Wikipedia

Brisbane Roar FC

australijski klub piłki nożnej

Brisbane Roar FC (założony jako Queensland Roar FC) – australijski, profesjonalny klub piłkarski z siedzibą w Brisbane (Queensland), założony w 2004 roku. Zespół występuje w rozgrywkach A-League; trzykrotny mistrz Australii (2011, 2012, 2014), dwukrotny triumfator sezonu zasadniczego (2011, 2014).

Brisbane Roar FC
ilustracja
Pełna nazwa

Brisbane Roar Football Club

Przydomek

The Roar

Data założenia

1 listopada 2004

Debiut w najwyższej lidze

28 sierpnia 2005
Queensland Roar 2:0 New Zealand Knights FC

Liga

A-League

Państwo

 Australia

Adres

31 Butterfield Street Herston QLD 4006[1]

Stadion

Suncorp Stadium, Brisbane

Trener

Robbie Fowler

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Historia

edytuj

Początki i założenie

edytuj
Osobny artykuł: Lions FC.

Powstanie klubu Brisbane Roar FC związane jest z klubem Hollandia Inala Soccer Club, który został założony przez Holenderskich imigrantów w 1957 roku, później nazwa klubu została zmieniona na Brisbane Lions[2][3]. W latach 1977 – 1988 klub występował w rozgrywkach National Soccer League (NSL)[4]. W 2002 roku nazwa klubu Brisbane Lions została zmieniona na Queensland Lions FC[3]. Klub Queensland Lions po sezonie 2004 wycofał się z rozgrywek stanowych. Związane było to ze złożeniem wniosku o przyznanie licencji na grę w A-League[2]. W wyniku reorganizacji rozgrywek krajowych w Australii, która przyczyniła się do likwidacji NSL oraz do utworzenia rozgrywek A-League. W czerwcu 2004 roku do Football Federation Australia (FFA) wpłynęło 20 wniosków o przyznanie licencji na grę w A-League. Dwie spośród złożonych ofert pochodziło z Brisbane. Przez okres czterech kolejnych miesięcy każda z otrzymanych ofert była analizowana. Ostatecznie, 1 listopada 2004 roku, pozytywnie rozpatrzono osiem ofert, wpośród których została zaakceptowana oferta klubu Queensland Lions FC, który przystąpił do rozgrywek A-League od sezonu 2005/2006 pod nazwą Queensland Roar FC[2][5].

A-League

edytuj
 
Matt Smith i Sayed Mohamed Adnan po zwycięstwie w meczu finałowym przeciwko Perth Glory (wynik 2:1; 22 kwietnia 2012)
 
Mecz sezonu zasadniczego pomiędzy Brisbane Roar i Western Sydney Wanderers ( wynik 1:2; 20 stycznia 2013)

Pierwszym trenerem w historii klubu został Izraelczyk z australijskim obywatelstwem Miron Bleiberg, który prowadził klub Queensland Roar FC w sezonie inauguracyjnym (2005/2006) rozgrywek A-League[6]. Queensland Roar zainaugurowało rozgrywki w A-League w dniu 28 sierpnia 2005 roku w domowym spotkaniu przeciwko New Zealand Knights FC. Spotkanie zakończyło się wygraną gospodarzy w stosunku 2:0[7]. W sezonie 2005/2006 klub Queensland Roar zakończył sezon zasadniczy na 6. miejscu z dorobkiem 28 punktów i nie awansował do serii finałowej rozgrywek[8].

