Olympique Lyon

Olympique Lyon (oficjalna nazwa Olympique lyonnais, wym. [ɔlɛ̃pik ʎɔnɛ]) – francuski klub piłkarski z siedzibą w Lyonie znany również jako Lyon i OL, założony w 1899 Lyon Olympique Universitaire. Nazwa Olympique Lyon pojawiła się 3 sierpnia 1950 i funkcjonuje do dziś. Obecnie klub gra na najwyższym szczeblu ligi francuskiej znanej pod nazwą Ligue 1.

Olympique Lyon Olympique lyonnais
Pełna nazwa	Olympique de Lyon et du Rhône
Przydomek	l'OL, Les Gones (Dzieci), Les Olympiens (Olimpijczycy)
Maskotka	Lew
Barwy
Data założenia	1899, jako Lyon Olympique 1950 pod obecną nazwą
Debiut w najwyższej lidze	1950
Liga	Ligue 1 Liga Mistrzów UEFA (2017/2019)
Adres	350 avenue Jean Jaurès 69007 Lyon Cedex 07
Stadion	Groupama Stadium (pojemność: 59 286) 10 avenue Simone Veil 69150 Décines-Charpieu
Prezes	Jean-Michel Aulas
Trener	Bruno Génésio
Asystent trenera	Gérald Baticle
Stroje domowe Stroje wyjazdowe
Strona internetowa

Spis treści

Sukcesy

Trofea krajowe

Zdobyte trofea w rozgrywkach Francji (stan na: 19-08-2017)
Rozgrywki	Osiągnięcie	Razy	Sezon(y)
Mistrzostwo	I miejsce	7	2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008
	II miejsce	5	1995, 2001, 2010, 2015, 2016
	III miejsce	6	1999, 2000, 2009, 2011, 2013, 2018
Puchar	zdobywca	5	1964, 1967, 1973, 2008, 2012
	finalista	3	1963, 1971, 1976
Superpuchar	zdobywca	8 (rekord)	1973, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2012
	finalista	4	1967, 2008, 2015, 2016
Puchar Ligi	zdobywca	1	2001
	finalista	4	1996, 2007, 2012, 2014

Trofea międzynarodowe

Zdobyte trofea w rozgrywkach międzynarodowych (stan na: 19-08-2017)
Rozgrywki	Osiągnięcie	Razy	Sezon(y)
Liga Mistrzów (Puchar Europy)	zdobywca	0
	finalista	0
	półfinalista	1	2010
Liga Europy (Puchar UEFA)	zdobywca	0
	finalista	0
	półfinalista	1	2017
Puchar Zdobywców	zdobywca	0
	finalista	0
	półfinalista	1	1964
Puchar Intertoto	zdobywca	1	1997
	finalista	0

Historia

Wczesne lata

W 1899 – na skutek fuzji czterech mniejszych klubów lyońskich: Racing Club Lyon, Stade Lyonnais, Club Sportif Lyonnais i Philegie Club Lyon – utworzono sekcję piłki nożnej mężczyzn, działającą w ramach wielosekcyjnego klubu Lyon olympique. W 1906 zakwalifikowała się ona do fazy finałowej amatorskich mistrzostw Francji (w owym czasie rozgrywek tych nie przeprowadzano jeszcze w formie ligowej, tylko pucharowej), odpadając w 1/8 finału z Olympique Marsylia (11 marca 1906 2-2 w Lyonie i rezygnacja z wyjazdu na rewanż do Marsylii tydzień później). W 1910 zmieniono nazwę na Lyon Olympique Universitaire (LOU). Jeszcze w czasach klubu wielosekcyjnego (tj. przed 1950) piłkarze LOU osiągnęli pewne sukcesy. Po okresie zdominowania przez FC Lyon, w 1910 ponownie awansowali do tury finałowej amatorskich mistrzostw Francji, w których – po pokonaniu 4-1 Besançon RC – doszli do ćwierćfinału (ulegając w nim Stade Helvétique Marsylia 0-5). Kolejna przygoda z tymi rozgrywkami miała miejsce w 1913 i zakończyła się odpadnięciem w 1/8 finału (po porażce 1-5 z FC Saint-Raphaël). Swe mecze rozgrywali oni wówczas na Stade Iris, oczekując na zakończenie siedmioletniej budowy nowego obiektu – Stade Gerland (dzieła znanego architekta Toniego Garniera), na który ostatecznie przeprowadzili się w maju 1926 (choć swe pierwsze spotkania rozegrali na nim tuż po jego otwarciu w 1920).

