Cubryńska Dziura I
Cubryńska Dziura I (Dolna Dziura) – jaskinia w Dolinie Rybiego Potoku w Tatrach Wysokich. Wejście do niej znajduje się w północnym zboczu Cubryny opadającym z Małej Galerii Cubryńskiej, w pobliżu jaskiń Cubryńska Dziura II i Cubryńska Dziura III, na wysokości 2000 metrów n.p.m. Długość jaskini wynosi 27 metrów, a jej deniwelacja 11,5 metra[1].
| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
27 m |
| Głębokość |
11,5 m |
| Deniwelacja |
11,5 m |
| Wysokość otworów |
2000 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
90 m |
| Ekspozycja otworów |
ku NW |
| Data odkrycia |
znana od dawna |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.L-22.05 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°11′29″N 20°03′22″E/49,191472 20,056075
| |
Opis jaskini edytuj
Jaskinia składa się z dwóch równoległych kominów. Jeden ma 5 metrów wysokości i dochodzi się do niego ze stromo wznoszącego się, a później opadającego korytarza, który ma początek w bardzo dużym otworze wejściowym (8 metrów wysokości, szerokość od 2 do 5 metrów)..
Do drugiego komina. o wysokości 4 metrów, można dostać się ciągiem (stroma ścianka i dwa prożki), odchodzącym z korytarza tuż przy otworze[2].
Przyroda. edytuj
W jaskini występuje deszcz podziemny. Ściany są wilgotne. Do końca korytarzy dochodzi światło.
Historia odkryć edytuj
Ze względu na to, że bardzo duży otwór jaskini jest dobrze widoczny ze szlaku prowadzącego do Wrót Chałubińskiego wiedziano o niej od dawna.
Jak podał Władysław Cywiński, pierwszymi, którzy zwiedzili jaskinię byli A. Lachiewicz i M. Pawlikowski. Było to 24 września 1999 roku przy okazji wspinaczki drogą o nazwie Cubryński Komin z Dziurami. Jaskinię nazwano wtedy Dolna Dziura[2].
Przypisy edytuj
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 16 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-16].
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-08-27] (pol.).