C.C. Catch
C.C. Catch, właściwie Caroline Catherina Müller (ur. 31 lipca 1964 w Oss) – niemiecka piosenkarka holenderskiego pochodzenia[2][3], której największa popularność przypadała na drugą połowę lat 80. XX wieku.
Imię i nazwisko |
Caroline Catherina Müller[1] |
---|---|
Pseudonim |
Caro[1], C.C. Catch |
Data i miejsce urodzenia | |
Gatunki | |
Zawód |
piosenkarka |
Aktywność |
od 1983 |
Wydawnictwo | |
Powiązania |
Dieter Bohlen, Andy Taylor, Captain Hollywood Project, Krayzee, Dave Clayton, Optimal, Comeback United |
Strona internetowa |
Najbardziej znana z przebojów: „I Can Lose My Heart Tonight”, „’Cause You Are Young” czy „Heartbreak Hotel”[4][5][6].
Życiorys
edytujWczesne lata
edytujUrodziła się 31 lipca 1964 roku w holenderskiej miejscowości Oss[7]. Jest córką Holenderki Corrie i Niemca Jürgena Müllerów. Pierwsze lata życia spędziła z matką w Holandii. Po ukończeniu sześcioletniej holenderskiej szkoły podstawowej wstąpiła do szkoły sprzątania, poza tym kształciła się w zawodzie sprzedawcy. Zanim ukończyła 14 lat, rzadko widywała ojca. W 1979 roku przeprowadziła się z matką do Bünde w Niemczech. Po ukończeniu szkoły średniej zaczęła studiować projektowanie ubioru i pracowała w fabryce odzieży.
Początki kariery
edytujW małej restauracji w Bünde poznała grupę muzyczną. Uczyła się grać na gitarze, tańczyć jazzowe tańce w Bad Oeynhausen i brała udział w konkursach jako piosenkarka pop. Jej ojciec zrezygnował z pracy przy klinkierze, kupił przedsiębiorstwo za 20 tys. marek i założył Orbita Agency, aby organizować konkursy utalentowanych piosenkarzy i wspierać swoją córkę.
Dwie piosenki, które wykonywała jako Carol Dean – „Queen of the Hearts” i „C’est la vie” – nie przyniosły jej sukcesu. Potem śpiewała w dziewczęcym kwartecie Optimal (producent – Peter Kent) z Claudią, Sylvią i Sabiną. Razem wydały dwa single: „Er War Magnetisch” (1983)[8] i „The Good Bye / Kimi-Gasuki” (1984)[9][10].
1985–1990
edytujW 1985 roku, podczas występu grupy Optimal w Hamburgu, zainteresował się nią Dieter Bohlen[11] z zespołu Modern Talking[12]. Muzyk postanowił nawiązać współpracę i dał jej do wykonania utwór „I Can Lose My Heart Tonight” (anglojęzyczną wersję piosenki „Keine Träne Tut Mir Leid” wykonywaną przez Mary Roos). Pierwotnie utwór ten miał znaleźć się w repertuarze Modern Talking. W lipcu 1985 r. ukazał się singel z tą piosenką. Zdobyła powodzenie w dyskotekach, a na listach przebojów uplasowała się na 13. pozycji. Kolejne dwa single („’Cause You Are Young”, „Strangers by Night”) oraz debiutancki album Catch the Catch ukazały się w pierwszej połowie 1986 roku. Na fali popularności artystki, Dieter Bohlen napisał dla niej utwory na kolejny album, Welcome to the Heartbreak Hotel, który ukazał się jeszcze w tym samym roku wraz z kolejnymi dwoma singlami („Heartbreak Hotel”, „Heaven and Hell”). Niedługo później nakładem wytwórni Amiga w NRD ukazał się minialbum (EP), Amiga Quartett: C.C. Catch, zawierający cztery nagrania z wydanego wcześniej drugiego LP artystki.
W 1987 roku, na rynku pojawił się trzeci album piosenkarki, Like a Hurricane. Promowały go dwa single międzynarodowe: „Are You Man Enough” i „Soul Survivor”. W roku 1988 lokalnie (w Hiszpanii i Danii) na singlu wydano również nagranie „Good Guys Only Win in Movies”[13].
