Bruno Heck
Bruno Heck (ur. 20 stycznia 1917 w Aalen, zm. 16 września 1989 w Blaubeuren) – niemiecki filolog i polityk, deputowany do Bundestagu, federalny minister rodziny i młodzieży (1962-1968), sekretarz generalny CDU (1966-1971), przewodniczący Fundacji Konrada Adenauera (1968-1989)[1].
 Bruno Heck (1971) | |
| Data i miejsce urodzenia |
20 stycznia 1917 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
16 września 1989 |
| Minister rodziny i młodzieży Niemiec | |
| Okres |
od 13 grudnia 1962 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Życiorys
edytujBruno Heck urodził się w rodzinie ogrodnika Josef Heck (1884-1973) i jego żony Magdalene Ernst (1885-1964)[2]. Uczył się w gimnazjach w Ellwagen i Rottweil. Następnie od 1936 roku studiował teologię i filozofię na Uniwersytecie w Tybindze[3]. W 1938 roku musiał przerwać naukę ze względu na powołanie do wojska - został skierowany do oddziału łączności lotniczej w okolicach Augsburga. W 1940 roku wysłany na front do Francji, a po 1941 na froncie wschodnim oraz w Grecji i Jugosławii. W 1943 został ciężko ranny w wypadku samolotu wojskowego, a w 1945 był krótko internowany przez Amerykanów w okolicy Starnbergu[2].
W latach 1945–1948 studiował filologię klasyczną oraz historię na Uniwersytecie w Tybindze, a w 1950 roku obronił doktorat[3].
W 1946 wstąpił do Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej. Od 1950 do 1952 roku był radcą rządowym w ministerstwie kultury Wirtembergii-Hohenzollern, a w latach 1952-1958 pełnił na szczeblu federalnym funkcję dyrektora zarządzającego CDU (niem. Bundesgeschäftsführer)[1]. W 1957 po raz pierwszy wybrany do Bundestagu, zasiadał w nim nieprzerwanie do 1976. W 1961 roku stanął na czele zarządu Deutsche Welle. Od 1962 do 1968 minister rodziny w piątym rządzie Konrada Adenauera oraz w pierwszym i drugim rządzie Ludwiga Erharda. Utrzymał funkcję także w rządzie Kurta Georga Kiesingera[4]. Po odejściu z rządu został przewodniczącym Fundacji Konrada Adenauera[1].
Zmarł w wieku 72 lat z powodu niewydolności serca[1]. Spoczywa na cmentarzu w Rotweil[5].
Życie prywatne
edytujJego żoną od 1943 była Gertrud Mattes. Para miała sześcioro dzieci[2].
Odznaczenia i wyróżnienia
edytujOdznaczony Orderem Cisneros (1964), Orderem Infanta Henryka (1968), Wielkim Krzyżem Zasługi Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec (1987), a także Odznaką Honorową za Zasługi dla Republiki Austrii (1988)[4].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Bruno Heck, Geschichte der CDU, 19 stycznia 1917 [dostęp 2023-03-28] (niem.).
- ↑ a b c Heck Bruno Robert - Detailseite - LEO-BW [online], www.leo-bw.de [dostęp 2023-03-28].
- ↑ a b Bruno Heck - Munzinger Biographie [online], www.munzinger.de [dostęp 2023-03-28].
- ↑ a b Seite [online], www.konrad-adenauer.de [dostęp 2023-03-28] (niem.).
- ↑ Schwarzwälder Bote, Oberndorf Germany, Rottweil: Christlichem Menschenbild verpflichtet [online], schwarzwaelder-bote.de [dostęp 2023-03-28] (niem.).