COMTRADE
 |
Zawartość tej strony może naruszać prawa autorskie.
Tekst źródłowy prawdopodobnie pochodzi z:
|
COMTRADE (ang. Common format for Transient Data Exchange for power systems) – międzynarodowy format zapisu elektroenergetycznych przebiegów chwilowych pochodzących z rejestratorów zakłóceń. Standard COMTRADE został wprowadzony w 1991 roku w USA przez organizację IEEE i opublikowany jako C37.111-1991. Używany jest przez dużą liczbę programów przeznaczonych zarówno do rejestratorów zakłóceń, jak i wymuszalników.
Format ten praktycznie nie narzuca żadnych ograniczeń na liczbę sygnałów analogowych, dwustanowych, ani liczbę próbek, którą zawiera zbiór danych. Ponadto parametry te, łączenie z częstotliwością próbkowania, czasem odniesienia są w nim łatwo modyfikowalne. Format zawiera również wiele dodatkowych elementów użytkowych, takich jak możliwość wprowadzania do plików z przebiegami opisów, które są bardzo przydatne podczas archiwizacji.
Charakterystyka standardu edytuj
W standardzie COMTRADE określono, że każdy przebieg wartości chwilowych będzie reprezentowany przez 4 zbiory dyskowe o takich samych nazwach, a różniących się rozszerzeniem. Dla zachowania danych niezbędne są dwa ze wspomnianych zbiorów:
- zbiór o rozszerzeniu „CFG” – konfiguracyjny
- zbiór o rozszerzeniu „DAT” – danych
Zbiory o rozszerzeniu CFG są zbiorami tekstowymi tworzonymi przez źródło informacji, przeznaczonymi do przekazywania innym programom interpretacji danych (wartości poszczególnych próbek), zawartych w zbiorach o rozszerzeniu DAT. Każdy zbiór konfiguracyjny jest zbudowany z wielu linii tekstu oddzielonych od siebie znakami <CR,LF>. Poszczególne pola w liniach są oddzielone od siebie przecinkami. Zbiory CFG zawierają między innymi informacje o nazwie stacji, liczbie oraz rodzaju zapisanych kanałów, ich nazwy, częstotliwość próbkowania i wiele innych.
Zbiory o rozszerzeniu DAT są zbiorami tworzonymi przez źródło informacji, zawierającymi dane z poszczególnych kanałów i chwil czasowych. Istnieją dwa typy zbiorów typu DAT:
- binarne – takie, w których wszystkie wartości niosące informację, taką jak numer próbki, wartości próbek dla poszczególnych kanałów itd. są reprezentowane przez liczby binarne i zapisane w postaci liczb dwu- lub czterobajtowych;
- ASCII – takie, w których wartości są reprezentowane przez znaki numeryczne (podobnie jak w przypadku zbioru CFG).
Bibliografia edytuj
- Piotr Kacejko, Zwarcia w systemach elektroenergetycznych, Jan Machowski, Ryszard Kowalik, Warszawa: WNT, 2002, s. 460–462, ISBN 83-204-2750-9.