Chryzargyron
Chryzargyron (gr.: χρυσάργυρον) – wprowadzony przez Konstantyna Wielkiego[1] podatek płacony w złocie (χρυσός) lub srebrze (ἄργυρος), co pięć lat, przekazywany do państwowej skarbony (sacrarum largitionum) co cztery lata. Pierwszy raz był ściągnięty w roku 315 n.e., choć wprowadzenie podobnego opodatkowania można zauważyć za Kaliguli[2]. Podlegali mu rzemieślnicy i kupcy, osoby czerpiące zyski z pożyczek, stowarzyszeń, klubów, także nierządnice i nierządnicy. Obejmował osoby wolne i niewolników. Choć podatek ściągano w długich odstępach czasowych, to jednak stanowił dość spore obciążenie dla wielu rodzin.
Podatek zniesiony przez cesarza Anastazjusza I[3].
PrzypisyEdytuj
- ↑ Zosimos, Nowa historia II:38
- ↑ Swetoniusz, Kaligula 40
- ↑ Byzantine Empire, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2013-12-31] (ang.).
BibliografiaEdytuj
- Vademecum historyka starożytnej Grecji i Rzymu, pod red. Ewy Wipszyckiej, PWN, Warszawa 1999
- Ewagriusz Scholastyk, Historia Kościoła, PAX, Warszawa 1990, ks.III