Brama Polska w Łagowie

budynek w Łagowie

Brama Polska, znana również jako Brama Poznańska[1] (niem. Polnisches Tor, Posener Tor) – brama miejska w Łagowie, wpisana do rejestru zabytków nieruchomych województwa lubuskiego.

Brama Polska
Brama Poznańska
Zabytek: nr rej. 248 z 6.04.1961
Ilustracja
Widok od strony podzamcza
Państwo

 Polska

Województwo

 lubuskie

Miejscowość

Łagów

Adres

ul. Tadeusza Kościuszki 1a

Typ budynku

brama miejska

Styl architektoniczny

gotyk

Ukończenie budowy

XV wiek

Ważniejsze przebudowy

XVII oraz XIX wiek

Położenie na mapie gminy Łagów
Mapa konturowa gminy Łagów, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Brama Polska”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Brama Polska”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Brama Polska”
Położenie na mapie powiatu świebodzińskiego
Mapa konturowa powiatu świebodzińskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Brama Polska”
Ziemia52°20′01,6079″N 15°17′35,3695″E/52,333780 15,293158

Pozostałość fortyfikacji obronnych Łagowa; zbudowana z cegły w stylu gotyckim w XV wieku oraz nieznacznie przebudowywana w XVII oraz XIX stuleciu. Stanowiła wjazd do grodu od wschodu, tj. od strony Świebodzina i Poznania. Obecnie jedna z atrakcji turystycznych miejscowości.

Lokalizacja

edytuj

Brama Polska zlokalizowana jest w południowej części historycznego centrum Łagowa, około 20 metrów od brzegu jeziora Łagowskiego oraz około 90 metrów od brzegu jeziora Ciecz, w bliskim sąsiedztwie kanału łączącego obydwa akweny.

Swoją nazwę obiekt zawdzięcza Polsce, w kierunku której wiodła droga dla której brama została wybudowana. Za budowlą w kierunku wschodnim rozciągało się tzw. Przedmieście Polskie[2]. Obecnie pod Bramą Polską przebiega droga gminna, będąca jedynym we wsi szlakiem komunikacyjnym łączącym wschodnią i zachodnią część Łagowa. Ze względu na wąski przejazd, ruch odbywa się wahadłowo z użyciem sygnalizacji świetlnej.

Historia

edytuj

Obiekt powstał w połowie XV wieku, w trakcie rozbudowy łagowskiego założenia zamkowego realizowanego w czasach rządów komtura Liboriusa von Schliebena[1], na miejscu starszej bramy z XIV wieku o konstrukcji najprawdopodobniej drewnianej[3]. Brama w połączeniu z murami stanowiła element południowego fragmentu obwarowań grodu. W skład pasa umocnień wchodziła także fosa, której szerokość wynosiła 30 metrów. Istniejącą do dziś pozostałością fosy jest kanał łączący jeziora Ciecz i Łagowskie[2].

W XVII stuleciu ceglana brama została częściowo przebudowana oraz otynkowana. Kolejna przebudowa obiektu miała miejsce w XIX wieku, kiedy to otwory strzelnicze zastąpiono oknami[3] i zaadaptowano obiekt na cele mieszkalne. Po 1945 roku obiekt pozostawał niezamieszkany, natomiast od lat 60. XX wieku brama była użytkowana jako schronisko młodzieżowe przez Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajobrazowe. W 1968 roku odbito tynki z elewacji w celu ukazania oryginalnej cegły gotyckiej. Na przełomie XX i XXI wieku obiekt został przejęty przez Polski Związek Wędkarski oraz przeszedł kolejny remont, w ramach którego wnętrze zostało zaadaptowane na pokoje gościnne[4][2].

Architektura

edytuj
 
Brama Polska od strony południowej

Brama Polska to dwukondygnacyjna niepodpiwniczona ceglana budowla gotycka z ostrołukowym przejazdem w części środkowej pierwszej kondygnacji. Obiekt kryty jest wysokim dachem naczułkowym[2][4].

Budynek jest murowany z cegły ceramicznej na zaprawie wapienno-cementowej; wewnętrzna przestrzeń między ścianami w przyziemiu wypełniona jest gruzem cegłowym. Szczyty elewacji bocznych zrealizowano w konstrukcji szachulcowej. Dach kryty jest ceramiczną dachówką karpiówką. Wejście do budynku znajduje się w elewacji północnej; otwory okienne zlokalizowano w elewacji północnej i południowej w drugiej kondygnacji (w miejscu dawnych otworów strzelniczych) oraz w elewacji wschodniej i zachodniej w szczytach pod naczułkiem[4].

Ceglane ściany są niemal pozbawione detalu architektonicznego. Wyjątek stanowi element dekoracyjny po stronie południowej zrealizowany z nadmiernie wypalonych cegieł, których główki są ułożone w taki sposób, by tworzyły one motyw rombów[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c Gahlbeck i Schumann 2019 ↓, s. 7.
  2. a b c d Jermaczek i Maciantowicz 2002 ↓, s. 19.
  3. a b Marta Kłaczkowska, Brama Polska, [w:] zabytek.pl [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 27 października 2014 [dostęp 2023-10-12] (pol.).
  4. a b c Agnieszka Dębska, Karta ewidencyjna zabytków architektury i budownictwa – Brama Polska, [w:] zabytek.pl [online], Ośrodek Dokumentacji Zabytków w Warszawie, 2006 [dostęp 2023-10-12] (pol.).

Bibliografia

edytuj
  • Danuta Jermaczek, Marek Maciantowicz: Łagowski Park Krajobrazowy - przewodnik turystyczny. Świebodzin: Wydawnictwo Lubuskiego Klubu Przyrodników, 2002. ISBN 83-87846-23-6. (pol.).
  • Christian Gahlbeck, Dirk Schumann: Schlösser und Gärten der Neumark. Zamki i ogrody Nowej Marchii. Lagow / Łagów. Berlin: Freundeskreis Schlösser und Gärten der Mark in der Deutschen Gesellschaft e.V., 2019. ISBN 978-3-941675-02-5. (niem. • pol.).

Linki zewnętrzne

edytuj