Wikipedia

Dawny budynek UAM przy ul. Słowackiego 20 w Poznaniu

(Przekierowano z Budynek UAM przy ul. Słowackiego 20 w Poznaniu)

Dawny budynek UAM przy ul. Słowackiego 20 w Poznaniu – secesyjna kamienica przy ulicy Słowackiego 20 w Poznaniu, jeden z dawnych budynków dydaktycznych Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza.

Dawny budynek UAM
przy ul. Słowackiego 20
w Poznaniu
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Poznań

Adres

60-823 Poznań, ul. Słowackiego 20

Typ budynku

kamienica

Styl architektoniczny

secesja

Architekt

Paul Lindner i Karl Roskam

Kondygnacje

4

Powierzchnia użytkowa

1.572 m²

Ukończenie budowy

1902

Kolejni właściciele

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Obecny właściciel

Nieruchomości Wielkopolski Sp. z o.o. Sp. k.

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, w centrum znajduje się punkt z opisem „Dawny budynek UAMprzy ul. Słowackiego 20w Poznaniu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Dawny budynek UAMprzy ul. Słowackiego 20w Poznaniu”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Dawny budynek UAMprzy ul. Słowackiego 20w Poznaniu”
52°24′37,40″N 16°54′34,90″E/52,410389 16,909694
Multimedia w Wikimedia Commons

Lokalizacja edytuj

Kamienica zlokalizowana w ramach zespołu rezydencji na Jeżycach - luksusowego osiedla okazałych kamienic i willi miejskich, wzniesionego w latach 1902-1914, w rejonie ulic Sienkiewicza (Wettynów) – Mickiewicza (Hohenzollernów) – Dąbrowskiego (Wielka Berlińska) – Słowackiego (Karola).

Historia edytuj

Kamienica została zbudowana w 1902 przez pracownię Paula Lindnera i Karla Roskama dla spółki nazywanej terrainkonsortium, którą tworzyli: major w stanie spoczynku Karl Rapmund, adwokat Samuel Jarecki, Gustav Wolf – dyrektor banku Norddeutchen Creditanstalt, hrabia Hektor Kwilecki z Kwilcza, kupiec Nepomucen Kierski, dyrektor banku Gustav Strohman z Chodzieży i dyrektor Wilhelm Wolff[1].

W 1916 mieszkał w tej kamienicy profesor Karl Fritsch, ewangelik, naczelny lekarz szpitala Diakonisek. Do 1920 mieszkali tu: Ida Wolf z domu Briske z dziećmi (wdowa po Sigismundzie Wolfie – bankierze i radcy komercyjnym), Gustav Wolf oraz Elsbeth Jafeé z domu Werther (wdowa po tragicznie zmarłym profesorze Maksie Jaffé – głównym chirurgu szpitala żydowskiego i miejskiego)[2].

Kamienica została ofiarowana Uniwersytetowi Poznańskiemu przez wdowę po Janie Chądzyńskim, lekarkę Julię z Paryża. Przed II wojną światową pełniła rolę żeńskiego domu studenckiego jako Dom Akademicki imienia Dr. Jana Chądzyńskiego[3] (w 1933 budynek był zarządzany przez Organizację Studentek Uniwersytetu Poznańskiego – w kamienicy mieszkały 82 studentki i portier)[4].

Opis edytuj

Kamienica zlokalizowana jest na działce o powierzchni 752 m². Budynek ma 1572 m² powierzchni. Ma cztery piętra oraz piwnicę. Od frontu posiada cztery balkony.

W latach użytkowania budynku przez UAM, wyposażony był on w instalacje: elektryczną, wodną, kanalizacyjną, centralnego ogrzewania, telefoniczną, komputerową i wentylację grawitacyjną. Na każdej kondygnacji zlokalizowane było pomieszczenia sanitarne, włączone do jednego pionu wodno-kanalizacyjnego. W budynku znajdowało się 14 sal dydaktycznych średnio na 30 osób, jedna sala na 40 osób i dwie sale komputerowe, zajmujące łącznie powierzchnię 440 m². Pozostałą powierzchnię budynku zajmowały pokoje pracowników dydaktycznych, magazyny, biura, piwnice, pomieszczenia socjalne i korytarze.

W budynku znajdowały się dwie klatki schodowe. Główną klatkę schodową stanowią drewniane schody z oknami zdobionymi witrażami (częściowo zachowanymi), wychodzącymi na wewnętrzne niewielkie atrium. Nad wejściem do kamienicy znajdował się historyczny napis Dom Akademicki imienia Dr. Jana Chądzyńskiego.

Pomiędzy kamienicą a sąsiednim budynkiem pod numerem 22 należącym do Urzędu Miasta Poznania, znajdował się parking na kilka pojazdów.

