Cyrkuł łukowski
Cyrkuł łukowski lub cyrkuł radzyński – jednostka terytorialna Nowej Galicji (Galicji Zachodniej) w latach 1796–1802. Powstała na części obszaru zagarniętego przez Austrię wskutek III rozbioru Polski.
Cyrkuł łukowski był jednym z 12 cyrkułów Nowej Galicji, podporządkowanych Zachodnio-Galicyjskiej Nadwornej Komisji Urządzającej, a od 1797 Gubernium Krajowemu dla Galicji Zachodniej w Krakowie.
Siedzibą władz cyrkułu początkowo był Łuków, jednak wkrótce przeniesiono ją do Radzynia[1].
Cyrkuł łukowski zlikwidowany został na przełomie 1801/1802[2], a jego terytoria zostały rozdzielone pomiędzy sąsiednie cyrkuły: Kock z okolicą przyłączono do cyrkułu lubelskiego, ziemię stężycką do cyrkułu mińskiego, Łuków i Radzyń do cyrkułu bialskiego, a pozostałe tereny – do cyrkułu siedleckiego.