W lipcu 1942 klub uzyskał status profesjonalnego, zaś w sezonie 1944/1945 odnotował znaczący sukces, zwyciężając w grupie południowej ostatnich mistrzostw Francji czasu wojny (w finale krajowym LOU uległ 0-4 FC Rouen). Dzięki temu, w sezonie 1945/1946 drużyna została zakwalifikowana do pierwszej, powojennej edycji Division 1. Jej debiut na tym szczeblu nie był jednak udany, gdyż po roku spadła ona do Division 2.

Po rozłamie

W wielosekcyjnym LOU – pod koniec lat 40. – doszło do ostrego konfliktu, pomiędzy sekcją piłkarską, a sekcją rugby. Zakończył się on w maju 1950 postanowieniem o oddzieleniu się tej pierwszej i utworzeniem przez nią nowego jednosekcyjnego klubu (typowo piłkarskiego), posiadającego jednak pełne prawo do tradycji swego protoplasty (ciągłej od 1899). Założono go ostatecznie 3 sierpnia 1950 i zarejestrowano pod nazwą Olympique lyonnais (OL). Już w sezonie 1950/1951 zwyciężył on w rozgrywkach Division 2, by po roku gry na najwyższym szczeblu ponownie spaść na zaplecze ekstraklasy. Ponowny awans nastąpił po sezonie 1953/1954. Wówczas przygoda z Division 1 trwała o wiele dłużej, bowiem OL grał w niej nieprzerwanie do edycji 1982/1983. Rekordowa frekwencja to 48 552 widzów (9 września 1980 przeciwko AS Saint-Étienne).

Era Aulasa

W czerwcu 1987 władzę w klubie przejęła grupa biznesowa z Jean-Michelem Aulasem (prezesem) na czele. Nowi inwestorzy postawili na długofalową politykę rozwoju, toteż finalnych efektów swej pracy spodziewali się dopiero na przełomie wieków. Po sześciu latach gry w II lidze, w sezonie 1988/1989 – pod okiem trenera Roberta Nouzareta (jednego z symboli OL) – wywalczono awans do Division 1. Kwalifikacja do europejskich pucharów (Puchar UEFA) nadeszła po dwóch latach gry w elicie (5. pozycja w sezonie 1990/1991) – tym samym cel Aulasa został osiągnięty w przeciągu pół dekady. Jednak przez kolejne trzy sezony zespół grał poniżej oczekiwań (kończył je na lokatach w drugiej połowie tabeli).

W edycji 1994/1995 „olimpijczycy” z Lyonu powrócili do ścisłej czołówki ekstraklasy, plasując się na 2. miejscu, głównie dzięki uzdolnionemu pokoleniu swych wychowanków. Dzięki temu w kolejnym sezonie OL wziął udział w Pucharze UEFA, eliminując m.in. S.S. Lazio. W 1997 triumfował w Pucharze Intertoto, eliminując m.in. Odrę Wodzisław Śląski. Dzięki temu drużyna mogła kontynuować swe występy w europejskich pucharach i od tego czasu występuje w nich regularnie rok po roku.

Po wywalczeniu brązowych medali francuskiej ligi w 1999 i 2000, w 2001 przyszedł czas na powtórzenie największego dotychczas sukcesu (wicemistrzostwa). Od tego czasu „w kraju nad Loarą” trwa „era Olympique Lyon”. Premierowy tytuł mistrzowski wywalczono w sezonie 2001/2002, rozpoczynając tym samym niespotykaną nigdy wcześniej we Francji serię siedmiu ligowych mistrzostw z rzędu. Dzięki regularnym występom w Lidze Mistrzów stopniowo powiększano roczne budżety klubu, co pozwoliło w sierpniu 2002 na wstąpienie do elitarnej grupy G-14 (OL ma w niej 1 przedstawiciela).

Od 2003 koszulka z numerem 17 została przez władze klubu honorowo zastrzeżona dla Marca-Vivien Foe, lecz od czerwca 2008 r. koszulka ta została przydzielona dla innego gracza z Kamerunu Jeana II Makoun.

8 lutego 2007 Olympique Lyon stał się pierwszym francuskim klubem piłkarskim, którego akcje można było kupić w ofercie publicznej (wyemitowano ich na łączną sumę 84 milionów euro i przynieść łącznie 100 milionów euro), a klub został zarejestrowany na giełdzie, zmieniając swój status prawny.