W 1988 roku wydano dwa kolejne albumy: Diamonds – Her Greatest Hits (będący w sporym stopniu składanką) i Big Fun. Przy ich promocji wydano pięć singli: „House of Mystic Lights” promowało wydaną wcześniej kompilację Diamonds – Her Greatest Hits, zaś cztery kolejne w kolejności „Backseat of Your Cadillac”, „Nothing But a Heartache”, „Summer Kisses” i „Baby I Need Your Love” promowały płytę Big Fun. W 1989 roku wytwórnia Hansa Records wydała kolejny album kompilacyjny pt. Classics. Promowano go wydanymi już wcześniej „Baby I Need Your Love” (promował zarówno wydany wcześniej Big Fun i tę kompilację) i „Good Guys Only Win in Movies” (reedycja międzynarodowa, wcześniej na singlu ten utwór ukazał się wyłącznie w Hiszpanii i Danii promując płytę Like a Hurricane).
We współpracy z Dieterem Bohlenem wydała razem pięć albumów, jednak ich współpraca zmierzała do schyłku. Müller chciała brać udział w tworzeniu nagrań dostarczając własne materiały, jednak kompozytor nie zgadzał się na to. Pod koniec lat 80 XX w. artystka zakończyła współpracę z Bohlenem i wyjechała do Wielkiej Brytanii, aby tam kontynuować karierę muzyczną, zmieniając styl. Skutkiem zmiany był wydany w 1989 r. przez wytwórnię Metronome album Hear What I Say (częściowo wyprodukowany przez muzyka Duran Duran, Andy’ego Taylora), który nie cieszył się taką popularnością, jak poprzednie. Tak samo było z promującymi go singlami „Big Time” i „Midnight Hour”.
W 1990 roku wytwórnia Hansa Records wydała w Hiszpanii kolejną kompilację: The Decade Remixes, którą promował singiel „The Decade 7" Remix”.
1991–2004
edytujPiosenkarka powróciła na rynek muzyczny w 1998, kiedy to ukazał się album Best of ’98. Znalazły się na nim dwa jej wielkie przeboje w nowych wersjach: „Soul Survivor ’98” i „I Can Lose My Heart Tonight ’99” (wraz z raperem Krayzee), składanka największych przebojów „C.C. Catch Megamix ’98” oraz stare przeboje w oryginalnych aranżacjach.
W 2003 wydała singiel „Shake Your Head”, który nie zyskał na rynku muzycznym większego rozgłosu poza Hiszpanią, gdzie zajął 12. miejsce na hiszpańskiej liście przebojów[14]. W 2004 wydała piosenkę „Silence”, za której produkcję odpowiedzialny był Tony Dawson-Harrison (lider grupy Captain Hollywood Project). Singiel ten przeszedł na rynku muzycznym (nawet w Hiszpanii) bez większego echa. W tym samym roku artystka wzięła udział w projekcie muzycznym Comeback United (obok min. Chrisa Normana, Limahla czy Haddawaya), efektem tego był singel „Survivor”[15].
Od 2005 roku
edytujPo paru latach przerwy, w 2010 na rynku pojawił się nowy singel artystki: „Unborn Love” we współpracy z hiszpańskim producentem Juanem Martinezem.
Podczas występu w Moskwie w listopadzie 2011 roku C.C. Catch zapowiedziała, że w roku 2012 zakończy karierę muzyczną. O zakończeniu kariery Müller poinformowała także na swojej stronie internetowej. Pomimo zapowiedzi zakończenia kariery, na początku 2013 roku w internecie zostały opublikowane wersje instrumentalne nowych piosenek C.C. Catch („Good Times Is Back”, „Summer Night”, „My Old Memories”) i nowa wersja instrumentalna piosenki „One Night’s Not Enough”, wszystkie utrzymane w klimacie euro disco, nawiązując stylem do muzyki z lat współpracy artystki z Dieterem Bohlenem[16].
Wbrew wcześniejszym zapowiedziom dotyczącym końca kariery, rok później, w 2014, pojawił się singel „Another Night in Nashville” w duecie z Chrisem Normanem (byłym wokalistą grupy Smokie).
27 marca 2021 na kanale artystki w serwisie YouTube[17] swoją premierę miało jej nowe nagranie „If You Love Me”[18]. 30 maja 2021 na tym kanale premierę miało również nagranie „Is This Love”[19], będące coverem utworu Boba Marleya nagranym ku jego pamięci.
31 lipca 2024 nakładem wytwórni Team33 ukazał się nowy singel piosenkarki: „Heal Me”. Stanowiło to powrót do współpracy z hiszpańskim producentem Luisem Rodríguezem. Piosenka została zadedykowana zmarłemu ojcu piosenkarki[20].
