Diabla Zatoka
Diabla Zatoka – płaskowyż w Dolinie Młynickiej w słowackich Tatrach Wysokich. Znajduje się u zachodnich podnóży Grani Baszt, na północny wschód od Niżniego Koziego Stawu. Od wschodu ogranicza go odcinek Grani Baszt od Diablowiny po północny wierzchołek Zadniej Baszty. Z podnóża tego wierzchołka wyrasta piarżysty wał z wzniesieniem Diablej Kopy[1].
Diabla Zatoka ma wymiary około 200 × 100 m i jest płytowo-trawiasta. Do głównej części Doliny Młynickiej, w kierunku południowo-zachodnim, opada urwistymi ściankami[1].
Nazwę utworzył Władysław Cywiński w 14 tomie przewodnika wspinaczkowego Grań Hrubego. Nawiązał nazwą do diabelskiego nazewnictwa w Grani Baszt[1]. Związane jest ono z legendami o ukrytych w Szatanim Żlebie cennych kruszcach[2]. Powtarzające się zjawisko spadania pojedynczych kamieni, związane ze znaczną kruchością skał, przypisywane było siłom nieczystym, zrzucającym głazy na poszukiwaczy diabelskich skarbów[2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Władysław Cywiński, Grań Hrubego. Przewodnik szczegółowy, tom 14, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2008, ISBN 978-83-7104-039-9.
- ↑ a b Witold Henryk Paryski, Zofia Radwańska-Paryska, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.