Trener Miron Bleiberg prowadził klub do dnia 13 listopada 2006 roku, po czym jego stanowisko zostało objęte przez Australijczyka Franka Farinę, który prowadził klub do 13 października 2009 roku[9]. Za kadencji trenera Franka Fariny klub Queensland Roar wywalczył 3. miejsce w rozgrywkach Pre-Season Challenge Cup w 2007 roku. Pokonując w meczu o 3. miejsce drużynę Central Coast Mariners FC w stosunku 3:1[10]. W sezonie 2007/2008 Queensland Roar po raz pierwszy w historii swoich występów awansował do serii finałowej rozgrywek A-League[11]. Queensland Roar zakończyło swój udział na etapie półfinału przegrywając po dogrywce z drużyną Newcastle United Jets FC w wymiarze 2:3[12]. W sezonie 2008/2009 klub Queensland Roar w sezonie zasadniczym uplasował się na 3. miejscu i drugi raz z rzędu awansował do serii finałowej rozgrywek[13]. Queensland Roar zakończyło swój udział ponownie na etapie półfinału przegrywając z drużyną Adelaide United FC w stosunku 0:1[14].

W 2008 roku klub Queensland Lions FC przestał być głównym udziałowcem drużyny występującej w A-League. W wyniku tego klub Queensland Lions FC powrócił do rozgrywek stanowych, zmieniając nazwę na Lions Football Club[2][15]. Natomiast głównym udziałowcem drużyny występującej w A-League stała się australijska federacja piłkarska – Football Federation Australia[16]. W dniu 5 maja 2009 roku drużyna z A-League oficjalnie zmieniła nazwę na Brisbane Roar FC[17].

Od sezonu 2009/2010 klub występował w rozgrywkach A-League już pod nową nazwą – Brisbane Roar. W dniu 16 października 2009 roku na stanowisko trenera klubu został zatrudniony Australijczyk Ange Postecoglou[9]. Za kadencji Ange Postecoglou klub Brisbane Roar dwukrotnie sięgał po tytuł mistrzowski w latach: 2011 i 2012. W sezonie 2010/2011 klub ukończył sezon zasadniczy na 1. miejscu z dorobkiem 65 punktów[18]. Natomiast w finale rozgrywek (tzw. Grand Final) Brisbane Roar pokonało po rzutach karnych zespół Central Coast Mariners FC w stosunku 4:2 (w meczu wynik 2:2)[19]. W kolejnym sezonie klub ukończył sezon zasadniczy na 2. miejscu z dorobkiem 49 punkt[20]. W finale rozgrywek drużyna Brisbane Roar pokonała zespół Perth Glory FC 2:1, zdobywając drugi tytuł mistrzowski z rzędu[21]. W dniu 4 października 2011 roku głównym udziałowcem klubu Brisbane Roar stał się indonezyjski koncern górniczy Bakrie Group[22]. Za kadencji trenera Ange Postecoglou klub zanotował serię 36. spotkań z rzędu bez porażki od 18 września 2010 do 26 listopada 2011, ustanawiając tym samym rekord w serii spotkań bez porażki w australijskiej piłce[23][24].

Kolejnym trenerem Brisbane Roar został Australijczyk Rado Vidošić, który w trakcie sezonu 2012/2013 został zastąpiony przez trenera Mike Mulvey[6]. Mike Mulvey uzyskał awans do serii finałowej rozgrywek, którą klub zakończył na etapie półfinału. W półfinale klub Brisbane Roar uległ zespołowi Western Sydney Wanderers FC w stosunku 0:2[25]. W sezonie 2013/2014 klub drugi raz w swojej historii wywalczył 1. miejsce w sezonie zasadniczym z dorobkiem 52 punktów[26]. W serii finałowej drużyna Brisbane Roar w finale rozgrywek, po dogrywce pokonała klub Western Sydney Wanderers w wymiarze 2:1. Zdobywając trzeci tytuł mistrza kraju[27].

