Olympique Lyon
Olympique Lyon (oficjalna nazwa Olympique lyonnais, wym. [ɔlɛ̃pik ʎɔnɛ]) – francuski klub piłkarski z siedzibą w Lyonie znany również jako Lyon i OL, założony w 1899 Lyon Olympique Universitaire. Nazwa Olympique Lyon pojawiła się 3 sierpnia 1950 i funkcjonuje do dziś. Obecnie klub gra na najwyższym szczeblu ligi francuskiej znanej pod nazwą Ligue 1.
| |||
| Pełna nazwa | Olympique de Lyon et du Rhône | ||
| Przydomek | l'OL, Les Gones (Dzieci), Les Olympiens (Olimpijczycy) | ||
| Maskotka | Lew | ||
| Barwy | |||
| Data założenia | 1899, jako Lyon Olympique 1950 pod obecną nazwą | ||
| Debiut w najwyższej lidze | 1950 | ||
| Liga | Ligue 1 Liga Mistrzów UEFA (2017/2019) | ||
| Adres | 350 avenue Jean Jaurès 69007 Lyon Cedex 07 | ||
| Stadion | Groupama Stadium (pojemność: 59 286) 10 avenue Simone Veil 69150 Décines-Charpieu | ||
| Prezes |  Jean-Michel Aulas
| ||
| Trener | Sylvinho | ||
| Asystent trenera | Gérald Baticle
| ||
| |||
| Strona internetowa | |||
Spis treści
SukcesyEdytuj
Trofea krajoweEdytuj
| |||||
| Rozgrywki | Osiągnięcie | Razy | Sezon(y) | ||
|---|---|---|---|---|---|
 Mistrzostwo |
I miejsce | 7 | 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008 | ||
| II miejsce | 5 | 1995, 2001, 2010, 2015, 2016 | |||
| III miejsce | 7 | 1999, 2000, 2009, 2011, 2013, 2018, 2019 | |||
 Puchar |
zdobywca | 5 | 1964, 1967, 1973, 2008, 2012 | ||
| finalista | 3 | 1963, 1971, 1976 | |||
 Superpuchar |
zdobywca | 8 (rekord) |
1973, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2012 | ||
| finalista | 4 | 1967, 2008, 2015, 2016 | |||
 Puchar Ligi |
zdobywca | 1 | 2001 | ||
| finalista | 4 | 1996, 2007, 2012, 2014 | |||
Trofea międzynarodoweEdytuj
| |||||
| Rozgrywki | Osiągnięcie | Razy | Sezon(y) | ||
|---|---|---|---|---|---|
 Liga Mistrzów (Puchar Europy) |
zdobywca | 0 | |||
| finalista | 0 | ||||
| półfinalista | 1 | 2010 | |||
 Liga Europy (Puchar UEFA) |
zdobywca | 0 | |||
| finalista | 0 | ||||
| półfinalista | 1 | 2017 | |||
 Puchar Zdobywców |
zdobywca | 0 | |||
| finalista | 0 | ||||
| półfinalista | 1 | 1964 | |||
 Puchar Intertoto |
zdobywca | 1 | 1997 | ||
| finalista | 0 | ||||
HistoriaEdytuj
Wczesne lataEdytuj
W 1899 – na skutek fuzji czterech mniejszych klubów lyońskich: Racing Club Lyon, Stade Lyonnais, Club Sportif Lyonnais i Philegie Club Lyon – utworzono sekcję piłki nożnej mężczyzn, działającą w ramach wielosekcyjnego klubu Lyon olympique. W 1906 zakwalifikowała się ona do fazy finałowej amatorskich mistrzostw Francji (w owym czasie rozgrywek tych nie przeprowadzano jeszcze w formie ligowej, tylko pucharowej), odpadając w 1/8 finału z Olympique Marsylia (11 marca 1906 2-2 w Lyonie i rezygnacja z wyjazdu na rewanż do Marsylii tydzień później). W 1910 zmieniono nazwę na Lyon Olympique Universitaire (LOU). Jeszcze w czasach klubu wielosekcyjnego (tj. przed 1950) piłkarze LOU osiągnęli pewne sukcesy. Po okresie zdominowania przez FC Lyon, w 1910 ponownie awansowali do tury finałowej amatorskich mistrzostw Francji, w których – po pokonaniu 4-1 Besançon RC – doszli do ćwierćfinału (ulegając w nim Stade Helvétique Marsylia 0-5). Kolejna przygoda z tymi rozgrywkami miała miejsce w 1913 i zakończyła się odpadnięciem w 1/8 finału (po porażce 1-5 z FC Saint-Raphaël). Swe mecze rozgrywali oni wówczas na Stade Iris, oczekując na zakończenie siedmioletniej budowy nowego obiektu – Stade Gerland (dzieła znanego architekta Toniego Garniera), na który ostatecznie przeprowadzili się w maju 1926 (choć swe pierwsze spotkania rozegrali na nim tuż po jego otwarciu w 1920).