Jednostki UAM, które miały siedzibę w budynku edytuj

W budynku swoją siedzibę do 2015 miało kilka jednostek UAM:

  • I i III piętro oraz piwnicę zajmował od 1966 Zakład Technologii Kształcenia (obecny Zakład Edukacji Medialnej), wchodzący w skład Wydziału Studiów Edukacyjnych,
  • na I piętrze swoje pomieszczenia miał ponadto Zakład Pedeutologii i Pracownia Edukacji Ekologicznej, wchodzące również w skład Wydziału Studiów Edukacyjnych,
  • wysoki parter zajmowała Katedra Muzykologii, wchodząca w skład Wydziału Historycznego,
  • II piętro zajmowało Studium Nauczania Języków Obcych - Szkoła Języka Angielskiego (część Szkoły Językowej UAM).

Ponadto w kamienicy swoją siedzibę miało Polskie Towarzystwo Technologii i Mediów Edukacyjnych[5].

Swoją działalność naukową w tym miejscu prowadzili m.in. prof. Leon Leja, prof. Wacław Strykowski, prof. Wojciech Skrzydlewski, prof. Stanisław Dylak i dr Agnieszka Kozłowska-Rajewicz.

Sala Leona Leji edytuj

Największa sala Zakładu Technologii Kształcenia na I piętrze – sala 12 – poświęcona była pamięci prof. zw. dr hab. Leona Leji - twórcy polskiej szkoły technologii kształcenia. Po lewej stronie od drzwi wejściowych do sali znajdowała się pamiątkowa metalowa tablica, odsłonięta 1 lipca 1999[6] (tablica została ponownie odsłonięta 30 marca 2016 w Collegium im. Floriana Znanieckiego w Poznaniu[7]).

Współczesność budynku edytuj

W marcu 2013 Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu wystawił kamienicę na sprzedaży[8]. W 2015 budynek został sprzedany. W dniach 28-29 maja 2015 Zakład Technologii Kształcenia zorganizował Ogólnopolską Konferencję Naukową "Nowe media w edukacji i dla edukacji", połączoną z symbolicznym pożegnaniem budynku dydaktycznego przy ulicy Słowackiego 20[9].

Po przeprowadzeniu gruntownych zmian w architekturze wnętrz, spółka Nieruchomości Wielkopolski zmieniła jego funkcję na budynek mieszkalny (23 mieszkania i 3 lokale)[10].

Galeria archiwalnych zdjęć budynku edytuj

  •  
    Wejście do kamienicy
  •  
    Ściana frontowa
  •  
    Fragment witrażu
  •  
    Drzwi do sali Leona Leji
  •  
    Tablica poświęcona prof. Leonowi Leji

Przypisy edytuj

  1. ↑ Jan Skuratowicz: Zespół willi miejskich przy ulicy Mickiewicza. Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2010, s. 59-61, seria: Biblioteka Kroniki Miasta Poznania. ISBN 978-83-7503-119-5.
  2. ↑ Jan Skuratowicz: Zespół willi miejskich przy ulicy Mickiewicza. Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2010, s. 61-63, seria: Biblioteka Kroniki Miasta Poznania. ISBN 978-83-7503-119-5.
  3. ↑ Zbigniew Zakrzewski: Przechadzki po Poznaniu lat międzywojennych. Warszawa-Poznań: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1983, s. 332. ISBN 83-01-04696-1.
  4. ↑ Jan Skuratowicz: Zespół willi miejskich przy ulicy Mickiewicza. Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2010, s. 63, seria: Biblioteka Kroniki Miasta Poznania. ISBN 978-83-7503-119-5.
  5. ↑ Zmiana siedziby Towarzystwa. Polskie Towarzystwo Technologii i Mediów Edukacyjnych, 2015-06-01. [dostęp 2017-10-17]. (pol.).
  6. ↑ Pamięci profesora Leona Leji. „Gazeta Poznańska”, 2 lipca 1999. [dostęp 2016-02-01]. (pol.). 
  7. ↑ Pamięci prof. Leona Leji. Polskie Towarzystwo Technologii i Mediów Edukacyjnych, 2016-04-04. [dostęp 2016-08-08]. (pol.).
  8. ↑ Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu - Oferta sprzedaży nieruchomości. Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, 2013. [dostęp 2014-06-24]. (pol.).
  9. ↑ Ogólnopolska Konferencja Naukowa "Nowe media w edukacji i dla edukacji". Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. [dostęp 2017-11-17]. (pol.).
  10. ↑ Słowackiego 20. Nieruchomości Wielkopolski. [dostęp 2016-02-01]. (pol.).

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj

  • Słowackiego 20. Nieruchomości Wielkopolski. [dostęp 2016-02-01]. (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dawny_budynek_UAM_przy_ul._Słowackiego_20_w_Poznaniu&oldid=72089979”