W sezonach 2014/2015 – 2017/2018 klub Brisbane Roar prowadzony był przez dwóch szkoleniowców, Holendra Fransa Thijssena i Australijczyka Johna Aloisi[9]. Ponadto klub w każdym z sezonów uzyskiwał awans do serii finałowej rozgrywek. Za kadencji Fransa Thijssena w sezonie 2014/2015 klub zakończył zmagania w serii finałowej na etapie rundy eliminacyjnej. W której został pokonany przez drużynę Adelaide United w stosunku 1:2[28]. Natomiast w trakcie pracy trenera Johna Aloisi klub w sezonach 2015/2016 i 2016/2017 kończył zmagania w serii finałowej na etapie półfinału. Ulegając odpowiednio zespołom Western Sydney Wanderers (w meczu po dogrywce 4:5[29]) oraz Melbourne Victory FC (w meczu 0:1)[30]. Natomiast w sezonie 2017/2018, Brisbane Roar został wyeliminowany na etapie rundy eliminacyjnej przez drużynę Melbourne City FC (w meczu 0:2)[31].

Od 29 grudnia 2018 roku trenerem klubu był Walijczyk Darren Davies[9]. Brisbane Roar w sezonie zasadniczym 2018/2019 uplasował się na przedostatnim, 9. miejscu i nie awansował do serii finałowej rozgrywek[32]. Od 1 lipca 2019 roku trenerem klubu będzie Anglik Robbie Fowler[9].

Azjatycka Liga Mistrzów

edytuj

Brisbane Roar w dotychczasowej historii pięciokrotnie występował w rozgrywkach Azjatyckiej Ligi Mistrzów (ACL). Trzykrotnie Brisbane Roar kończyło rozgrywki na fazie grupowej (sezony: 2012, 2015 i 2017) oraz dwa razy zespół zakończył swój udział na fazie kwalifikacji (2013, 2018).

Debiut w tych rozgrywkach nastąpił w dniu 6 marca 2012 roku, w domowym spotkaniu przeciwko japońskiemu zespołowi F.C. Tokyo. Spotkanie zakończyło się porażką Brisbane Roar 0:2[33]. W pierwszym swoim starcie zespół zakończył rozgrywki na fazie grupowej, nie wygrywając żadnego meczu[34].

W sezonach 2013 i 2018 klub zanotował najgorsze starty w rozgrywkach ACL. Brisbane Roar zakończyło swoje udziały na fazie kwalifikacyjnej. W sezonie 2013 w rundzie play-off Brisbane Roar przegrał po konkursie rzutów karnych, w wyjazdowym spotkaniu przeciwko tajskiemu zespołowi Buriram United F.C. (0:0 w meczu, 3:0 w rzutach karnych)[35]. Natomiast w sezonie 2018 Brisbane Roar odpadło z rozgrywek na etapie 2. rundy fazy kwalifikacyjnej, w której uległ filipińskiej drużynie Ceres FC w stosunku 2:3[36].

Najlepszy rezultat Brisbane Roar osiągnęło w sezonie 2015. Wówczas klub zakończył rozgrywki na fazie grupowej zajmując 3. miejsce z dorobkiem 7 punktów. Odnosząc przy tym dwa zwycięstwa przeciwko japońskiej drużynie Urawa Red Diamonds (1:0) oraz chińskiemu zespołowi Beijing Guo’an (1:0)[37].

Brisbane Roar FC w poszczególnych sezonach

edytuj
Zobacz też: Tabela wszech czasów A-League.
Sezon Miejsce M Z R P B Pkt Seria finałowa Pre-Season Challenge Cup[a],
FFA Cup[b] 		Azjatycka Liga Mistrzów[c]
2005/2006 6 21 7 7 7 27–22 28 brak awansu faza grupowa[38] –
2006/2007 5 21 8 5 8 25–27 29 brak awansu 7. miejsce[39] –
2007/2008 4 21 8 7 6 25–21 31 półfinał 3. miejsce[40] –
2008/2009 3 21 10 6 5 36–25 36 półfinał faza grupowa[41] –
2009/2010 9 27 8 6 13 32–42 30 brak awansu – –
2010/2011 1 30 18 11 1 58–26 65 mistrzostwo – –
2011/2012 2 27 14 7 6 50–28 49 mistrzostwo – faza grupowa[34]
2012/2013 5 27 10 5 12 33–29 35 półfinał – faza kwalifikacyjna: runda play-off[42]
2013/2014 1 27 16 4 7 43–25 52 mistrzostwo – –
2014/2015 6 27 10 4 13 42–43 34 runda eliminacyjna 1/8 finału[43] faza grupowa[37]
2015/2016 3 27 14 6 7 49–40 48 półfinał 1/16 finału[44] –
2016/2017 3 27 11 9 7 43–37 42 półfinał 1/16 finału[45] faza grupowa[46]
2017/2018 6 27 10 5 12 33–40 35 runda eliminacyjna 1/16 finału[47] faza kwalifikacyjna: 2. runda[36]
2018/2019 9 27 4 6 17 38–71 18 brak awansu 1/16 finału[48] –
2019/2020 1/8 finału[49] –

