Cruziohyla calcarifer

Cruziohyla calcarifer – gatunek płaza bezogonowego z rodziny Phyllomedusidae.

Cruziohyla calcarifer
(Boulenger, 1902)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	płazy
Rząd	płazy bezogonowe
Podrząd	Neobatrachia
Rodzina	Phyllomedusidae
Rodzaj	Cruziohyla
Gatunek	Cruziohyla calcarifer
Synonimy
Agalychnis calcarifer Phyllomedusa calcarifer
Kategoria zagrożenia (CKGZ)
najmniejszej troski

Systematyka

Gatunek ten zaliczano do rodzaju Agalychnis w obrębie rodziny rzekotkowatych. Dopiero praca Faivovicha et al. z 2005 przeniosła go do rodzaju Cruziohyla. Oba rodzaje umieszcza się w rodzinie Phyllomedudinae.

Cykl życiowy

Zwierzę wiedzie nocny tryb życia w koronach drzew. Schodzi niżej tylko w celu rozrodu. Przedłużaniu gatunku stanowią zagłębienia drzew, w tym powalonych, bądź niewielkie zbiorniki wodne, w których nie ma ryb. Samica składa jaja w szczelinach wypełnionych niezbędną do rozrodu wodą. Z jaj wylęgają się larwy (kijanki). Jedno miejsce rozrodu służy tym płazom, dopóki nie wypełni się ściółką.

Płaz ten ma cichy głos.

Rozmieszczenie geograficzne

Płaza spotykano w izolowanych miejscach na rozległym terenie. International Union for Conservation of Nature zwraca jednak uwagę na jego siedlisko i cichy głos, wpływające na możliwość znalezienia okazów. W efekcie uznaje się, że gatunek cechuje się szerokim zasięgiem występowania, którego nie oddają udokumentowane spotkania.

Płaz zamieszkuje atlantyckie zbocza począwszy od Hondurasu (wschód kraju) na północy do środkowej Panamy, natomiast po stronie pacyficznej żyje od wzgórz wschodniej Panamy poprzez Kolumbię i jej niziny, gdzie stwierdzono go w dwóch miejscach w departamencie Chocó, aż do północnego zachodu Ekwadoru. Oprócz krajów wyżej wymienionych żyje także w Kostaryce i Nikaragui.

Ekologia

Płaz ten żyje na wysokościach poniżej 750 m nad poziomem morza. Jego siedliskiem są korony drzew wilgotnego, nizinnego, pierwotnego lasu. Prócz koron przedstawicieli tego gatunku spotykano też poniżej tego piętra. Płazy widywano na liściach bądź pniach. Spotkania te miały miejsce na brzegu lasu, w górnym biegu strumieni, a odbywały się w nocy. Zwierzęcia nie spotyka się w lasach zmienionych działalnością człowieka.

Zagrożenia i ochrona

Całkowita liczebność jego populacji spada. Gatunek często uznaje się za rzadki, jednakże, jak już wspominano wyżej, może to wynikać z niedoszacowania. Spotykany jest tylko raz na jakiś czas, co IUCN tłumaczy cichym głosem i trudnym do eksploracji siedliskiem. Biorąc pod uwagę przewidywany szeroki zasięg występowania gatunku i małe prawdopodobieństwo, by jego liczebność ulegała znacznemu spadkowi, IUCN przyznało gatunkowi status najmniejszej troski (LC – Least Concern).

International Union for Conservation of Nature wymienia następujące zagrożenia dla tego gatunku: wylesianie spowodowane rozwojem rolnictwa, nielegalna uprawa wiążąca się też z nielegalnym rozpylaniem substancji zanieczyszczających środowisko, pozysk drewna, osadnictwo ludzkie. Zwraca uwagę na dużą presję ze strony człowieka na ten gatunek w Ekwadorze. Z drugiej strony zauważa, że C. calcifer występuje w zbyt wielu miejscach, by stać się przedmiotem międzynarodowego handlu.

Płaz ten zamieszkuje obszary chronione zarówno w Ameryce Środkowej, jak i w Ekwadorze. Nie stwierdzono go jednak na żadnych terenach objętych ochroną w Kolumbii.