Climacteris

rodzaj ptaków

Climacterisrodzaj ptaków z rodziny korołazów (Climacteridae).

Climacteris[1]
Temminck, 1820[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – korołaz brunatny (C. picumnus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

korołazy

Rodzaj

Climacteris

Typ nomenklatoryczny

Climacteris picumnus Temminck, 1824

Synonimy
Gatunki

5 gatunków – zobacz opis w tekście

Zasięg występowania

edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Australii[5].

Morfologia

edytuj

Długość ciała 14–19 cm; masa ciała 21–44 g[6].

Systematyka

edytuj

Rodzaj zdefiniował w 1820 roku holenderski przyrodnik Coenraad Jacob Temminck w pierwszym tomie swojej publikacji Manuel d’ornithologie[2]. Gatunkiem typowym jest korołaz brunatny (Climacteris picumnus).

Etymologia

edytuj
  • Climacteris: gr. κλιμακτηρ klimakter, κλιμακτηρος klimakteros „drabina”[7].
  • Whitlocka: Frederick Bulstrode Lawson Whitlock (1860–1953), angielski ornitolog, kolekcjoner, który osiadł w Australii w 1901 roku[8]. Typ nomenklatoryczny: Climacteris melanura Gould, 1843.
  • Neoclima: gr. νεος neos „nowy”; rodzaj Climacteris Temminck, 1820[9]. Typ nomenklatoryczny: Climacteris picumnus Temminck, 1824.
  • Climacterobates: zbitka wyrazowa nazw rodzajów: Climacteris Temminck, 1820 i Cormobates Mathews, 1922[10]. Typ nomenklatoryczny: Climacteris erythrops Gould, 1841.

Podział systematyczny

edytuj

Do rodzaju należą następujące gatunki[11]:

Przypisy

edytuj
  1. Climacteris, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b J.C. Temminck: Manuel d’ornithologie, ou, Tableau systématique des oiseaux qui se trouvent en Europe: précédé d’une analyse du système général d’ornithologie, et suivi d’une table alphabétique des espèces. Wyd. 2. Cz. 1. Paris: Chez H. Cousin, 1820–1840, s. lxxxv. (fr.).
  3. a b G.M. Mathews. New generic names for Australian birds. „Austral Avian Record”. 1 (5), s. 115, 1912–1913. (ang.). 
  4. R. Schodde & I.J. Mason: Directory of Australian birds: Passerines. Collingwood: CSIRO Publishing, 1999. ISBN 978-0-643-10086-2. (ang.).
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Lyrebirds, scrubbirds, bowerbirds, Australasian wrens. IOC World Bird List (v13.1). [dostęp 2023-05-24]. (ang.).
  6. D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Australasian Treecreepers (Climacteridae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.climac1.01. [dostęp 2023-05-24]. (ang.).  
  7. The Key to Scientific Names, Climacteris [dostęp 2023-05-24].
  8. The Key to Scientific Names, Whitlocka [dostęp 2023-05-24].
  9. The Key to Scientific Names, Neoclima [dostęp 2023-05-24].
  10. The Key to Scientific Names, Climacterobates [dostęp 2023-05-24].
  11. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Climacteridae de Selys-Longchamps, 1839 - korołazy - Australian Treecreepers (wersja: 2021-01-16). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2023-05-24].

Bibliografia

edytuj
  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).