Czarci Komin
Czarci Komin – jaskinia w Dolinie Będkowskiej[1] na Wyżynie Olkuskiej wchodzącej w skład Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej[2]. Znajduje się we wsi Będkowice, w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Wielka Wieś[3].
| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel |
prywatny |
| Długość |
10 m |
| Głębokość |
6 m |
| Deniwelacja |
6 m |
| Wysokość otworów |
370 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
40 m |
| Ekspozycja otworów |
ku NW |
| Kod |
J.Olk.I-07.94 |
Położenie na mapie gminy Wielka Wieś  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu krakowskiego  | |
 50°10′41″N 19°44′58″E/50,177917 19,749444
| |
| Strona internetowa | |
Opis obiektu
edytujObiekt znajduje się we Wschodnim Wierzchołku – skale znajdującej się w górnym rzędzie skał Czarciego Korytarza. Skały te znajdują się powyżej wąskiej asfaltowej drogi z Będkowic przez dno Doliny Będkowskiej do Łazów. Czarci Komin ma dwa otwory. Górny znajduje się na szczycie skały, dolny powyżej głębokiego komina. Dojście do otworu dolnego wymaga wspinaczki (III w skali krakowskiej). Z niepozornego otworu górnego opada pionowa szczelina, w której znajdują się duże, zaklinowane głazy. Dwa metry poniżej otworu jest niewielka salka, z której opada w dół szczelina do podstawy turni. Na wysokości kilku metrów nad podstawą turni ma ona dolny otwór[1].
Jaskinia powstała w późnojurajskich wapieniach skalistych. Jest sucha i widna prawie do końca. Jej namulisko składa się z wapiennego gruzu, ziemi i liści. Występuje w niej mleko wapienne, zwietrzałe polewy i nacieki grzybkowe[1].
Jaskinię po raz pierwszy opisał Jakub Nowak we wrześniu 2011 r. On też sporządził jej plan[1]
-
Czarci Komin -
Dolny otwór
.jpg)
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Jakub Nowak, Jerzy Grodzicki, Czarci Komin, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2021-05-25].
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa, Wyd. Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [online] [dostęp 2021-05-27].