Cygnus A

Cygnus A (3C 405) – najjaśniejsze radioźródło w konstelacji Łabędzia. Jest to jedna z najjaśniejszych i najsłynniejszych radiogalaktyk, o przesunięciu ku czerwieni 0,056075. Radioźródło pochodzi z Trzeciego Katalogu Uniwersytetu w Cambridge, a zostało zidentyfikowane w 1954 roku przez Baadego i Minkowskiego z dwiema bliskimi siebie galaktykami w trakcie zderzenia.

Cygnus A

Cygnus A - obraz uzyskany przy pomocy radioteleskopu Very Large Array
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór	Łabędź
Typ	radiogalaktyka, S?, Seyfert 2
Rektascensja	19h 59m 28,3s
Deklinacja	+40° 44′ 02″
Odległość	773 mln ly (237 Mpc)
Przesunięcie ku czerwieni	0,056075
Jasność obserwowana	17,04m
Alternatywne oznaczenia
3C 405

Źródło jest doskonałym przykładem radiogalaktyki typu FRII, charakteryzującym się słabym, wąskim dżetem, rozbudowanymi radioobłokami oraz wyraźnymi gorącymi płatami po zewnętrznej stronie radioobłoków. Galaktyka obserwowana była przez Kosmiczny Teleskop Hubble’a. Nie potwierdziło to jednoznacznie obrazu zderzających się galaktyk widzianego przez odkrywców, natomiast galaktyka jest widziana z boku, jej obraz optyczny jest zaburzony przez przecinający ją szeroki i wyraźny pas pyłu. Część promieniowania optycznego galaktyki pochodzi nie od gwiazd, ale od zjonizowanej materii z okolic aktywnego jądra. Jasność jądra trudno ocenić także ze względu na silne przesłanianie przez pył.

Bibliografia

• W. Baade, R. Minkowski, 1954, ApJ, 119, 206

Linki zewnętrzne

• Cygnus A w bazie NED
• Cygnus A w bazie SIMBAD (ang.)