Buława

Buława (od st.rus. bulava, ‘pałka z głowicą’) – jednoręczna broń obuchowa, składająca się ze styliska zakończonego kulistą lub gruszkowatą głowicą.

Buława (XVI w.)

Opis

Buława powstała jako udoskonalona forma kościanej lub drewnianej maczugi. Używana była do rozbijania hełmu przeciwnika. Była popularną bronią na Bliskim i Dalekim Wschodzie (starożytny Egipt, Mezopotamia, Indie, Persja, Imperium Osmańskie), a także w Europie (Węgry, Rzeczpospolita Obojga Narodów) i na Rusi. Oprócz funkcji bojowej służyła także jako znak dostojeństwa wojskowego. W Polsce znak urzędu hetmana w XVI–XVIII wieku, a później marszałka w XX wieku. Aby podkreślić znaczenie dowódcy, często wykonywano je z cennych materiałów i bogato dekorowano.

Rodzajem niewielkiej buławy jest piernacz.

Galeria

• 
  Bitwa Scytów ze Słowianami na obrazie rosyjskiego malarza Wiktora Wasniecowa. Scytyjski wojownik uzbrojony jest w buławę
• 
  Buława marszałka Piłsudskiego
• 
  Hetman Jan Zamoyski trzymający buławę
• 
  Buława moskiewska sprzed 1853 roku
• 
  Buława marszałka Śmigłego-Rydza
• 
  Buława hetmana Marcina Kalinowskiego
• 
  Buława Władysława Zygmunta Wazy
• 
  Buława typu tureckiego, XVI wiek, Muzeum Ziem Wschodnich Dawnej Rzeczypospolitej

Zobacz też

• berło
• buzdygan
• laska marszałkowska (wojsko)
• regiment (oznaka)