Źródło: www.ultimatealeague.com.

Legenda:
    mistrzostwo ligi, 1. miejsce w sezonie zasadniczym lub zwycięstwo w innych rozgrywkach;
    2. miejsce w sezonie zasadniczym lub finał rozgrywek;
    3. miejsce w sezonie zasadniczym lub 3. miejsce w innych rozgrywkach.

Rezerwy i sekcja kobieca

edytuj
 
Sekcja kobieca klubu (19 grudnia 2009)

Rezerwy

edytuj

Sekcja młodzieżowa klubu Brisbane Roar FC (ówcześnie pod nazwą Queensland Roar FC) została założona w 2008 roku, gdy po raz pierwszy zorganizowano rozgrywki juniorskiej ligi A-League National Youth League (od sezonu 2018/2019 funkcjonują pod nazwą Y-League)[50]. Zespół młodzieżowy w 2019 roku zdobył mistrzostwo Australii w rozgrywkach młodzieżowych oraz triumfował w sezonie zasadniczym w Konferencji A[51][52]. Dodatkowo rezerwy klubu od 2014 roku występują w rozgrywkach stanowej ligi National Premier Leagues Queensland[53]. Rezerwy Brisbane Roar rozgrywają spotkania domowe na obiekcie Goodwin Park[54].

Sekcja kobieca

edytuj

Sekcja kobieca klubu Brisbane Roar FC (ówcześnie pod nazwą Queensland Roar FC) została założona w 2008 roku i przystąpiła do rozgrywek W-League od sezonu 2008/2009[55]. Inauguracyjne spotkanie odbyło się 25 października 2008 roku w meczu domowym przeciwko kobiecemu zespołowi Adelaide United FC. Spotkanie zakończyło się zwycięstwem Queensland Roar w stosunku 4:1[56]. Sekcja kobieca klubu dwukrotnie sięgała po mistrzostwo Australii w latach 2009 i 2011[57] oraz trzykrotnie triumfowała w sezonie zasadniczym rozgrywek (2009[58], 2013[59] i 2018[60]). Sekcja kobieca klubu rozgrywa domowe spotkania na obiekcie Cleveland Showgrounds[61].

Sukcesy

edytuj

Seniorzy

edytuj

Juniorzy

edytuj

Sekcja kobiet

edytuj

Trenerzy

edytuj
 
Ange Postecoglou, trener Brisbane Roar w latach 2009 – 2012
Lp. Trenerzy[6][9] Lata
1 Miron Bleiberg 1 lipca 2005 – 13 listopada 2006
2 Frank Farina 15 listopada 2006 – 13 października 2009
3 Rado Vidošić 14 października 2009 – 15 października 2009
4 Ange Postecoglou 16 października 2009 – 24 kwietnia 2012
5 Rado Vidošić 25 kwietnia 2012 – 17 grudnia 2012
6 Mike Mulvey 18 grudnia 2012 – 23 listopada 2014
7 Frans Thijssen 24 listopada 2014 – 25 maja 2015
8 John Aloisi 26 maja 2015 – 28 grudnia 2018
9 Darren Davies 29 grudnia 2018 – 30 czerwca 2019
10 Robbie Fowler 1 lipca 2019 –

Stadion

edytuj
Osobny artykuł: Lang Park.
 
