Chalkoteka

Chalkoteka (gr. Χαλκοθήκη Chalkotiki, czyli skład brązu) – nieistniejący obecnie budynek na akropolu ateńskim, w którym mieścił się skarbiec Aten. Znajdował się na wschód od brauronionu, na zachód od partenonu. Jego tylna ściana była usytuowana równolegle do południowej ściany fortyfikacyjnej Akropolu. Miał podłużny kształt, wymiary tej budowli wynosiły 43 na 13 metrów. Przed wejściem do budynku usytuowanym od strony północnej znajdował się dobudowany w czwartym wieku przed Chrystusem portyk o szerokości 4,5 m. Na placu przed chalkoteką stała ozdobna brama.

Komputerowa rekonstrukcja chalkoteki (pusta struktura w tle). Budynek widoczny po lewej stronie to Partenon.

Przechowywano w nim broń, posągi i hydrie poświęcone na Akropolu i uważane za należące do bogini Ateny. Zgodnie z edyktem z IV wieku p.n.e. wszystkie przedmioty znajdujące się w chalkotece musiały być wymienione na kamiennej steli, która znajdować się miała przed budynkiem. Budynek został wzniesiony w V wieku p.n.e., był powiększany i modyfikowany w późniejszych latach. Świadczą o tym elementy architektoniczne występujące w jego otoczeniu. Wewnątrz, wzdłuż osi podłużnej budynku, znajdowało się sześć kolumn podpierających dach. Północno-wschodni budynku narożnik spoczywał na schodach wykutych przed Partenonem. Jedynymi zachowanymi śladami po chalkotece są fragmenty tufowych fundamentów.