Daniel Śliż
Daniel Śliż (ur. 22 stycznia 1981) – polski lekarz, specjalista chorób wewnętrznych i zdrowia publicznego, nauczyciel akademicki, Warszawski Uniwersytet Medyczny Warszawski Uniwersytet Medyczny, doktor habilitowany nauk medycznych, propagator medycyny stylu życia.
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data urodzenia |
22 stycznia 1981 |
| doktor habilitowany nauk medycznych | |
| Specjalność: choroby wewnętrzne, zdrowie publiczne | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
2011 – nauki medyczne |
| Habilitacja |
2024 – nauki medyczne |
| nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
Życiorys
edytujW 2006 ukończył studia w Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Warszawie. Specjalista chorób wewnętrznych (2013) i zdrowia publicznego (2019)[1]. Dyplomowany specjalista International Board of Life Style Medicine (2018)[2].
Stopień doktora nauk medycznych uzyskał w 2011 w Warszawskim Uniwersytecie Medycznym na podstawie rozprawy pt. Standardy Stosowania Statyn w Polsce w świetle wyników badania "3ST-POL", której promotorem był Artur Mamcarz. W tej samej uczelni w 2024 na podstawie dorobku i osiągnięcia naukowego pt. Wpływ COVID-19 o łagodnym przebiegu na wydolność fizyczną oraz styl życia wyczynowych sportowców uzyskał stopień doktora habilitowanego w dziedzinie nauk medycznych i nauk o zdrowiu w dyscyplinie nauki medyczne[3].
Zawodowo związany z III Kliniką Chorób Wewnętrznych i Kardiologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego i Szkołą Zdrowia Publicznego Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego[4].
Współzałożyciel i prezes Polskiego Towarzystwa Medycyny Stylu Życia. Współzałożyciel i opiekun Studenckiego Koła Naukowego Medycyny Stylu Życia w Warszawskim Uniwersytecie Medycznym[5]. Członek zarządu Sekcji Prewencji i Epidemiologii Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego oraz członek zarządu Sekcji Kardiologii Sportowej Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego[6]. Członek Senatu Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego w kadencji 2016-2020[7]. Młody Ambasador Europejskiego Stowarzyszenia Kardiologii Prewencyjnej w kadencji 2020-2022[8].
W 2020 wybrany na sekretarza naukowego Komitetu Zdrowia Publicznego Polskiej Akademii Nauk[9].
Autor lub współautor ponad 100 publikacji i doniesień zjazdowych. Redaktor razem z Arturem Mamcarzem pierwszego podręcznika medycyny stylu życia w języku polskim[10], monografii Ultrazdrowie[11] oraz monografii Jak żyć, panie doktorze? (trzy części: Soma, Matriks i Psyche)[12] i poradnika Jak zdrowo jeść, ruszać się, kochać i spać[13].
Przypisy
edytuj- ↑ Daniel Śliż. [w:] Centralny Rejestr Lekarzy RP – wyszukiwarka informacji podstawowych [on-line]. Naczelna Izba Lekarska. [dostęp 2021-01-21].
- ↑ Daniel Sliz – IBLM [online], iblm.co [dostęp 2021-01-22].
- ↑ RAD-on: RAPORTY, ANALIZY, DANE [online], radon.nauka.gov.pl [dostęp 2024-06-18].
- ↑ Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego [online] [dostęp 2021-01-21] (pol.).
- ↑ SKN Medycyny stylu życia | Warszawski Uniwersytet Medyczny [online], interforestclinic.wum.edu.pl [dostęp 2024-06-18].
- ↑ Książki - Daniel Śliż - Księgarnia Medyczna PZWL [online], pzwl.pl [dostęp 2021-01-21].
- ↑ BIP Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego - Władze [online], bip.wum.edu.pl [dostęp 2021-01-21].
- ↑ Naukowiec WUM ambasadorem jednego z europejskich stowarzyszeń naukowych [online], MedExpress.pl [dostęp 2021-01-21] (pol.).
- ↑ Komitet Zdrowia Publicznego - Polska Akademia Nauk [online], Komitet Zdrowia Publicznego [dostęp 2021-01-21] (pol.).
- ↑ Daniel Śliż, Artur Mamcarz (red.), Medycyna stylu życia, Anna Adamska-Wełnicka i inni, wyd. 1, PZWL Wydawnictwo Lekarskie, 2018, ISBN 978-83-200-5513-9.
- ↑ Ultrazdrowie [online], Medical Shop 24 [dostęp 2021-01-21] (pol.).
- ↑ Jak żyć, panie doktorze? [online], Medical Shop 24 [dostęp 2021-01-21] (pol.).
- ↑ Księgarnia Aros, Jak zdrowo jeść, ruszać się, kochać i spać - Artur Mamcarz [online], Aros.pl [dostęp 2021-09-28] (pol.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Dr Daniel Śliż, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2021-01-21].
- Profil i lista publikacji w ResearchGate. [dostęp 2020-01-21].
- Profil i lista publikacji na Google Scholar. [dostęp 2020-02-04].