Can Artam (ur. 30 czerwca 1981 roku Stambule) – turecki kierowca wyścigowy.

Can Artam
ilustracja
Państwo

 Turcja

Data i miejsce urodzenia

30 czerwca 1981
Stambuł

Kariera

edytuj

Can w wyścigach samochodów jednomiejscowych pojawił w roku 2001. Zadebiutował wówczas w Tureckiej Formule 3. Rok później wziął udział w dwóch wyścigach Formuły Renault Fran-Am. Zdobyte punkty sklasyfikowały go na 14. pozycji. W wyniku niewielkiego budżetu Artam w głównej mierze udzielał się w zawodach kartingowych. Największym sukcesem było zwycięstwo w zimowym pucharze Florydy, z cyklu Rotax Senior.

W sezonie 2003 w pełni powrócił do rywalizacji pojazdów open-wheel. Wystartował wówczas w pięciu wyścigach Brytyjskiej Formuły 3 (7. miejsce w klasyfikacji "Nationa") oraz kilku rundach z serii Formuły Renault – Formule Renault V6 Eurocup (19. lokata) oraz Fran-Am (zarówno w głównej (18. pozycja), jak i zimowej edycji (24. miejsce)).

W roku 2004, dzięki wsparciu sponsorów, Turek otrzymał posadę we włoskiej stajni Coloni Motorsport, Międzynarodowej Formule 3000. Can wystartował w sześciu wyścigach (trzykrotnie dojechał do mety; dwukrotnie na dziesiątym miejscu – na torze Circuit de Catalunya oraz Hockenheimring), po czym przeniósł się do brytyjskiej ekipy Super Nova Racing. W ostatniej rundzie, rozegranej na włoskim obiekcie Monza, Artam zajął najlepszą w sezonie 9. pozycję.

W 2005 roku podpisał kontrakt z iSport International. Seria została jednak przekształcona w GP2. Będąc partnerem Amerykanina Scotta Spedda, nie zaprezentował się z najlepszej strony. Jedyne w sezonie punkty zdobył podczas monakijskiej rundy, na torze w Monako, zajmując siódme miejsce. Dorobek zaledwie dwóch punktów dał mu w klasyfikacji generalnej 22. lokatę, przy trzeciej pozycji zespołowego partnera.

Po tym sezonie zakończył karierę kierowcy wyścigowego.

Wyniki w GP2

edytuj
Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2005 iSport International  
SMR
 
SMR
 
ESP
 
ESP
 
MON
 
NÜR
 
NÜR
 
FRA
 
FRA
 
GBR
 
GBR
 
HOC
 
HOC
 
HUN
 
HUN
 
TUR
 
TUR
 
ITA
 
ITA
 
BEL
 
BEL
 
BHR
 
BHR
2 22
16 NU NU NU 7 17 NU 17 16 18 14 NU 20 14 12 11 16 9 9 NU 22 17 16

Bibliografia

edytuj