W lipcu 1942 klub uzyskał status profesjonalnego, zaś w sezonie 1944/1945 odnotował znaczący sukces, zwyciężając w grupie południowej ostatnich mistrzostw Francji czasu wojny (w finale krajowym LOU uległ 0-4 FC Rouen). Dzięki temu, w sezonie 1945/1946 drużyna została zakwalifikowana do pierwszej, powojennej edycji Division 1. Jej debiut na tym szczeblu nie był jednak udany, gdyż po roku spadła ona do Division 2.
Po rozłamieEdytuj
W wielosekcyjnym LOU – pod koniec lat 40. – doszło do ostrego konfliktu, pomiędzy sekcją piłkarską, a sekcją rugby. Zakończył się on w maju 1950 postanowieniem o oddzieleniu się tej pierwszej i utworzeniem przez nią nowego jednosekcyjnego klubu (typowo piłkarskiego), posiadającego jednak pełne prawo do tradycji swego protoplasty (ciągłej od 1899). Założono go ostatecznie 3 sierpnia 1950 i zarejestrowano pod nazwą Olympique lyonnais (OL). Już w sezonie 1950/1951 zwyciężył on w rozgrywkach Division 2, by po roku gry na najwyższym szczeblu ponownie spaść na zaplecze ekstraklasy. Ponowny awans nastąpił po sezonie 1953/1954. Wówczas przygoda z Division 1 trwała o wiele dłużej, bowiem OL grał w niej nieprzerwanie do edycji 1982/1983. Rekordowa frekwencja to 48 552 widzów (9 września 1980 przeciwko AS Saint-Étienne).
Era AulasaEdytuj
W czerwcu 1987 władzę w klubie przejęła grupa biznesowa z Jean-Michelem Aulasem (prezesem) na czele. Nowi inwestorzy postawili na długofalową politykę rozwoju, toteż finalnych efektów swej pracy spodziewali się dopiero na przełomie wieków. Po sześciu latach gry w II lidze, w sezonie 1988/1989 – pod okiem trenera Roberta Nouzareta (jednego z symboli OL) – wywalczono awans do Division 1. Kwalifikacja do europejskich pucharów (Puchar UEFA) nadeszła po dwóch latach gry w elicie (5. pozycja w sezonie 1990/1991) – tym samym cel Aulasa został osiągnięty w przeciągu pół dekady. Jednak przez kolejne trzy sezony zespół grał poniżej oczekiwań (kończył je na lokatach w drugiej połowie tabeli).
W edycji 1994/1995 „olimpijczycy” z Lyonu powrócili do ścisłej czołówki ekstraklasy, plasując się na 2. miejscu, głównie dzięki uzdolnionemu pokoleniu swych wychowanków. Dzięki temu w kolejnym sezonie OL wziął udział w Pucharze UEFA, eliminując m.in. S.S. Lazio. W 1997 triumfował w Pucharze Intertoto, eliminując m.in. Odrę Wodzisław Śląski. Dzięki temu drużyna mogła kontynuować swe występy w europejskich pucharach i od tego czasu występuje w nich regularnie rok po roku.
Po wywalczeniu brązowych medali francuskiej ligi w 1999 i 2000, w 2001 przyszedł czas na powtórzenie największego dotychczas sukcesu (wicemistrzostwa). Od tego czasu „w kraju nad Loarą” trwa „era Olympique Lyon”. Premierowy tytuł mistrzowski wywalczono w sezonie 2001/2002, rozpoczynając tym samym niespotykaną nigdy wcześniej we Francji serię siedmiu ligowych mistrzostw z rzędu. Dzięki regularnym występom w Lidze Mistrzów stopniowo powiększano roczne budżety klubu, co pozwoliło w sierpniu 2002 na wstąpienie do elitarnej grupy G-14 (OL ma w niej 1 przedstawiciela).
Od 2003 koszulka z numerem 17 została przez władze klubu honorowo zastrzeżona dla Marca-Vivien Foe, lecz od czerwca 2008 r. koszulka ta została przydzielona dla innego gracza z Kamerunu Jeana II Makoun.
8 lutego 2007 Olympique Lyon stał się pierwszym francuskim klubem piłkarskim, którego akcje można było kupić w ofercie publicznej (wyemitowano ich na łączną sumę 84 milionów euro i przynieść łącznie 100 milionów euro), a klub został zarejestrowany na giełdzie, zmieniając swój status prawny.
Dotychczasowi prezesi klubuEdytuj
- 1950-1959 Armand Groslevin
- 1959-1965 Ferdinand Maillet
- 1965-1977 Édouard Rochet
- 1977-1981 Roger Michaux
- 1981-1982 Jean Perrot
- 1982-1983 Raymond Ravet
- 1983-1987 Charles Mighirian
- od 1987 Jean-Michel Aulas
TrenerzyEdytuj
| Imię i nazwisko | Lata pełnienia funkcji |
|---|---|
| Oscar Heisser
|
1950-1954 |
| Julien Darui
|
1954-1955 |
| Lucien Troupel
|
1955-1959 |
| Gaby Robert
|
1959-1961 |
| „Manu” Fernandez
|
1961-1962 |
| Lucien Jasseron
|
1962-1966 |
| Louis Hon
|
1966-1968 |
| Aimé Mignot
|
1968-1976 |
| Aimé Jacquet
|
1976-1980 |
| Jean-Pierre Destrumelle
|
1980-1981 |
 Vladimir Kovacevic
|
1981-1982 |
| Robert Herbin
|
1982-1985 |
| Robert Nouzaret
|
1985-1987 |
| Denis Papas
|
1987-1988 |
| Raymond Domenech
|
1988-1993 |
| Jean Tigana
|
1993-1995 |
| Guy Stéphan
|
1995-1997 |
| Bernard Lacombe
|
1997-1998 |
| Jacques Santini
|
2000-2002 |
| Paul Le Guen
|
2002-2005 |
| Gérard Houllier
|
2005-2007 |
| Alain Perrin
|
2007-2008 |
| Claude Puel
|
2008-2011 |
| Rémi Garde
|
2011-2014 |
| Hubert Fournier
|
2014-2015 |
| Bruno Génésio
|
2015-2019 |
 Sylvinho
|
Od 2019 |
Znani piłkarze w historii klubuEdytuj
Na poniższej liście mogą znaleźć się:
- piłkarze reprezentacji narodowych
- strzelcy bramek dla klubu w lidze, Pucharze Francji i pucharach europejskich
- piłkarze, którzy w barwach Olympique Lyon zajęli co najmniej trzecie miejsce w mistrzostwach Francji lub dotarli co najmniej do półfinału Pucharu Francji
ZawodnicyEdytuj
Obecny składEdytuj
Stan na 26 października 2018
|
|
Piłkarze na wypożyczeniuEdytuj
|