Dyskografia
edytujAlbumy studyjne
edytuj- 1986 – Catch the Catch
- 1986 – Welcome to the Heartbreak Hotel
- 1987 – Like a Hurricane
- 1988 – Diamonds – Her Greatest Hits (składanka z 3 premierowymi nagraniami, zaliczana jako album przez wytwórnię Hansa Records)
- 1988 – Big Fun
- 1989 – Classics (składanka, zaliczana jako album przez wytwórnię Hansa Records)
- 1989 – Hear What I Say
- 1998 – Best of ’98 (składanka z 6 premierowymi nagraniami, zaliczana jako album przez wytwórnię Hansa Records) – złota płyta w Polsce[21]
Minialbumy (EP)
edytujSingle komercyjne
edytuj- 1985 – I Can Lose My Heart Tonight
- 1986 – ’Cause You Are Young
- 1986 – Strangers by Night
- 1986 – Heartbreak Hotel
- 1986 – Heaven and Hell
- 1987 – Are You Man Enough
- 1987 – Soul Survivor
- 1988 – Good Guys Only Win in Movies (pierwsze wydanie, wydane wyłącznie w Hiszpanii i Danii)
- 1988 – House of Mystic Lights
- 1988 – Backseat of Your Cadillac
- 1989 – Nothing But a Heartache
- 1989 – Summer Kisses
- 1989 – Baby I Need Your Love
- 1989 – Good Guys Only Win in Movies (drugie wydanie)
- 1989 – Big Time
- 1989 – Midnight Hour
- 1990 – The Decade 7" Remix
- 1998 – C.C. Catch Megamix ’98
- 1998 – Soul Survivor ’98
- 1999 – I Can Lose My Heart Tonight ’99
- 2003 – Shake Your Head
- 2004 – Silence
- 2010 – Unborn Love
- 2014 – Another Night in Nashville (duet z Chrisem Normanem)
- 2024 – Heal Me
Single promocyjne i splity
edytuj- 1985 – Ryan Simmons / C.C. Catch – The Night Is Yours, The Night Is Mine / I Can Lose My Heart Tonight (tylko strona B płyty, wydane w Grecji)[22]
- 1986 – C.C. Catch / Shigeru Umebayashi – I Can Lose My Heart Tonight / Birthday (tylko strona A płyty, wydane promocyjnie w Japonii)[23]
- 1986 – C.C. Catch / Jennifer Rush – Stay / Ave Maria (tylko strona A płyty, wydane promocyjnie w Polsce)[24]
- 1986 – C.C. Catch / G.G. Anderson – You Shot A Hole In My Soul / Mädchen Mädchen (tylko strona A płyty, wydane promocyjnie w Niemczech)[25]
- 1987 – Zarrillo / C.C. Catch – La Notte Dei Pensieri / Heartbreak Hotel (tylko strona B płyty, wydane we Włoszech)[26]
- 1987 – Shy Rose / C.C. Catch – I Cry For You / Are You Man Enough (tylko strona B płyty, wydane promocyjnie w Japonii)[27]
- 1988 – C.C. Catch / a-ha – Backseat Of Your Cadillac / Touchy (tylko strona A płyty, wydane promocyjnie w Polsce)[28]
Składanki
edytuj- 1987 – Modern Talking vs. C.C. Catch Megamix
- 1988 – Super Disco Hits
- 1988 – Strangers by Night
- 1989 – Super 20
- 1990 – The Decade Remixes
- 1991 – Star Collection
- 1994 – Back Seat Of Your Cadillac
- 1994 – Super Disco Hits (reedycja)
- 1994 – Golden Stars International
- 2000 – The Best Of C.C. Catch
- 2000 – Heartbreak Hotel
- 2002 – In The Mix – 80’s Best
- 2005 – Catch The Hits
- 2005 – The 80’s Album
- 2006 – Maxi Hit–Sensation
- 2007 – Grand Collection. 1
- 2007 – Grand Collection. 2
- 2007 – Ultimate C.C. Catch
- 2008 – Maxi Hit–Sensation (Diamond Edition) (reedycja)
- 2011 – 25th Anniversary Box
- 2017 – Hits & More
- 2018 – Greatest Hits
- 2019 – Unborn Love
- 2020 – Golden Disco Hits (Part 1)
Miksy i remiksy
edytuj- 1994 – ′′The Decade Megamix′′
- 1999 – ′′Catch The Mix′′
- 2000 – Welcome To The Heartbreak Hotel – Mix
- 2002 – The Hurricane Mix
- 2003 – Dance Maker Mix (vol.1-5)
- 2003 – Mega Dance Maker Mix
- 2003 – Mega Mix
- 2003 – Premium Mix
- 2005 – Dimka’s Mixe
- 2006 – Maxi Hit Sensation
- 2006 – Maxi Hit-Senastion (Nonstop DJ-Mix)
- 2008 – Long Mix
- 2008 – Remixed Classics & Extended Version (Vol.15)
- 2008 – Special Ultrasound Rare Remixes (Vol.41)
- 2009 – Remixes 2009
- 2010 – Dj Master Traxx-Extended Album Version (vol.2)
- 2010 – Extended New Style Special 2010(Dj Master Traxx)
- 2011 – Best Of The Best (Remix Version)
- 2011 – C.C.Catch Gigamix (C.C.Catch & Viperill)
- 2011 – Fan Made Best Remixes 6xCD
Wydawnictwa DVD
edytuj- 2005 – The 80’s Video Clips DVD (płyta DVD w kompilacji Catch The Hits)
- 2012 – C.C.Catch – Pretty Voices DVDx5
Przypisy
edytuj- ↑ a b c C.C. Catch w bazie IMDb (ang.)
