Brytyjskie koty – okazy dużych drapieżników z rodziny kotów, zwłaszcza lampartów, w tym odmiana melanistyczna, tzw. czarna pantera, a także puma lub jaguar, rzekomo spotykane współcześnie na odludnych terenach Wielkiej Brytanii. W języku angielskim fenomen ten jest określany jako phantom cats lub alien big cats i wzmiankowany jest także w Australii, Nowej Zelandii i na Hawajach.

Brytyjskie koty
Pierwsze doniesienia

lata 70. XX wieku

Oficjalny status

Kryptyda

Miejsce rzekomego występowania

Wielka Brytania, Australia, Nowa Zelandia, Hawaje

Ryś europejski
Czarny Jaguar

Jego wyjaśnieniem może być moda na trzymanie dużych drapieżnych kotowatych w prywatnych domach w latach 70. XX wieku, która została ograniczona restrykcyjnymi przepisami ustawy z 1976 r. Część z tych drapieżników mogła zostać wypuszczona na wolność przez hodowców, którzy nie byli w stanie lub nie chcieli sprostać wymogom ustawy. Część doniesień o brytyjskich kotach należy jednak prawdopodobnie do kategorii legend miejskich. Zwierzęta te są obiektem zainteresowania części kryptozoologów - choć inni, w tym Bernard Heuvelmans, sprzeciwiali się zaliczaniu znanych gatunków zwierząt pojawiających się poza naturalnym obszarem ich występowania, w tym alien big cats, do obiektów badań kryptozoologii[1].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Cryptomundo » Cryptozoology, Cryptid and Hominology [online], www.cryptomundo.com [dostęp 2017-11-22] (ang.).