Brodawnica szyjkowata

Brodawnica szyjkowata, brodawnica wapieniowa, promieńczyk szyjkowaty (Verrucaria calciseda DC.) – gatunek grzybów z rodziny brodawnicowatych (Verrucariaceae([1]. Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów[2].

Brodawnica szyjkowata
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

Eurotiomycetes

Rząd

brodawnicowce

Rodzina

brodawnicowate

Rodzaj

brodawnica

Gatunek

brodawnica szyjkowata

Nazwa systematyczna
Verrucaria calciseda DC.
Fl. Franç., Edn 3 (Paris) 2: 317 (1805)

Systematyka i nazewnictwo

edytuj

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Verrucaria, Verrucariaceae, Verrucariales, Chaetothyriomycetidae, Eurotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Synonimy nazwy naukowej[3]:

  • Amphoridium calcisedum (DC.) Servít 1954
  • Bagliettoa calciseda (DC.) Gueidan & Cl. Roux 2007

Nazwy brodawnica szyjkowata i promienczyk szyjkowaty podaje Wiesław Fałtynowicz[2], Hanna Wojciak podaje nazwę brodawnica wapieniowa[4].

Morfologia

edytuj

Plecha skorupiasta, cienka, o powierzchni gładkiej, matowej i ciągłej. Często występują w niej delikatne pęknięcia rozbiegające się promieniście od perytecjów. Ma barwę białą lub białoszarą. Jest częściowym endolitem – jej podplesze wnika w pory skały. Na obrzeżach plechy często występuje czarne przedplesze[5].

Licznie występują owocniki. Są to perytecja prawie całkowicie zagłębione w plesze. Ich wystająca część zwana egzotecjum jest czarna, płaska lub nieco wypukła. Ma średnicę ok. 0,25 mm i szczytowe, proste ostiolum. Kuliste lub dzbanuszkowate ekscypulum ma średnicę 0,3 mm, czarnobrunatną barwę i często wokół niego występuje pierścień plechowy[4]. Inwolukrelum brak, rozgałęzione peryfizy mają długość 20-30 μm. Worki zgrubiałe, o rozmiarach 50–70 × 15-20 μm. Powstają w nich bezbarwne, elipsoidalne zarodniki o rozmiarach 18-25 × 9-13 μm. Pyknid brak[5].

Reakcje barwne: wszystkie negatywne. Kwasów porostowych brak[5].

Występowanie i siedlisko

edytuj

Brodawnica wapieniowa występuje w Ameryce Północnej, środkowej i południowej Europie, niektórych obszarach Azji, północnej i wschodniej Afryce i Nowej Zelandii[5]. W Polsce jest pospolita w rejonach występowania wapieni, zarówno na niżu, jak i w górach – tu występuje do wysokości około 1000 m n.p.m.[4].

Rośnie na skałach wapiennych, w miejscach świetlistych[4].

Gatunki podobne

edytuj

Podobna jest brodawnica Hochstettera (Verrucaria hochstetteri), ale ma większe perytecja oraz większe zarodniki. Często też występują w jej plesze białe otwory po wypadłych perytecjach. Na plesze brodawnicy wapieniowej często rośnie grzyb Polycoccum opulentum, co zmienia morfologiczny wygląd jej plechy[5].

Przypisy

edytuj
  1. a b Index Fungorum [online] [dostęp 2019-12-17] (ang.).
  2. a b Wiesław Fałtynowicz, The Lichenes, Lichenicolous and allied Fungi of Poland. Krytyczna lista porostów i grzybów naporostowych Polski, Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2003, ISBN 83-89648-06-7
  3. Species Fungorum [online] [dostęp 2015-03-26] (ang.).
  4. a b c d Hanna Wójciak: Porosty, mszaki, paprotniki. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2010. ISBN 978-83-7073-552-4.
  5. a b c d e Consortium North American Lichen Herbaria [online] [dostęp 2015-03-23].