Capi Groń
Capi Groń (słow. Capí grúň, 1093 m) – szczyt w orograficznie lewych zboczach Doliny Bobrowieckiej Orawskiej w słowackich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w grzbiecie, który odchodzi od Czoła i poprzez Bobrowiecki Wierch, Kwaśny Wierch i Kiczorę Bobrowiecką opada do Niżniego Tomkowego Przechodu (1058 m), a później znów podnosi się i kończy wzniesieniem Capiego Gronia. Stoki Capiego Gronia opadają do Doliny Bobrowieckiej, Doliny Suchej Orawickiej, Dolinki Kwaśnej i są całkowicie zalesione[1].
 Capi Groń na prawo od świerka ze złamanym wierzchołkiem | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
1093 m n.p.m. |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°16′02,6″N 19°45′09,0″E/49,267389 19,752500
| |
W gwarze podhalańskiej słowo cap oznacza samca kozicy i od słowa tego pochodzi wiele nazw w Tatrach. Słowo groń oznacza wysoki brzeg rzeki, potoku, lub grzbiet między dwoma strumieniami[2] i jest tutaj nazwą pasująca do morfologii terenu, gdyż Capi Groń istotnie wznosi się nad dwoma potokami; Bobrowieckim i Kwaśnym, równolegle spływającymi po jego dwóch stronach[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2009/10. ISBN 83-87873-36-5.
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.