Gustavo Canales

fotbalist argentinian

Gustavo Javier Canales Bustos (ur. 30 marca 1982 w General Roca) – chilijski piłkarz pochodzenia argentyńskiego występujący na pozycji napastnika, obecnie zawodnik Uniónu Española.

Gustavo Canales
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Gustavo Javier Canales Bustos

Data i miejsce urodzenia

30 marca 1982
General Roca

Wzrost

188 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Unión Española

Numer w klubie

19

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2003–2004 Deportivo Roca 34 (15)
2004–2005 Cipolletti 15 (7)
2005–2006 Aldosivi 5 (0)
2006 Cipolletti (wyp.) 10 (3)
2006 Guillermo Brown 12 (3)
2007–2008 Deportes La Serena 29 (21)
2007–2008 Once Caldas (wyp.) 33 (4)
2009–2010 Unión Española 50 (35)
2010 River Plate (wyp.) 14 (2)
2011 Universidad de Chile 29 (16)
2012 Dalian A’erbin 13 (6)
2012 Arsenal Sarandí 7 (0)
2013– Unión Española 29 (18)
W sumie: 280 (130)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2011–  Chile 1 (0)
  1. Aktualne na: 1 czerwca 2014. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 1 czerwca 2014.

Kariera klubowa

edytuj

Canales, syn Argentyńczyka i Chilijki, pochodzi z miasta General Roca i jest wychowankiem tamtejszego klubu Deportivo Roca. Jako trzynastolatek przeniósł się do Almirante Brown ze stołecznego Buenos Aires, natomiast w wieku szesnastu lat dołączył do zespołu Gimnasia y Esgrima La Plata. Nie potrafiąc przebić się do pierwszej drużyny powrócił do Deportivo Roca, gdzie jako dwudziestolatek rozpoczął seniorską karierę, występując w barwach tego klubu w czwartej lidze argentyńskiej. Jego udane występy zaowocowały transferem do grającego w trzeciej lidze Club Cipolletti; tam szybko został kluczowym graczem linii ataku i już po roku przeniósł się do występującego na zapleczu najwyższej klasy rozgrywkowej zespołu Club Atlético Aldosivi z siedzibą w Mar del Plata. W jego barwach spędził pół roku, lecz nie zdobył żadnego gola, mając kłopoty z aklimatyzacją, wobec czego już po sześciu miesiącach na zasadzie półrocznego wypożyczenia powrócił do Cipolletti, z którym na koniec rozgrywek 2005/2006 spadł do czwartej ligi. W połowie 2006 roku został graczem trzecioligowego Guillermo Brown z siedzibą w Puerto Madryn, gdzie bez sukcesów grał przez pół roku.

Wiosną 2007 Canales wyjechał do Chile, podpisując umowę z tamtejszym zespołem Deportes La Serena. Tam od razu wywalczył sobie niepodważalne miejsce w wyjściowej jedenastce, zostając najlepszym strzelcem drużyny. Premierowe gole w chilijskiej Primera División zdobył 28 lutego 2007 w wygranym 2:1 spotkaniu z O’Higgins, kiedy to dwukrotnie wpisywał się na listę strzelców, a po upływie pół roku udał się na wypożyczenie do kolumbijskiej ekipy CD Once Caldas z miasta Manizales. Tam spędził nieudany rok – nie osiągnął żadnych sukcesów, notując mało trafień i pozostawał w cieniu napastników takich jak Dayro Moreno i Johan Fano. Po powrocie do La Serena ponownie dołączył do czołówki klasyfikacji strzelców ligi chilijskiej, a w styczniu 2009 zasilił drużynę Unión Española ze stołecznego Santiago. Tam w wiosennym sezonie Apertura 2009 jako najskuteczniejszy zawodnik swojej ekipy zdobył tytuł wicemistrza kraju, zajmując wówczas drugie miejsce w tabeli strzelców.

Na początku 2010 roku Canales powrócił do ojczyzny, na zasadzie wypożyczenia dołączając do stołecznego Club Atlético River Plate, który zapłacił za niego milion dolarów. W argentyńskiej Primera División zadebiutował 31 stycznia 2010 w przegranym 0:1 meczu z Banfield, natomiast premierowego gola strzelił 28 lutego tego samego roku w zremisowanej 1:1 konfrontacji z Gimnasią La Plata. W River Plate spędził ogółem sześć miesięcy, regularnie wybiegając na boiska w wyjściowym składzie, lecz nie zanotował poważniejszych osiągnięć. W styczniu 2011 za sumę 1,2 miliona dolarów przeszedł do stołecznej drużyny Universidad de Chile, gdzie przez kolejny rok współtworzył prowadzony przez Jorge Sampaolego jeden z najlepszych zespołów w historii klubu. Jako kluczowy piłkarz ekipy w rozgrywkach Apertura 2011 wywalczył z nią swoje pierwsze mistrzostwo Chile i sukces ten powtórzył również pół roku później, w jesiennym sezonie Clausura 2011. Wówczas także triumfował w rozgrywkach Copa Sudamericana, zdobywając pierwsze międzynarodowe trofeum w historii klubu, a jego świetne występy zaowocowały wyborem do najlepszej jedenastki ligi 2011 roku przez magazyn El Gráfico.

Wiosną 2012 Canales za sumę 2,5 miliona dolarów przeniósł się do chińskiego Dalian A’erbin, podpisując z nim trzyletni kontrakt. W Chinese Super League zadebiutował 11 marca 2012 w przegranym 0:1 pojedynku z Tianjin Teda, zaś pierwszą bramkę zdobył siedem dni później w zremisowanym 3:3 spotkaniu derbowym z Dalian Shide, a ogółem w A’erbin grał przez siedem miesięcy bez większych sukcesów. W późniejszym czasie powrócił do Argentyny, gdzie został zawodnikiem ówczesnego mistrza kraju – Arsenalu de Sarandí. Tam również spędził pół roku, lecz mimo iż nie potrafił sobie wywalczyć miejsca w pierwszym składzie i nie strzelił żadnego gola, to wygrał z tą ekipą krajowy superpuchar – Supercopa Argentina. W styczniu 2013 powrócił do Uniónu Española, gdzie od razu został kluczowym graczem formacji ofensywnej i w sezonie Transición 2013 zdobył z drużyną prowadzoną przez José Luisa Sierrę swoje trzecie mistrzostwo Chile. W tym samym roku zdobył również superpuchar kraju – Supercopa de Chile.

Kariera reprezentacyjna

edytuj

Dysponujący podwójnym obywatelstwem Canales zdecydował się na występy w reprezentacji Chile, w której zadebiutował za kadencji argentyńskiego selekcjonera Claudio Borghiego, 11 listopada 2011 w przegranym 0:4 spotkaniu z Urugwajem w ramach udanych eliminacji do Mistrzostw Świata 2014. Trzy lata później znalazł się w szerokiej kadrze na Mistrzostwa Świata w Brazylii, lecz szkoleniowiec Jorge Sampaoli ostatecznie nie powołał go na mundial.

Bibliografia

edytuj