Lang Park

Brisbane Roar od czasu przystąpienia do rozgrywek A-League w sezonie 2005/2006 rozgrywa swoje mecze domowe na obiekcie Lang Park (również Suncorp Stadium) o pojemności 53 223 widzów[64]. Stadion został założony w miejscy dawnego cmentarza, początkowo został oddany do użytku jako centrum rekreacyjne w 1914 roku. Położony jest na ulicy Castlemaine Street w dzielnicy Milton (City of Brisbane)[65][66]. Transport publiczny w okolicy stadionu obsługiwany jest zarówno przez komunikację autobusową oraz kolejową. Bezpośrednio w okolice stadionu podjeżdżają autobusy z następujących dzielnic: Carindale, Chermside, Eight Mile Plains i The Gap. Ponadto w okolicy stadionu znajdują się dwie stacje kolejowe: Milton i Roma Street[65]. W sąsiedztwie stadionu znajduje się parking autobusowy na około 100 pojazdów[67].

Brisbane Roar sporadycznie swoje mecze domowe rozgrywał również na innych obiektach sportowych w Queensland. Dotychczas w roli gospodarza wystąpił na dwóch innych stadionach[6]:

Kibice i rywalizacje

edytuj
 
Kibice Brisbane Roar

Kibice prowadzący doping na meczach Brisbane Roar skupieni są wokół grupy The Den, która została założona w 2005 roku. Kibice z grupy The Den podczas spotkań domowych zasiadają na północnej trybunie stadionu Lang Park w sektorach 331, 332 i 333[68]. Kibice zrzeszeni wokół grupy The Den prowadzą własną stronę internetową pod adresem internetowym theden.futbol. Dodatkowo w 2016 roku została założona grupa Roar Supporters Federation (RSF), która ma za zadanie zapewnienie odpowiedniej komunikacji na linii kibice – zarząd[69][70]. Kibice z grupy RSF prowadzą własną stronę internetową pod adresem roarfans.com.au.

The M1 Derby

edytuj

The M1 Derby[71] określenie spotkań rozgrywanych pomiędzy Brisbane Roar FC i Gold Coast United FC w latach 2009 – 2012. Rywalizacja obu zespołów wynikała z ich bliskiego położenia geograficznego, między miastami Brisbane i Gold Coast odległość wynosi około 80 km (w linii prostej)[72]. Pierwsze spotkanie zostało rozegrane 8 sierpnia 2009 roku i zakończyło się porażką klubu Brisbane Roar w stosunku 1:2. Natomiast ostatnie spotkanie zostało rozegrane w sezonie 2011/2012 w dniu 25 marca 2012 roku i zakończyło się zwycięstwem klubu Brisbane Roar w stosunku 2:1[73]. Rywalizacja pomiędzy zespołami dobiegła końca wraz z decyzją FFA o nieprzyznaniu licencji klubowi Gold Coast United na kolejny sezon (2012/2013) w A-League[74].

Bilans pojedynków Brisbane Roar – Gold Coast United

edytuj
Rozgrywki M Z R P B+ B– +/–
A-League 9 3 2 4 13 13 0
Ogółem 9 3 2 4 13 13 0

Źródło:[75].

Rekordy

edytuj

Stan na 27 kwietnia 2019 roku.

Najwyższa wygrana[76]:

  • Brisbane Roar 7:1 Adelaide United (28 października 2011);
  • Brisbane Roar 6:0 Global FC (31 stycznia 2017, kwalifikacje Azjatyckiej Ligi Mistrzów).

Najwyższa porażka[76]:

Najwięcej zwycięstw z rzędu[23]:

  • 5 spotkań (od 26 stycznia do 19 lutego 2011).

