Clifford Etienne (ur. 9 marca 1970 w Lafayette) – amerykański bokser.

Clifford Etienne
Pseudonim

The Black Rhino (pl. Czarny Nosorożec)

Data i miejsce urodzenia

9 marca 1970
Lafayette

Obywatelstwo

amerykańskie

Wzrost

193 cm

Masa ciała

101 kg

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

ciężka

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

35

Zwycięstwa

29

Przez nokauty

20

Porażki

4

Remisy

2

Wczesne życie edytuj

Clifford Etienne urodził się i wychowywał w Lafayette w stanie Luizjana jako samozwańczy "kujon". Uczęszczał do St. Martinville High School w St. Martin Parish w stanie Luizjana, gdzie był wyróżniającym się zawodnikiem gridiron football na pozycji linebackera, rekrutowanym przez takie drużyny uczelniane jak m.in.: LSU Tigers, Nebraska Cornhuskers, Texas A&M Aggies, Oklahoma Sooners[1].

Jednak w 1988 roku świetnie zapowiadająca się kariera sportowa została przerwana w wyniku wyroku 40 lat więzienia za napad z bronią w ręku w centrum handlowym.

Podczas pobytu w więzieniu ważył 131 kg, zajął się boksem i zdobył w tej dyscyplinie mistrzostwa w więzieniu stanowym. Został członkiem więziennej drużyny bokserskiej „Gunslingers” w stanie Luizjana (miał wynik 30 zwycięstw na 30 walk). Zapisał się także na zajęcia na Southern University w Baton Rouge w stanie Luizjana, gdzie otrzymywał za naukę wysokie noty. W 1998 roku po 10 latach dostał zwolnienie warunkowe.

Kariera edytuj

Clifford Etienne po wyjściu z więzienia rozpoczął karierę w boksie zawodowym[2].

Etienne został uznany przez magazyn The Ring za „Najbardziej ekscytującego zawodnika do obejrzenia 2000 roku wagi ciężkiej, w dużej mierze dzięki walce 11 listopada 2000 roku z Lawrencem Clayem Beyem w Mandalay Bay Resort and Casino w Las Vegas, która zakończyła się wygraną Etienne'a na punkty, choć był kontuzjowany w 2. i 7. rundzie (walka była powszechnie uznana za jedną z najlepszych walk wagi ciężkiej w 2000 roku). 6 maja 2000 roku wygrał na punkty z Lamonem Brewsterem w Mellon Arena w Pittsburgh.

Etienne podpisał z telewizją Showtime, po czym jego akcję zaczęły rosnąć, jednak po przegranej walce 23 marca 2001 roku w Texas Station Casino w Las Vegas po technicznym nokaucie w 8. rundzie z Fresem Oquendo szybko spadły.

Po odbudowaniu częściowo utraconej pozycji dzięki następnym zwycięstwom, został zakontraktowany na walkę z Mikem Tysonem, która miała miejsce 22 lutego 2003 roku w The Pyramid w Memphis, która zakończyła się porażką Etienne'a poprzez nokaut w 49. sekundzie.

Na następną walkę czekał prawie rok, kiedy 7 lutego 2004 roku w Riehle Brothers Pavilion w Lafayette w stanie Indiana stoczył walkę z Shawnem Robinsonem, z którym wygrał poprzez nokaut w 4. rundzie.

21 stycznia 2005 roku w Reliant Center w Houston przegrał przez techniczny nokaut z Calvinem Brockiem w 3. rundzie.

Ostatnia walka Etienne'a miała miejsce 14 maja 2005 roku w niemieckim Oberfrankenhalle w Bayreuth z Rosjaninem Nikołajem Wałujewem (Bestia ze Wschodu) o pas WBA Intercontinental, z którym przegrał przez nokaut w 3. rundzie.

