Czas przyszły w języku hiszpańskim

Czas przyszły w języku hiszpańskim – opis sposobów i konstrukcji gramatycznych służących do opisywania w języku hiszpańskim przyszłości z teraźniejszego punktu widzenia. Wyróżnia się dwa formalne czasy przyszłe:

  • futuro imperfecto (odpowiednik angielskiego Future Simple)
  • futuro perfecto (odpowiednik angielskich Future Continous oraz Future Perfect)

Futuro imperfecto edytuj

Czas futuro imperfecto jest czasem prostym. Tworzony jest poprzez dodanie odpowiednich końcówek do bezokolicznika odmienianego czasownika. Końcówki są takie same dla wszystkich grup koniugacyjnych[1].

Odmiana czasowników w czasie futuro imperfecto
Osoba Grupa I (-ar)
hablar (mówić)
Grupa II (-er)
comer (jeść)
Grupa III (-ir)
vivir (żyć)
yo hablaré comeré viviré
hablarás comerás vivirás
él/élla/usted hablará comerá vivirá
nosotros hablaremos comeremos viviremos
vosotros hablaréis comeréis viviréis
ellos/ellas/ustedes hablarán comerán vivirán

Użycie edytuj

Czasu futuro imperfecto używa się:

  • Do opisywania czynności lub wydarzeń, które będą miały miejsce w przyszłości[1];

Przykład: ¿Iremos a Italia? – Czy pojedziemy do Włoch?

  • W zdaniach z określeniami czasu[1];

Przykład: Dentro de un año tendré el titulo de licenciado – Za rok będę mieć tytuł magistra (Uwaga: tendré – forma nieregularna)

  • W zdaniach wyrażających przypuszczenie, niepewność lub wątpliwość, które odnoszą się do teraźniejszości;

Przykład: ¿Dónde está Juan? ¿Estará enfermo? – Gdzie jest Juan? Czyżby był chory?

Futuro perfecto edytuj

Czas futuro perfecto to czas przyszły złożony. Tworzy się go poprzez dodanie do odmienionego w czasie futuro imperfecto czasownika posiłkowego haber formy participio (temat + -ado, -ido) czasownika głównego.

Odmiana czasownika posiłkowego haber
Osoba Odmiana
yo habré
habrás
él/élla/usted habrá
nosotros habremos
vosotros habréis
ellos/ellas/ustedes habrán
Odmiana czasowników w czasie futuro perfecto
Osoba Grupa I (-ar)
hablar (mówić)
Grupa II (-er)
saber (wiedzieć)
Grupa III (-ir)
vivir (żyć)
yo habré hablado habré sabido habré vivido
habrás hablado habrás sabido habrás vivido
él/élla/usted habrá hablado habrá sabido habrá vivido
nosotros habremos hablado habremos sabido habremos vivido
vosotros habréis hablado habréis sabido habréis vivido
ellos/ellas/ustedes habrán hablado habrán sabido habrán vivido

Użycie edytuj

Czasu futuro perfecto używa się:

Przykład: Cuando vuelvas de vacaciones, yo ya habré vuelto a España – Kiedy wrócisz z wakacji, ja już wrócę do Hiszpanii.

  • W zdaniach wyrażających przypuszczenie, niepewność lub wątpliwość, które odnoszą się do przeszłości;

Przykład: ¿Lo habrá escrito por mi? – Czyżby napisał to dla mnie?

Przypisy edytuj

  1. a b c Aleksandra Tesiorowska, Hiszpański : gramatyka kieszonkowa, Wydanie I, Warszawa: Wydawnictwo Edgard, 2019, ISBN 978-83-66053-64-9, OCLC 1088968304 [dostęp 2020-08-08].