Clementine Bern-Zernik
Clementine Bern-Zernik, z domu Bloch (ur. 1905 w Wiedniu, zm. 31 grudnia 1996 w Nowym Jorku) – austriacka prawniczka, dziennikarka i bibliotekarka.
| Data i miejsce urodzenia |
28 września 1905 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
31 grudnia 1996 |
| Zawód, zajęcie |
dziennikarka, prawniczka, bibliotekarka |
| Odznaczenia | |
| Odznaka Honorowa za Zasługi dla Republiki Austrii, Srebrny Medal Honorowy za zasługi dla landu wiedeńskiego, złoty dyplom doktorski Uniwersytetu Wiedeńskiego | |
Życiorys edytuj
Urodziła się w 1905 roku w Wiedniu jako druga córka Maxa (1876–1947) i Olgi (Bermann, 1879–1969) Blochów. Jej wujkiem był dziennikarz i pisarz książek podróżniczych Richard Arnold Bermann (pseud. Arnold Höllriegel). Jej ojciec miał tytuł doktora nauk prawnych i Clementine postanowiła pójść w jego ślady po ukończeniu żeńskiego liceum humanistycznego. W 1930 roku uzyskała tytuł iuris doctor i rozpoczęła siedmioletni staż w sądzie dla nieletnich, aby zostać prawniczką. W tym okresie zainteresowała się prawem karnym i chciała zostać prokuratorem[potrzebny przypis]. Praktykę prawniczą sprawowała jednak krótko, ponieważ 15 lipca 1938 r. wprowadzono zakaz wykonywania przez nią zawodu prawniczki ze względu na żydowskie pochodzenie[1].
Również w 1938 roku wyszła za mąż za architekta Oskara Berna. Wyemigrowali do Nowego Jorku, gdzie Clementine Bern znalazła pracę tłumaczki w gazecie. W 1941 roku uzyskała tytuł magistra z łaciny i niemieckiego w Teachers College na Uniwersytecie Columbia. Jednak ze względu na to, że była Żydówką i nie była obywatelką amerykańską, miała niewielkie perspektywy pracy jako pedagożka. W latach 1944-1946 została naturalizowaną obywatelką i zaczęła pracować na różnych stanowiskach w Biurze Informacji Wojennej, American Broadcasting Service w Europie oraz jako dyrektorka obozu dla przesiedleńców w Niemczech. W 1948 roku wróciła do Nowego Jorku i pracowała na stanowisku bibliotekarki w ONZ, będąc łączniczką między ONZ a Nowojorską Biblioteką Publiczną[2][3][4]. W tym samym roku wyszła za mąż za swojego drugiego męża Herberta Zernika. W 1954 roku uzyskała tytuł magistra bibliotekoznawstwa na Uniwersytecie Columbia[5].
W 1993 r. wystąpiła o obywatelstwo austriackie, które nadano jej w 1994 r.[1]
Odznaczenia edytuj
Bern-Zernik przez całe życie była orędowniczką spraw austriackich.
W 1977 r. otrzymała Odznakę Honorową za Zasługi dla Republiki Austrii. W 1980 r. otrzymała złoty dyplom doktorski Uniwersytetu w Wiedniu. W 1985 r. przyznano jej Srebrny Medal Honorowy za zasługi dla landu wiedeńskiego[2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Clementine Zernik. exilarchiv.dnb.de. [dostęp 2019-09-10]. (ang.).
- ↑ a b Clementine Zernik. homepage.univie.ac.at. [dostęp 2019-09-10].
- ↑ Österreichische Bibliothekarinnen auf der Flucht – verfolgt, verdrängt, vergessen?. david.juden.at. [dostęp 2019-09-10].
- ↑ ACRL News Issue (B) of College & Research Libraries. September 30, 1971. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-10)].
- ↑ Sibylle Quack: Between Sorrow and Strength: Women Refugees of the Nazi Period. Cambridge University Press, 2002-11-07. ISBN 978-0-521-52285-4. (ang.).
- ↑ Clementine Bern-Zernik [online], Jewish Women's Archive [dostęp 2023-03-26] (ang.).