Club Universidad de Chile
Club Universidad de Chile – chilijski klub piłkarski z siedzibą w stołecznym mieście Santiago. Występuje w rozgrywkach Primera División. Swoje domowe mecze rozgrywa na obiekcie Estadio Nacional Julio Martínez Prádanos.
| |||
| Pełna nazwa |
Club Universidad de Chile | ||
|---|---|---|---|
| Przydomek |
La U, Azul Azul, Los Azules (Niebiescy), Romántico Viajero | ||
| Barwy |
| ||
| Data założenia |
24 maja 1927 | ||
| Liga | |||
| Państwo | |||
| Region | |||
| Adres |
Avenida Campo de Deportes 565, Ñuñoa 775-0332, Santiago, Region Metropolitalny Santiago | ||
| Stadion | |||
| Sponsor techniczny | |||
| Właściciel |
Azul Azul S.A. | ||
| Prezes |
Michael Clark | ||
| Trener | |||
| |||
| Strona internetowa | |||
Często używaną nazwą dla klubu jest jego przydomek – La U.
OsiągnięciaEdytuj
KrajoweEdytuj
MiędzynarodoweEdytuj
HistoriaEdytuj
Klub założony został 24 maja 1927 roku jako lub Deportivo Universitario przez połączenie klubów Club Náutico i Federación Universitaria. Początkowo klub tworzyli studenci Universidad de Chile i był on sportową wizytówką uczelni aż do roku 1980, kiedy to ówczesny prezydent klubu (wyznaczony przez reżim Pinocheta) podjął decyzję o oddzieleniu klubu od uniwersytetu.
Związki z uczelnią nadal pozostały silne, a logo klubu jest takie samo jak sportowe logo uniwersytetu, czyli sowa, używana w uniwersytecie jako symbol mądrości. Kolory strojów są identyczne jak barwy uniwersytetu. Zamiast logo na koszulkach widnieje wielka czerwona litera U. Jednak pod względem administracyjnym związki te są już bardzo niewielkie, a rektor uniwersytetu stwierdził, że klub powinien zmienić nazwę, jeśli chce uczynić z niej prywatną własność[potrzebny przypis].
Pomimo tego najlepsi studenci uniwersytetu nadal otrzymują kartę członkowską klubu[potrzebny przypis].
Występy krajoweEdytuj
Osiągnięcia klubu odpowiadają towarzyszącej mu ogromnej popularności. Pierwszy tytuł mistrza Chile klub zdobył w 1940, trzy lata po wprowadzeniu ligi zawodowej. W złotym dziesięcioleciu 1959–1969 klub zdobył sześć tytułów mistrza kraju (1959, 1962, 1964, 1965, 1967 i 1969) i określony został przydomkiem „La Ballet Azul” (Niebieski Balet) ze względu na swój styl gry, jaki wówczas prezentowali. Aż dziewięciu członków tego zespołu grało w narodowej drużynie Chile, która sięgnęła po 3. miejsce na mistrzostwach świata 1962.
Po złotym wieku Niebieskiego Baletu klub nie zdobył żadnego trofeum aż przez 25 lat, a w 1988 spadł nawet do drugiej ligi (którą wygrali i po roku absencji wrócili do pierwszej ligi). W 1994 klub sięgnął po kolejny tytuł mistrza Chile po końcowym meczu, na który do małego miasteczka górniczego El Salvador liczącego wówczas 5000 mieszkańców przybyło aż 25000 kibiców „La U”.
W następnym roku „La U” także został mistrzem, a sprawa tytułu ponownie rozstrzygnięta została w ostatnim meczu. Jednak tym razem decydujące spotkanie rozegrane zostało na potężnym stadionie Estadio Nacional w Santiago w obecności 90000 widzów. Później zespół zdobył tytuł mistrz Chile w 1999, 2000 oraz wygrał turniej Apertura w 2004.
Występy zagraniczneEdytuj
Podczas Copa Libertadores 1996 klub dotarł aż do półfinału (sędzia meczu był szeroko krytykowany za swój występ, w którym faworyzował rywali, czyli CA River Plate[potrzebny przypis]). Zespół triumfował również w Copa Sudamericana 2011.
Kibice klubuEdytuj
Oficjalną grupą kibiców klubu jest „Los de Abajo”, określana mianem „barra brava” („ultras”, ale w stylu południowoamerykańskim). Grupa „Los de Abajo” jest największą grupą kibiców w Chile[potrzebny przypis].
Znani piłkarze w historii klubuEdytuj
- Alberto Quintano
- Faustino Asprilla
- Clarence Acuña
- Carlos Campos
- Ubaldo Cruche
- Luis Eyzaguirre
- Rubén Marcos
- Manuel Pellegrini
- Diego Rivarola
- Mauricio Pinilla
- Edison Mafla
- Carlos Bueno
- Juan Manuel Olivera
- Leonardo Rodríguez
- Raúl Aredes
- Richart Báez
- Pedro González
- Arturo Salah
- Marcelo Salas
- Ángelo Henríquez
- Leonel Sánchez
- Eugenio Mena
- Felipe Seymour
- Eduardo Simián
- Héctor Veira
- Jorge Socías
- Juan Carlos Sarnari
- Gonzalo Jara
- Johnny Herrera
- Charles Aránguiz
- Jean Beausejour
- Eduardo Vargas
- Mauricio Victorino
- Walter Montillo
- Manuel Iturra
- Junior Fernándes
- Jorge Spedaletti
- Rodrigo Tello
- David Pizarro
- Marcelo Díaz
- Esteban Valencia
- Luis Musrri
- Sergio Vargas
- Rogelio Delgado
- Rafael Olarra
- Matías Rodríguez
- Christian Vilches
- Gustavo Canales
Aktualny składEdytuj
Stan na 1 września 2022.
| Nr | Poz. | Piłkarz |
|---|---|---|
| 1 | BR |  Pedro Garrido
|
| 2 | OB | Daniel Navarrete
|
| 3 | OB | Ignacio Tapia
|
| 4 | OB | José Ignacio Castro
|
| 5 | PO |  Emmanuel Ojeda
|
| 6 | OB | Yonathan Andía
|
| 7 | PO | Mauricio Morales
|
| 8 | PO | Pablo Aránguiz
|
| 9 | NA | Junior Fernandes
|
| 10 | NA | Jeisson Vargas
|
| 11 | NA |  Cristian Palacios
|
| 12 | BR | Martín Parra
|
| 14 | PO | Felipe Seymour (kapitan)
|
| 15 | PO | Felipe Gallegos
|
| Nr | Poz. | Piłkarz |
|---|---|---|
| 17 | OB | Luis Casanova
|
| 18 | NA | Franco Lobos
|
| 19 | NA | Ronnie Fernández
|
| 20 | PO | Lucas Assadi
|
| 21 | OB | Bastián Tapia
|
| 22 | NA | Cristóbal Muñoz
|
| 23 | OB | Marcelo Morales
|
| 24 | NA | Darío Osorio
|
| 25 | BR | Cristóbal Campos
|
| 26 | PO | Álvaro Brun
|
| 28 | PO | Israel Poblete
|
| 30 | PO | Agustín Arce
|
| 32 | OB | Nery Domínguez
|
Linki zewnętrzneEdytuj
- Oficjalna strona internetowa klubu (hiszp.)