2019/20 Real Madryt 48 milionów euro
4   Lucas Paquetá 2022/23 West Ham United 42,95 miliona euro
5   Bruno Guimarães 2021/22 Newcastle United 42,1 miliona euro
6   Corentin Tolisso 2017/18 Bayern Monachium 41,5 miliona euro
7   Michael Essien 2005/06 Chelsea 38 milionów euro
8   Karim Benzema 2009/10 Real Madryt 35 milionów euro
9   Mahamadou Diarra 2006/07 Real Madryt 26 milionów euro
10   Lucas Tousart 2019/20 Hertha BSC 25 milionów euro
  Samuel Umtiti 2016/17 FC Barcelona 25 milionów euro

Popularność i zainteresowanie mediów Edytuj

Portale społecznościowe OL (aktualne na dzień 17.12.2022 r.)

Rejestracja Sieć społeczna Główne konto Liczba abonentów
styczeń 2010 Facebook "Olympique Lyonnais - OL" 4 447 000
grudzień 2011 Instagram "@ol" 2 200 000
kwiecień 2009 Twitter "Olympique Lyon (@OL)" 2 200 000
styczeń 2021 TikTok "ol_officiel" 1 500 000
2016 Snapchat "Olympique Lyon" 339 000
grudzień 2013 YouTube "Olympique Lyon" 143 000
Łącznie 10 829 000

Sukcesy Edytuj

Trofea krajowe Edytuj

  Zdobyte trofea w rozgrywkach Francji (stan na: 19-08-2017)
Rozgrywki Osiągnięcie Razy Sezon(y)
 
Mistrzostwo 		I miejsce 7 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008
II miejsce 5 1995, 2001, 2010, 2015, 2016
III miejsce 9 1974, 1975, 1999, 2000, 2009, 2011, 2013, 2018, 2019
 
Puchar 		zdobywca 5 1964, 1967, 1973, 2008, 2012
finalista 3 1963, 1971, 1976

Superpuchar 		zdobywca 8 1973, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2012
finalista 4 1967, 2008, 2015, 2016
 
Puchar Ligi 		zdobywca 1 2001
finalista 4 1996, 2007, 2012, 2014

Trofea międzynarodowe Edytuj

Osobny artykuł: Olympique Lyon w europejskich pucharach.
  Zdobyte trofea w rozgrywkach międzynarodowych (stan na: 19-08-2017)
Rozgrywki Osiągnięcie Razy Sezon(y)
 
Liga Mistrzów
(Puchar Europy) 		zdobywca 0
finalista 0
półfinalista 2 2010, 2020
 
Liga Europy
(Puchar UEFA) 		zdobywca 0
finalista 0
półfinalista 1 2017
 
Puchar Zdobywców 		zdobywca 0
finalista 0
półfinalista 1 1964

Puchar Intertoto 		zdobywca 1 1997
finalista 0

Zobacz też Edytuj

Przypisy Edytuj

  1. ↑ a b Kluby Ligi Mistrzów – Olympique Lyon, sport.pl, 3 grudnia 2008 [dostęp 2020-08-16] (pol.).
  2. ↑ a b c Hammerlos! GC trifft in der Qualifikation zur Champions League auf Olympique Lyon, grasshopper-club.ch, 19 lipca 2013 [dostęp 2020-08-16] (niem.).
  3. ↑ a b c Lyon Olympique Universitaire, histoire.maillots.free.fr [dostęp 2020-08-16] (fr.).
  4. ↑ Lyon's rich history comes alive at the OL Museum!, ol.fr, 28 maja 2018 [dostęp 2020-08-16] (ang.).
  5. ↑ Matmut Stadium (Stade de Gerland), stadiony.net [dostęp 2020-08-16] (pol.).
  6. ↑ Classement de la Saison 1944–45, om4ever.com [dostęp 2020-08-16].
  7. ↑ Ligue 1 1945/1946, mondedufoot.fr [dostęp 2020-08-16] (fr.).
  8. ↑ a b c d France – List of Final Tables Second Level, rsssf.com [dostęp 2020-08-16] (ang.).
  9. ↑ Olympique Lyon, kicker.de [dostęp 2020-08-16] (niem.).
  10. ↑ France Codes & History, claudionicoletti.eu [dostęp 2020-08-16] (wł.).
  11. ↑ Classement Ligue 1 1951–1952, lequipe.fr [dostęp 2020-08-16] (fr.).
  12. ↑ Classement Ligue 1 1982–1983, lequipe.fr [dostęp 2020-08-16] (fr.).
  13. ↑ a b Legenda francuskiej koszykówki za sterami Olympique Lyon?, eurosport.tvn24.pl, 5 kwietnia 2020 [dostęp 2020-08-16] (pol.).
  14. ↑ Classement Ligue 1 1990-1991, lequipe.fr [dostęp 2020-08-16] (fr.).
  15. ↑ European Competitions 1991–92, rsssf.com [dostęp 2020-08-16] (ang.).
  16. ↑ Classement Ligue 1 1994–1995, lequipe.fr [dostęp 2020-08-16] (fr.).
  17. ↑ European Competitions 1995–96, rsssf.com [dostęp 2020-08-16] (ang.).
  18. ↑ a b UEFA Intertoto Cup 1997, rsssf.com [dostęp 2020-08-16] (ang.).
  19. ↑ a b c Olympique Lyon – Rankingi historyczne ligi, transfermarkt.pl [dostęp 2020-08-16] (pol.).
  20. ↑ Ligue 1 – Osiągnięcia: Podgląd wszystkich zwycięzców lig, transfermarkt.pl [dostęp 2020-08-16] (pol.).
  21. ↑ Przemysław Gajzler, Marc-Vivien Foe upadł, a jego serce przestało bić, sport.onet.pl, 1 maja 2020 [dostęp 2020-08-16] (pol.).
  22. ↑ Jean II Makoun – Squad number history, transfermarkt.com [dostęp 2020-08-16] (ang.).
  23. ↑ Ligue 1: Gwiazda wróciła do Olympique Lyon po pięciu sezonach, www.polsatsport.pl [dostęp 2022-12-11] (pol.).
  24. ↑ Jakub Rzeźnicki, Corentin Tolisso wraca po pięciu latach do Olympique Lyon, Goal.pl, 1 lipca 2022 [dostęp 2022-12-11] (pol.).
  25. ↑ Joeurs et Staffs, www.ol.fr [dostęp 2022-12-11].
  26. ↑ Partners, www.ol.fr [dostęp 2022-12-11].

Linki zewnętrzne Edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Olympique_Lyon&oldid=71284186”