Brant (herb szlachecki)
Brant – polski herb szlachecki[1].
Herb Brant | |
Typ herbu |
---|
Opis herbu edytuj
Opis historyczny edytuj
Kasper Niesiecki blazonuje herb następująco[2]:
Jest pochodnia gorejąca, czarna w modrym polu, nie prosto stojąca, ale w prawą tarczy nachylona, na hełmie trzy pióra strusie, jedno czerwone, drugie modre, trzecie żółte.
Opis współczesny edytuj
Opis skonstruowany współcześnie brzmi następująco[a]:
Na tarczy o polu ciemnobłękitnym, czarna płonąca pochodnia, skierowana na skos ogniem w prawą stronę tarczy.
W klejnocie trzy pióra strusie.
Labry herbowe ciemnobłękitne, podbite czernią.
Geneza edytuj
O herbie Brant nie wspominał ani Bartosz Paprocki, ani Szymon Okolski. Kasper Niesiecki natomiast nie był pewny jego pochodzenia, nie wiedział również kiedy i komu został on po raz pierwszy przyznany[3].
Herb Brant można było zaobserwować na nagrobkach w Prusach, używał go starodawny dom Brantów, pochodzący z Pomorza[3].
Herbowni edytuj
Danym herbem pieczętowały się następujące rody herbowe:
Brancewicz, Brant, Brański, Sarnowski[4]
Zobacz też edytuj
Uwagi edytuj
- ↑ Opis współczesny jest skonstruowany zgodnie z obecnymi zasadami heraldyki. Zobacz: Blazonowanie
Przypisy edytuj
- ↑ Dane Herbu: Brant [online], gajl.wielcy.pl [dostęp 2021-03-30] .
- ↑ Herbarz Niesieckiego [online], wielcy.pl [dostęp 2021-03-30] .
- ↑ a b Herbarz Niesieckiego [online], wielcy.pl [dostęp 2021-03-30] .
- ↑ Brant (Polska Encyklopedia Historyczno-Genealogiczna) [online], genealogia.okiem.pl [dostęp 2021-03-30] .
Bibliografia edytuj
- Juliusz Ostrowski. Księga herbowa rodów polskich. - Warszawa: Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1897 - T. 1. - 620 stron.
- Juliusz Ostrowski. Księga herbowa rodów polskich. - Warszawa: Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1898 - T. 2. - 380 stron.