Choroba Rubartha
Choroba Rubartha lub zakaźne zapalenie wątroby psów – wirusowa choroba występująca u psów, psowatych oraz niedźwiedzi, przebiegająca z objawami zapalenia wątroby oraz żółtaczki[1][2].
Czynnikiem etiologicznym powodującym chorobę jest adenowirus psi typu pierwszego (CAV-1), istnieje również typ 2 tych wirusów (CAV-2) powodujący zakaźne zapalenie tchawicy i oskrzeli u psów[3]
Patogeneza edytuj
Źródłem zakażenia są psy chore i bezobjawowi nosiciele. Do zakażenia dochodzi drogą kropelkową lub pokarmową[1].
Wirus rozwija się w węzłach chłonnych lub w migdałkach, gdzie rozmnaża się, by wkrótce przeniknąć wraz z krwią do wątroby. Najczęściej występuje u młodych psów – u szczeniąt do 2 tygodnia życia ma szczególnie ostry przebieg. Narażone są również zwierzęta nieszczepione[2].
Objawy edytuj
Choroba rozwija się z objawami: wysoka gorączka, biegunka, zapalenie gardła, kaszel[3][1].
Leczenie edytuj
Choroba Rubartha wymaga specjalistycznej terapii, którą musi prowadzić lekarz weterynarii.
Ze względu na brak leczenia przyczynowego, należy stosować leczenie łagodzące objawy oraz skutki choroby[1].
U zwierząt nieleczonych, zwłaszcza szczeniąt, może prowadzić do śmierci[1].
Zapobieganie edytuj
W Polsce dostępne są szczepionki wielowartościowe (przeciwko kilku chorobom) zarejestrowane dla psów[1][2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f Łukasz Adaszek, Choroba Rubartha [online], Materiały szkoleniowe dla studentów Medycyny Weterynaryjnej, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, www.up.lublin.pl.
- ↑ a b c Zdzisław Gliński, Krzysztof Kostro, Choroby zakaźne zwierząt z elementami epidemiologii i zoonoz, Warszawa: Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2011, ISBN 978-83-09-01082-1.
- ↑ a b Marcin Kalinowski i inni, Zakaźne zapalenie wątroby psów (choroba Rubartha), problem wciąż aktualny, „Weterynaria w Praktyce”, maj 2013, s. 46.
