Dni ostatnie (ang. Latter Days) – amerykański melodramat z 2003 roku w reżyserii C. Jay Coxa, opowiadający historię gejowskiej miłości. W tym samym roku wydano również longplay z muzyką z filmu pod tym samym tytułem.

Dni ostatnie
Latter Days
Gatunek

melodramat

Rok produkcji

2003

Data premiery

10 lipca 2003

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

107 min

Reżyseria

C. Jay Cox

Scenariusz

C. Jay Cox

Główne role

Steve Sandvoss
Wes Ramsey
Rebekah Johnson

Muzyka

Eric Allaman

Zdjęcia

Carl Bartels

Scenografia

Chris Anthony Miller

Kostiumy

Lisa Lesniak

Produkcja

Jennifer Schaefer
Kirkland Tibbels

Wytwórnia

Funny Boy Films
Davis Entertainment Filmworks

Dystrybucja

TLA Releasing

Budżet

819 939 USD

Strona internetowa

Fabuła

edytuj

Aarona i Christiana dzieli wszystko. Aaron (Steve Sandvoss) jest spokojnym, dobrze wychowanym 19-letnim mormonem, który pierwszy raz opuścił na dłużej prowincjonalne miasteczko. Przyjeżdża do Los Angeles wysłany z misją głoszenia wiary pukając od drzwi do drzwi. Christian (Wes Ramsey), koło dwudziestki, jest kelnerem i gejem, który żyje beztrosko i przyjemnie od imprezy do imprezy. Obaj przypadkiem zamieszkali po sąsiedzku. Nie wiedząc nic o preferencjach Aarona, Chistian zakłada się z przyjaciółmi, że go "zaliczy", czego dowodem mają być "święte majtki" młodego mormona. Intryga zamienia się jednak w uczucie, którego żaden z nich się nie spodziewał. Aaron zostaje skonfrontowany z własną tłumioną seksualnością, a Christian ze swoją powierzchownością.

C. Jay Cox oparł scenariusz filmu na własnych doświadczeniach i tym, kim był jako osiemnastoletni misjonarz mormoński (postać Aarona) a kim stał się później po spędzeniu kilku lat w Los Angeles (postać Christiana). Zastanawiał się, co by się stało gdyby te dwie całkowicie różne osobowości spotkały się. Tytuł filmu nawiązuje do nazwy mormońskiego Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich (ang. The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints).

Główne role

edytuj

Nagrody

edytuj

Film zdobył w roku 2003 i 2004 w USA trzykrotnie nagrodę publiczności na festiwalach filmowych LGTB w Los Angeles, Filadelfii i Toronto.

Soundtrack

edytuj
Latter Days
Wykonawca kompilacji
różni wykonawcy
Wydany

2004

Gatunek

soundtrack, pop rock

Wydawnictwo

Centaur Entertainment

Album po albumie

(—)
Latter Days
(2004)

(—)

Muzyka z filmu Latter Days ukazała się na CD będąca składanką utworów różnych wykonawców. Muzyka jest kompilacją ostrych i dynamicznych utworów skomponowanych na instrumenty elektroniczne przez Erica Allamana oraz balladowych songów folk-rockowych.

  1. Arrival in L.A. – wyk. Eric "Sir Ludwig" Allaman (komp. Eric "Sir Ludwig" Allaman)
  2. More – wyk. Nita Whitaker (komp. C. Jay Cox)
  3. Night Vision – wyk. Eric "Sir Ludwig" Allaman (komp. Eric "Sir Ludwig" Allaman)
  4. Man on a Mission – wyk. Bobby Joyner (komp. C. Jay Cox)
  5. Shirts & Skins – wyk. Eric "Sir Ludwig" Allaman (komp. Eric "Sir Ludwig" Allaman)
  6. If I Could Be With You Now – wyk. Bobby Joyner i Dean Nolan (komp. C. Jay Cox i Eric "Sir Ludwig" Allaman), – zobacz tekst
  7. Flight to Salt Lake – wyk. Eric "Sir Ludwig" Allaman (komp. Eric "Sir Ludwig" Allaman)
  8. In a Snowbound Hotel Room – wyk. Eric "Sir Ludwig" Allaman (komp. Eric "Sir Ludwig" Allaman)
  9. Hymn for Those Left Behind – wyk. Shannon Moore (komp. C. Jay Cox i Eric "Sir Ludwig" Allaman)
  10. Another Beautiful Day – wyk. Nita Whitaker (komp. C. Jay Cox)
  11. Younger Than You Are Tonight – wyk. C. Jay Cox (komp. C. Jay Cox i Eric "Sir Ludwig" Allaman)
  12. Abide with Me – wyk. Heather Floyd (komp. Henry Francis Lyte i Thelonious Monk)
  13. Aversion Therapy – wyk. Eric "Sir Ludwig" Allaman (komp. Eric "Sir Ludwig" Allaman)
  14. Tuesday, 3:00 am – wyk. Nita Whitaker (komp. C. Jay Cox)
  15. Angel on a Bus Bench – wyk. Eric "Sir Ludwig" Allaman (komp. Eric "Sir Ludwig" Allaman)
  16. Prelude in C – wyk. Eric "Sir Ludwig" Allaman (komp. Johann Sebastian Bach)
  17. Windmills – wyk. Toad the Wet Sprocket (komp. Dinningm Dean, Glen Phillips, Randy Guss, Todd Nichols) – zobacz tekst

Zobacz też

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj