Borski II (Borsken, Borschen, Borcke) − kaszubski herb szlachecki. Ze względu na specyficzną historię regionu, mimo przynależności do Rzeczypospolitej, rodzina i herb nie zostały odnotowane przez polskich heraldyków.

Borski II
Borski II a

Opis herbu

edytuj

Według Przemysława Pragerta herb występował w co najmniej dwóch wariantach. Opisy z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

Borski II: W polu zielonym dwa psy myśliwskie srebrne biegnące, w słup. W klejnocie nad hełmem bez korony róg myśliwski czarny z okuciem i nawiązaniem srebrnymi wylotem w lewo. Labry zielone, podbite srebrem.

Borski IIa (Kos II odmienny): W polu błękitnym dwa charty srebrne, wspięte, naprzeciwko siebie. W klejnocie nad hełmem bez korony róg myśliwski czarny wylotem w prawo, bez okuć i nawiązania, nad nim półksiężyc srebrny z twarzą, nad którego rogami po gwieździe złotej.

Najwcześniejsze wzmianki

edytuj

Herb w wariancie pierwszym pojawił się na mapie Pomorza Lubinusa z 1618, wzmiankowany też w Nowym Siebmacherze i Pommersches Wappenbuch Bagmihla. Wariant drugi wymieniany przez Nowego Siebmachera.

Wariant drugi herbu jest niemal identyczny z herbem Kos II, różni się ułożeniem elementów w klejnocie. Dlatego też Pragert klasyfikuje go jako odmianę Borskiego II, bądź Kosa II.

Rodzina Borski

edytuj

Rodzina używająca herbu w wariancie pierwszym posiadała część Paraszyna i wybudowania w Porzeczu. Z roku 1575 pochodzi wzmianka o Jürgenie von Borsken, który otrzymał potwierdzenie lenna na te dobra. Podobnego herbu używała rodzina zachodniopomorska Borków, co może świadczyć o dalekim pokrewieństwie obu rodów, bądź przywłaszczeniu sobie herbu bardziej znaczącego rodu przez Borskich. Rodzina Borskich w ziemi lęborskiej miała używać przydomka Koss i herbu podobnego do Kosa II. Nie wiadomo, czy został on przyjęty wraz z przydomkiem przez jakieś koligacje rodzinne (co przeczyłoby pokrewieństwu Borskich z lęborskiego z Borskimi z Paraszyna).

Istniały inne rodziny o nazwisku Borski, mieszkające w tej samej okolicy, używające innych herbów (Borski, Borski III). Ponieważ heraldycy często mieszali te rodziny, ciężko jest określić, który konkretny Borski używał danego herbu.

Herbowni

edytuj

Borski (Borsken, Borschen, Borcke).

Bibliografia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.