Najwięcej porażek z rzędu[23]:

  • 7 spotkań (od 26 kwietnia do 22 października 2017).

Najdłuższa seria bez przegranego meczu[23]:

  • 36 spotkań (od 18 września 2010 do 26 listopada 2011).

Najdłuższa seria bez wygranego meczu[23]:

  • 12 spotkań (od 30 listopada 2018 do 2 lutego 2019).

Uwagi

edytuj
  1. ↑ Puchar rozgrywany w latach 2005 – 2008.
  2. ↑ Puchar rozgrywany od 2014 roku.
  3. ↑ Australia jest członkiem AFC od 2006 roku.
  4. ↑ a b Sezon 2008/2009.
  5. ↑ Sezon 2009.

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Contact Us. Brisbaneroar.com.au. [dostęp 2017-01-11]. (ang.).
  2. ↑ a b c d About us. Qldlionsfc.com.au. [dostęp 2017-12-11]. (ang.).
  3. ↑ a b Queensland Lions. Ozfootball.net. [dostęp 2017-12-11]. (ang.).
  4. ↑ Queensland Lions – First Grade Divisional History. Ozfootball.net. [dostęp 2017-12-11]. (ang.).
  5. ↑ A-League History. A-league.com.au. [dostęp 2017-12-03]. (ang.).
  6. ↑ a b c d Brisbane Roar. Ultimatealeague.com. [dostęp 2017-01-08]. (ang.).
  7. ↑ A-League 2005/2006: 1. Round. Queensland Roar – New Zealand Knights 2:0. Worldfootball.net. [dostęp 2019-02-04]. (ang.).
  8. ↑ A-League 2005/2006: 21. Round. Worldfootball.net. [dostęp 2019-02-04]. (ang.).
  9. ↑ a b c d e f Brisbane Roar: Manager history. Worldfootball.net. [dostęp 2017-01-08]. (ang.).
  10. ↑ Pre-Season Cup 2007: 3td place. Central Coast Mariners – Queensland Roar 1:3. Worldfootball.net. [dostęp 2019-02-04]. (ang.).
  11. ↑ A-League 2007/2008: 21. Round. Worldfootball.net. [dostęp 2019-02-04]. (ang.).
  12. ↑ A-League 2007/2008 Finals: Preliminary Final. Newcastle United Jets – Queensland Roar 3:2. Worldfootball.net. [dostęp 2019-02-04]. (ang.).
  13. ↑ A-League 2008/2009 » 21. Round. Worldfootball.net. [dostęp 2019-02-04]. (ang.).
  14. ↑ A-League 2008/2009 Finals: Preliminary Final. Adelaide United – Queensland Roar 1:0. Worldfootball.net. [dostęp 2019-02-04]. (ang.).
  15. ↑ Michael Cockerill: With Brisbane City A-League bid looming, it’s time Roar nailed colours to mast. Smh.com.au. [dostęp 2017-12-11]. (ang.).
  16. ↑ Marco Monteverde: FFA rescues the Roar by buying a controlling stake. Couriermail.com.au. [dostęp 2019-02-04]. (ang.).
  17. ↑ Roar makes name change official. Abc.net.au. [dostęp 2019-02-04]. (ang.).
  18. ↑ A-League 2010/2011: 27. Round. Worldfootball.net. [dostęp 2019-02-04]. (ang.).
  19. ↑ A-League 2010/2011 Finals: Final. Brisbane Roar – Central Coast Mariners 4:2. Worldfootball.net. [dostęp 2019-02-04]. (ang.).
  20. ↑ A-League 2011/2012: 25. Round. Worldfootball.net. [dostęp 2019-02-04]. (ang.).
  21. ↑ A-League 2011/2012 Finals: Final. Brisbane Roar – Perth Glory 2:1. Worldfootball.net. [dostęp 2019-02-04]. (ang.).
  22. ↑ Brisbane Roar takeover complete. Theworldgame.sbs.com.au. [dostęp 2019-02-04]. (ang.).
