Dom Antoniego Procajłowicza w Rudawie
Dom Antoniego Procajłowicza w Rudawie – murowany dom mieszkalny znajdujący się w Rudawie, w powiecie krakowskim, w 1988 roku wpisany do rejestru zabytków nieruchomych[1].
 nr rej. A-590 z 30 sierpnia 1988 roku[1]
| |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Henryka Sienkiewicza 14 |
| Typ budynku |
dom murowany |
| Architekt |
nieznany |
| Ukończenie budowy |
1903 |
| Pierwszy właściciel | |
| Kolejni właściciele |
Hieronim Hirschberg (od 1935 roku) |
Położenie na mapie gminy Zabierzów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu krakowskiego  | |
 50°07′11,555″N 19°42′53,928″E/50,119876 19,714980
| |
Historia edytuj
Dom wybudowano w 1903 roku dla artysty malarza Antoniego Procajłowicza. Autor projektu nie jest znany[2].
Dom był miejscem spotkań młodopolskich artystów, m.in. Stanisława Wyspiańskiego, Lucjana Rydla i Włodzimierza Tetmajera[3]. W 1935 roku został sprzedany kierownikowi parowozowni w Krakowie Hieronimowi Hirschbergowi. W 1992 roku był współwłasnością Marii Rożanowicz oraz Franciszki i Witolda Hirschbergów[2].
Opis architektoniczny edytuj
Dom pod względem stylu nawiązuje do dworu staropolskiego[3]. Wybudowano go na wąskiej działce w pobliżu torów kolejowych. Jest to budynek parterowy, na rzucie prostokąta, wymurowany z cegły, otynkowany, częściowo podpiwniczony w części północno-wschodniej. W elewacji frontowej od południa, w części środkowej, znajduje się czterokolumnowy portyk, poprzedzony murowanymi schodami. Kolumny wsparte są na kwadratowych bazach i dźwigają gładki architraw. W głębi portyku znajdują się półkolumny na osi kolumn zewnętrznych. Nad portykiem umieszczono facjatę, ujętą falistym szczytem, z oknem pośrodku i małym kolistym okienkiem powyżej[2].
Elewacja południowa jest 7-osiowa, z drzwiami wejściowymi osłoniętymi portykiem. Po bokach drzwi znajdują się dwa okna. Pozostałe dwie pary prostokątnych okien umieszczono w skrajnych osiach, które ujęte są wąskimi płycinami, pod parapetami wykonano dekorację w tynku o motywie wolut i rozet[2].
Dom przykryty jest dachem dwuspadowym z naczółkami, facjata przykryta jest odrębnym daszkiem.
Od północy znajduje się przybudówka wybudowana w 1980 roku[2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2023-05-21].
- ↑ a b c d e Maria Wierzchosławska, Alina Sienkiewicz: Dokumentacja. Karta biała. zabytek.pl. [dostęp 2023-04-18].
- ↑ a b Monografia gminy Zabierzów. zabierzow.org.pl. [dostęp 2023-04-27].