Brusyliw

(Przekierowano z Brusiłów)

Brusyliw (ukr. Брусилів), Brusiłówosiedle typu miejskiego na Ukrainie, w obwodzie żytomierskim, nad rzeką Zdwyż, dopływem Teterewa, siedziba władz rejonu brusyliwskiego.

Brusyliw
Брусилів
ilustracja
Państwo

 Ukraina

Obwód

 żytomierski

Rejon

brusyliwski

Populacja (2022)
• liczba ludności


4 627[1]

Nr kierunkowy

+380 4162

Kod pocztowy

12605

Położenie na mapie obwodu żytomierskiego
Mapa konturowa obwodu żytomierskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Brusyliw”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, u góry znajduje się punkt z opisem „Brusyliw”
Ziemia50°17′08″N 29°31′21″E/50,285556 29,522500

Historia

edytuj

Pierwsza wzmianka pochodzi z 1543 roku. Było to prywatne miasto szlacheckie[2]. W 1865 roku, w ramach represji po powstaniu styczniowym skasowano miejscowy klasztor kapucynów, założony przez Feliksa Czackiego[3].

Siedziba dawnej gminy Brusiłow(inne języki) w ujeździe radomyskim guberni kijowskiej.

Status osiedla typu miejskiego posiada od 1979 roku.

W 2013 liczyło 4958 mieszkańców[4].

Zabytki

edytuj

We wsi znajdują się:

  • pozostałości barokowego kościoła i klasztoru kapucynów (1787),
  • wały zamku,
  • 2 kurhany w północno-wschodniej części wsi

Znane osoby

edytuj

W Brusiłowie urodził się Iwan Ohijenko – ukraiński slawista, założyciel i pierwszy rektor Ukraińskiego Uniwersytetu Państwowego w Kamieńcu Podolskim, później metropolita prawosławny diecezji Winnipeg w Kanadzie.

Przypisy

edytuj
  1. http://db.ukrcensus.gov.ua/PXWEB2007/ukr/publ_new1/2022/zb_Сhuselnist.pdf
  2. Наталія Білоус, Приватні міста Київського воєводства в першій половині XVII ст.: кількість, особливості розвитку та функціонування, w: Україна в Центрально-Східній Європі Випуск 15, Kijów 2015, s. 144.
  3. Klasztor Kapucynów w Winnicy. [zarchiwizowane z tego adresu].
  4. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України, 2013. [dostęp 2023-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ukr.).

Linki zewnętrzne

edytuj