Dawca czasu[1] (lub synchronizator, niem. Zeitgeber) – egzogenne źródło synchronizacji zegara biologicznego organizmu do rytmu 24-godzinnego. Dla większości organizmów głównym dawcą czasu jest światło (sekwencje światła i ciemności). Funkcję tę mogą także pełnić rytmy temperatury otoczenia, dostępność pokarmu czy bodźce społeczne.

Terminu Zeitgeber po raz pierwszy użył Jürgen Aschoff w latach 60. XX wieku[2].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Kosmos. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1991, s. 112.
  2. Jürgen Aschoff. Exogenous and Endogenous Components in Circadian Rhythms. „Cold Spring Harb Symp Quant Biol”. 25, s. 11–28, 1960. DOI: 10.1101/SQB.1960.025.01.004. PMID: 13684695.