  23. ↑ a b c d e A-League Stats: Brisbane Roar. Aleaguestats.com. [dostęp 2017-01-13]. (ang.).
  24. ↑ Sydney FC ends Brisbane Roar's 36-game unbeaten run. Heraldsun.com.au, 4 grudnia 2011. [dostęp 2019-02-05]. (ang.).
  25. ↑ A-League 2012/2013 Finals » Semi-Final » Western Sydney Wanderers – Brisbane Roar 2:0. Worldfootball.net. [dostęp 2019-02-04]. (ang.).
  26. ↑ A-League 2013/2014: 27. Round. [dostęp 2019-02-04]. (ang.).
  27. ↑ A-League 2013/2014 Finals: Final. Brisbane Roar – Western Sydney Wanderers 2:1. [dostęp 2019-02-04]. (ang.).
  28. ↑ A-League 2014/2015 Finals: Elimination Final. Adelaide United – Brisbane Roar 2:1. Worldfootball.net. [dostęp 2019-02-04]. (ang.).
  29. ↑ A-League 2015/2016 Finals: Semi-Final. Western Sydney Wanderers – Brisbane Roar 5:4. Worldfootball.net. [dostęp 2019-02-04]. (ang.).
  30. ↑ A-League 2016/2017 Finals: Semi-Final, Melbourne Victory – Brisbane Roar 1:0. Worldfootball.net. [dostęp 2019-02-04]. (ang.).
  31. ↑ A-League 2017/2018 Finals » Elimination Final » Melbourne City FC – Brisbane Roar 2:0. Worldfootball.net. [dostęp 2019-02-04]. (ang.).
  32. ↑ A-League 2018/2019: 27. Round. Worldfootball.net. [dostęp 2019-04-27]. (ang.).
  33. ↑ AFC Champions League 2012: Group F. Brisbane Roar – FC Tokyo 0:2. [dostęp 2017-12-14].
  34. ↑ a b AFC Champions League 2012: Group F. Worldfootball.net. [dostęp 2017-05-10]. (ang.).
  35. ↑ AFC Champions League Quali. 2013: Final. Buriram United – Brisbane Roar 3:0. Worldfootball.net. [dostęp 2017-12-14]. (ang.).
  36. ↑ a b AFC Champions League Quali. 2018: 2. Round. Worldfootball.net. [dostęp 2017-05-10]. (ang.).
  37. ↑ a b AFC Champions League 2015: Group G. Worldfootball.net. [dostęp 2017-05-10]. (ang.).
  38. ↑ Pre-Season Cup 2005: Group B. Worldfootball.net. [dostęp 2017-05-10]. (ang.).
  39. ↑ Pre-Season Cup 2006: Seventh place. Worldfootball.net. [dostęp 2017-05-10]. (ang.).
  40. ↑ Pre-Season Cup 2007: 3td place. Worldfootball.net. [dostęp 2017-05-10]. (ang.).
  41. ↑ Pre-Season Cup 2008: Group B. Worldfootball.net. [dostęp 2017-05-10]. (ang.).
  42. ↑ AFC Champions League Quali. 2013: Final. Worldfootball.net. [dostęp 2017-05-10]. (ang.).
  43. ↑ FFA Cup 2014: Round of 16. Worldfootball.net. [dostęp 2017-05-10]. (ang.).
  44. ↑ FFA Cup 2015: 1. Round. Worldfootball.net. [dostęp 2017-05-10]. (ang.).
  45. ↑ FFA Cup 2016: 1. Round. Worldfootball.net. [dostęp 2017-05-10]. (ang.).
  46. ↑ AFC Champions League 2017: Group E. Worldfootball.net. [dostęp 2017-05-10]. (ang.).
  47. ↑ FFA Cup 2017: 1. Round. Worldfootball.net. [dostęp 2017-05-10]. (ang.).
  48. ↑ FFA Cup 2018: 1. Round. Worldfootball.net. [dostęp 2017-05-10]. (ang.).
  49. ↑ FFA Cup 2019: Round of 16. Worldfootball.net. [dostęp 2019-10-23]. (ang.).
