Cäsar Stenzel

Cäsar Stenzel
Data i miejsce śmierci	1877 ; Poznań
Zawód, zajęcie	architekt

Cäsar Stenzel (zm. 1877) – niemiecki architekt działający w Poznaniu, poznański architekt miejski (według ówczesnej nomenklatury: radca budowlany).

Życiorys edytuj

Był architektem o warsztacie tradycyjnym, w którym przede wszystkim podtrzymywał wzorce późnoklasycystyczne, mocno powiązane z realizacjami berlińskimi. Mimo to określano go jako dobrego fachowca. Architektem miejskim Poznania był w latach 1865–1877 (do śmierci). W latach 1866–1867 opracował dla miasta nową ordynację budowlaną, której celem była poprawa warunków życia najuboższych warstw społeczeństwa poznańskiego. Opór właścicieli kamienic spowodował, że uchwalono ją jednak dopiero w 1877^[1].

Następcą Stenzla na stanowisku architekta miejskiego w Poznaniu był Heinrich Grüder^[1].

Dzieła edytuj

Do jego głównych dzieł zrealizowanych w Poznaniu należą:

Teatr Miejski, pierwotny budynek, przed przebudową Davida Gilly'ego na tzw. Arkadię,
trzy budynki szkół miejskich,
pomnik nachodzki (1870),
przebudowa placu Wolności (ówczesnego placu Wilhelmowskiego) na założenie parkowe,
Szpital Miejski przy ul. Szkolnej, projekt z lat 1874–1875, ale prace były prowadzone w latach 1878–1881 pod nadzorem jego następcy, Heinricha Grüdera^[2],
fabryka Józefa Zeylanda (1871),
Most Chwaliszewski (strona inżynieryjna projektu), 1878, oddany jako budowla mało nowatorska, ale bardzo trwała^[1],
Nowy Ratusz – pierwszy, niezrealizowany projekt z 1865^[3].