Lista walk zawodowych edytuj

Statystyka stoczonych walk zawodowych
Zwycięstw: 29 (KO – nokautów: 20, walk zakończonych na punkty: 9)
Przegranych: 4 (KO – nokautów: 3, walk zakończonych na punkty: 3)
Remisów: 2
Wynik Rekord Przeciwnik Rozstrzygnięcie Runda Data Miejsce Uwagi
Przegrana 29–4–2   Nikołaj Wałujew KO 3 (12) 14.05.2005   Oberfrankenhalle, Bayreuth Walka o pas WBA Intercontinental. Etienne był dwukrotnie liczony w 3. rundzie.
Przegrana 29–3–2   Calvin Brock TKO 3 (10) 21.01.2005   Reliant Center, Houston Etienne był liczony w 2. rundzie oraz dwukrotnie w 3. rundzie.
Zwycięstwo 29–2–2   Kenny Craven TKO 2 (10) 27.11.2004   Louisville Gardens, Louisville Etienne był liczony w 1. rundzie. Kenny Craven nie był w stanie kontynuować walki z powodu rozcięcia lewego oka.
Zwycięstwo 28–2–2   Talmadge Griffis UD 10 09.06.2004   City Center Pavilion, Reno
Zwycięstwo 27–2–2   Onebo Maxime UD 8 27.05.2004   Alario Center, Westwego
Remis 26–2–2   Gilbert Martinez PTS 8 27.03.2004   Caesars Tahoe, Stateline
Zwycięstwo 26–2–1   Mike Sheppard KO 2 (8) 21.02.2004   Chapparells, Akron
Zwycięstwo 25–2–1   Shawn Robinson TKO 4 (8) 07.02.2004   Riehle Brothers Pavilion, Lafayette
Przegrana 24–2–1   Mike Tyson KO 1 (10) 22.02.2003   The Pyramid, Memphis
Remis 24–1–1   Francois Botha PTS 10 27.07.2002   New Orleans Arena, Nowy Orlean Etienne był liczony w 5. i 6. rundzie.
Zwycięstwo 24–1   Terrence Lewis UD 10 27.04.2002   Mohegan Sun Casino, Uncasville
Zwycięstwo 23–1   Gabe Brown TKO 7 (10) 02.02.2002   American Airlines Arena, Miami
Zwycięstwo 22–1   Dan Ward TKO 2 (12) 08.12.2001   Grand Casino, Biloxi Walka o pas IBA Americas.
Zwycięstwo 21–1   Ken Murphy KO 1 (10) 31.08.2001   Grand Casino, Gulfport
Zwycięstwo 20–1   Arthur Weathers KO 1 (10) 22.06.2001   Grand Casino, Gulfport
Przegrana 19–1   Fres Oquendo TKO 8 (10) 23.03.2001   Texas Station Casino, Las Vegas Fres Oquendo był liczony w 1., 2., 3., 7. i 8. rundzie.
Zwycięstwo 19–0   Lawrence Clay Bey UD 10 11.11.2000   Mandalay Bay Resort and Casino, Las Vegas Etienne był kontuzjowany pod koniec 2. i 7. rundy.
Zwycięstwo 18–0   Cliff Couser TKO 3 (10) 09.09.2000   Mountaineer Casino Racetrack and Resort, Chester Walka o pas NABF.
Zwycięstwo 17–0   Joey Guy KO 3 (12) 30.06.2000   Baton Rouge Walka o pas IBA Continental.
Zwycięstwo 16–0   Lamon Brewster UD 10 06.05.2000   Mellon Arena, Pittsburgh Lamon Brewster zerwał więzadła w kolanie w 1. rundzie.
Zwycięstwo 15–0   Harold Sconiers UD 10 18.03.2000   Baton Rouge
Zwycięstwo 14–0   James Jones TKO 2 (10) 26.02.2000   Grand Casino, Biloxi Etienne był liczony w 1. rundzie.
Zwycięstwo 13–0   Marvin Hunt TKO 1 (6) 28.01.2000   The Ruins, New Orleans
Zwycięstwo 12–0   Dan Conway TKO 1 (4) 26.11.1999   New Orleans Arena, Nowy Orlean
Zwycięstwo 11–0   Darrell Morgan TKO 1 (4) 17.09.1999   All American Sports Park, Las Vegas
Zwycięstwo 10–0   Clarence Goins KO 1 08.09.1999   Treasure Chest Casino, Kenner
Zwycięstwo 9–0   Abdul Muhaymin UD 8 20.08.1999   Baton Rouge
Zwycięstwo 8–0   Eric Jackson KO 1 (8) 11.06.1999   Casino Magic, Bay Saint Louis
Zwycięstwo 7–0   Ronnie Smith KO 1 30.04.1999   Marksville
Zwycięstwo 6–0   Larry Scott UD 6 15.04.1999   Miccosukee Indian Gaming Resort, Miami
Zwycięstwo 5–0   Wesley Martin TKO 6 (6) 27.02.1999   Baton Rouge
Zwycięstwo 4–0   Willie Kyles TKO 1 (6) 06.02.1999   Casino Magic, Bay Saint Louis
Zwycięstwo 3–0   Eddie Richardson UD 6 19.01.1999   Municipal Auditorium, Nowy Orlean
Zwycięstwo 2–0   Curt Render TKO 1 (4) 11.12.1998   Marksville
Zwycięstwo 1–0   John Randall KO 1 (4) 03.12.1998   Casino Magic, Bay Saint Louis

Działalność przestępcza i uwięzienie edytuj

11 sierpnia 2005 roku portal Fightnews.com poinformował o definitywnym zakończeniu kariery Etienne'a w następujący sposób:

Znany bokser wagi ciężkiej Clifford Etienne został aresztowany w środę w Baton Rouge w Luizjanie pod zarzutem napadu z bronią w ręku, porwania i usiłowania zabójstwa policjanta. Etienne rzekomo obrabował lokalną firmę, ukradł samochód z kobietą i jej dziećmi, a następnie wycelował broń w funkcjonariuszy policji. Jest przetrzymywany w więzieniu parafialnym East Baton Rouge z kaucją w wysokości 70 000 dolarów amerykańskich[3][4].

22 czerwca 2006 roku podczas procesu w Baton Rouge w stanie Luizjana został uznany winnym dokonania zarzucanych mu czynów i skazany na 150 lat więzienia bez możliwości zwolnienia warunkowego[2], jednak w kwietniu 2013 roku ze względu na tzw. "techniczność" wyrok został skrócony do 105 lat więzienia[5][6].

Podczas pobytu w więzieniu został malarzem, malującym dzieła sztuki w więzieniu, a we wrześniu 2015 roku dostał pracę fryzjera[7].

Przypisy edytuj

Linki zewnętrzne edytuj