- ↑ a b c Yuri German: C.C. Catch Biography. AllMusic. [dostęp 2016-06-12]. (ang.).
- ↑ a b c d C.C. Catch w bazie Discogs.com (ang.)
- ↑ C.C. Catch – Muzyka, wideo, statystyki, i zdjęcia | Last.fm [online], www.last.fm [dostęp 2019-06-09] (pol.).
- ↑ C.C. Catch | Eurodance / Dance / Trance / Europop / Euro-Rap [online], maniakeurodance.blogspot.com [dostęp 2019-06-09] .
- ↑ C.C.Catch – poznaj bliżej gwiazdę urodzinowego koncertu Radia Złote Przeboje! [online], zloteprzeboje.tuba.pl [dostęp 2019-06-09] (pol.).
- ↑ Personalidade: C.C. Catch (Países Baixos). InterFilmes.com. [dostęp 2017-07-14]. (port.).
- ↑ Optimal – Er War Magnetisch (Vinyl). Discogs. [dostęp 2017-07-14]. (ang.).
- ↑ Optimal– The Good Bye (Original Version). Discogs. [dostęp 2017-07-14]. (ang.).
- ↑ Optimal – The Good Bye (Vinyl). Discogs. [dostęp 2017-07-14]. (ang.).
- ↑ Dieter Bohlen w bazie Filmweb
- ↑ C.C.Catch. Listal. [dostęp 2017-07-14]. (ang.).
- ↑ C.C. Catch – Good Guys Only Win In Movies. www.moderntalking.pl. [dostęp 2021-02-10]. (pol.).
- ↑ Fernando Salaverri: Sólo éxitos: año a año, 1959–2002. Wyd. pierwsze. Hiszpania: Fundación Autor-SGAE, 2005. ISBN 84-8048-639-2. (hiszp.).
- ↑ Comeback United – Survivor [online], Discogs [dostęp 2021-05-17] (ang.).
- ↑ Die Mega Hits. Fördeflüsterer. [dostęp 2017-07-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-21)]. (niem.).
- ↑ OfficialCCCatchtube
- ↑ CC Catch – If You Love Me (new Song 2021) – YouTube
- ↑ CC - Is This Love (Bob Marley Cover ) – YouTube
- ↑ C.C. Catch – Heal Me – YouTube
- ↑ Złote płyty CD przyznane w 1999 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-10-14] .
- ↑ Ryan Simmons / C.C. Catch – The Night Is Yours, The Night Is Mine / I Can Lose My Heart Tonight [online], Discogs [dostęp 2021-03-18] (ang.).
- ↑ C.C. Catch / Shigeru Umebayashi – I Can Lose My Heart Tonight / Birthday [online], Discogs [dostęp 2021-03-18] (ang.).
- ↑ C.C. Catch / Jennifer Rush – Stay / Ave Maria [online], Discogs [dostęp 2021-08-30] (ang.).
- ↑ C.C. Catch / G.G. Anderson – You Shot A Hole In My Soul / Mädchen Mädchen [online], Discogs [dostęp 2021-03-18] (ang.).
- ↑ Zarrillo / C.C. Catch – La Notte Dei Pensieri / Heartbreak Hotel [online], Discogs [dostęp 2021-03-18] (ang.).
- ↑ Shy Rose / C.C. Catch – I Cry For You / Are You Man Enough [online], Discogs [dostęp 2021-03-18] (ang.).
- ↑ C.C. Catch / a-ha – Backseat Of Your Cadillac / Touchy [online], Discogs [dostęp 2021-03-18] (ang.).