Dotychczasowi prezesi klubu

• 1950-1959 Armand Groslevin
• 1959-1965 Ferdinand Maillet
• 1965-1977 Édouard Rochet
• 1977-1981 Roger Michaux
• 1981-1982 Jean Perrot
• 1982-1983 Raymond Ravet
• 1983-1987 Charles Mighirian
• od 1987 Jean-Michel Aulas

Trenerzy

Imię i nazwisko	Lata pełnienia funkcji
Oscar Heisser	1950-1954
Julien Darui	1954-1955
Lucien Troupel	1955-1959
Gaby Robert	1959-1961
„Manu” Fernandez	1961-1962
Lucien Jasseron	1962-1966
Louis Hon	1966-1968
Aimé Mignot	1968-1976
Aimé Jacquet	1976-1980
Jean-Pierre Destrumelle	1980-1981
Vladimir Kovacevic	1981-1982
Robert Herbin	1982-1985
Robert Nouzaret	1985-1987
Denis Papas	1987-1988
Raymond Domenech	1988-1993
Jean Tigana	1993-1995
Guy Stéphan	1995-1997
Bernard Lacombe	1997-1998
Jacques Santini	2000-2002
Paul Le Guen	2002-2005
Gérard Houllier	2005-2007
Alain Perrin	2007-2008
Claude Puel	2008-2011
Rémi Garde	2011-2014
Hubert Fournier	2014-2015
Bruno Génésio	2015-2019

Znani piłkarze w historii klubu

Na poniższej liście mogą znaleźć się:

1. piłkarze reprezentacji narodowych
2. strzelcy bramek dla klubu w lidze, Pucharze Francji i pucharach europejskich
3. piłkarze, którzy w barwach Olympique Lyon zajęli co najmniej trzecie miejsce w mistrzostwach Francji lub dotarli co najmniej do półfinału Pucharu Francji

Hugo Lloris Manuel Amoros Daniel Bravo Marcel Aubour Éric Carrière Alain Caveglia Serge Chiesa Christophe Cocard Nestor Combin Grégory Coupet Fleury Di Nallo Vikash Dhorasoo Jean Djorkaeff Raymond Domenech Laurent Fournier Rémi Garde Franck Gava Ludovic Giuly Sidney Govou Benoit Pedretti Bernard Lacombe Peguy Luyindula Florent Malouda Steve Marlet Florian Maurice

Bruno N’Gotty Pascal Olmeta Reynald Pedros Jean Tigana Tony Vairelles Sylvain Wiltord Daniel Xuereb Sonny Anderson Cris Claudio Caçapa Juninho Pernambucano Edmilson Giovane Élber John Carew Roberto Cabañas Mick McCarthy Eric Deflandre Jacek Bąk Marco Grassi Ildo Maneiro (1976-79) Abédi Pelé Michael Essien Tiago Mahamadou Diarra Marc Vivien Foe

Obecny skład

Stan na 26 października 2018

Nr Poz. Piłkarz 1 1 bramkarzBR Anthony Lopes 2 2 obrońcaOB Mapou Yanga-Mbiwa 4 2 obrońcaOB Rafael 5 2 obrońcaOB Jason Denayer 6 2 obrońcaOB Marcelo 7 4 napastnikNA Martin Terrier 8 3 pomocnikPO Houssem Aouar 9 4 napastnikNA Moussa Dembélé 10 4 napastnikNA Bertrand Traoré 11 4 napastnikNA Memphis Depay 12 3 pomocnikPO Jordan Ferri 14 2 obrońcaOB Léo Dubois

Nr Poz. Piłkarz 15 2 obrońcaOB Jérémy Morel 16 1 bramkarzBR Anthony Racioppi 18 4 napastnikNA Nabil Fekir (kapitan) 19 4 napastnikNA Amine Gouiri 20 2 obrońcaOB Fernando Marçal 22 2 obrońcaOB Ferland Mendy 23 2 obrońcaOB Kenny Tete 24 3 pomocnikPO Pape Diop 27 4 napastnikNA Maxwel Cornet 28 3 pomocnikPO Tanguy Ndombele 29 3 pomocnikPO Lucas Tousart 30 1 bramkarzBR Mathieu Gorgelin

Piłkarze na wypożyczeniu

Nr Poz. Piłkarz -- 3 pomocnikPO Elisha Owusu (w FC Sochaux-Montbéliard do 30 czerwca 2019) -- 3 pomocnikPO Timothé Cognat (w Servette FC do 30 czerwca 2021)

Zobacz też

• Olympique Lyon (piłka nożna kobiet)

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona klubu (fr.)