  50. ↑ Brisbane Roar (Y): Historical results.. Worldfootball.net. [dostęp 2019-02-06]. (ang.).
  51. ↑ National Youth League: Champions. Worldfootball.net. [dostęp 2017-12-09]. (ang.).
  52. ↑ National Youth League 2018/2019: 10. Round. Worldfootball.net. [dostęp 2019-02-06]. (ang.).
  53. ↑ Roar confirm entry into NPL Queensland. Footballaustralia.com.au, 8 stycznia 2014. [dostęp 2019-02-06]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
  54. ↑ Brisbane Roar (Y): Profile. Worldfootball.net. [dostęp 2019-02-06]. (ang.).
  55. ↑ Brisbane Roar (Women): Historical results. Worldfootball.net. [dostęp 2019-02-06]. (ang.).
  56. ↑ Women W-League 2008/2009: 1. Round. Queensland Roar – Adelaide United 4:1. [dostęp 2019-02-06].
  57. ↑ Women W-League: Champions. Worldfootball.net. [dostęp 2017-12-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-22)]. (ang.).
  58. ↑ Women W-League 2008/2009: 10. Round. Worldfootball.net. [dostęp 2019-02-06]. (ang.).
  59. ↑ Women W-League 2012/2013: 12. Round. Worldfootball.net. [dostęp 2019-02-06]. (ang.).
  60. ↑ Women W-League 2017/2018: 14. Round. Worldfootball.net. [dostęp 2019-02-06]. (ang.).
  61. ↑ Brisbane Roar [Women: Profile]. Worldfootball.net. [dostęp 2019-02-06]. (ang.).
  62. ↑ Brisbane Roar. Aleaguestats.com. [dostęp 2018-11-10]. (ang.).
  63. ↑ W-League: Archive. Worldfootball.net. [dostęp 2016-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-28)]. (ang.).
  64. ↑ Suncorp Stadium (Lang Park, The Cauldron). Stadiony.net. [dostęp 2017-01-13]. (pol.).
  65. ↑ a b About Suncorp Stadium. Brisbaneroar.com.au. [dostęp 2017-12-13]. (ang.).
  66. ↑ Stadium History. Suncorpstadium.com.au. [dostęp 2017-12-13]. (ang.).
  67. ↑ Car parking. Suncorpstadium.com.au. [dostęp 2017-12-13]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
  68. ↑ About as. Theden.futbol. [dostęp 2019-02-05]. (ang.).
  69. ↑ Mike Tuckerman: Supporters' Federation is a game-changer for A-League fans. Theroar.com.au. [dostęp 2019-02-05]. (ang.).
  70. ↑ Objectives. Roarfans.com.au. [dostęp 2019-02-05]. (ang.).
  71. ↑ Brisbane claim M1 Derby honours. Brisbaneroar.com.au. [dostęp 2019-02-05]. (ang.).
  72. ↑ Jacek Fronczak: Ilustrowany Atlas Świata. Warszawa: Reader’s Digest, 2003, s. 143. ISBN 83-88243-86-1.
  73. ↑ Brisbane Roar. Complete Fixture List. Aleaguestats.com. [dostęp 2019-02-05]. (ang.).
  74. ↑ FFA statement on Gold Coast United. Footballaustralia.com.au. [dostęp 2019-02-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-19)]. (ang.).
  75. ↑ Brisbane Roar. Record against Gold Coast United. Worldfootball.net. [dostęp 2019-02-05]. (ang.).
  76. ↑ a b A-League Stats: Brisbane Roar. Aleaguestats.com. [dostęp 2017-01-13]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Brisbane_Roar_FC&oldid=70385585”