Antoni Procajłowicz
Antoni Stanisław Procajłowicz (ur. 10 maja 1876 w Rodatyczach, zm. 13 lipca 1949 w Krakowie) – polski malarz, ilustrator książek, twórca grafik i plakatów, tworzący w stylu secesji[1].
Data i miejsce urodzenia |
10 maja 1876 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
13 lipca 1949 |
Zawód, zajęcie |
Życiorys
edytujStudiował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie u Floriana Cynka, Leona Wyczółkowskiego, Jana Stanisławskiego i Jacka Malczewskiego. Podczas studiów zaangażował się w ilustrowanie periodyku "Młodość", który był wydawany od końca 1898 przez ogólnoakademickie stowarzyszenie kształcącej się młodzieży postępowej "Zjednoczenie". Po 1903 był ilustratorem Kalendarza Robotniczego, który był traktowany jako jedyny kalendarz o wartości artystycznej. Od 1908 roku do wybuchu wojny był nauczycielem malarstwa dekoracyjnego na wydziale przemysłu artystycznego Państwowej Szkoły Przemysłowej w Krakowie.
We wrześniu 1914 wstąpił w szeregi Legionów Polskich, został przydzielony do Biura Techniczno-Bojowego Departamentu Wojskowego Naczelnego Komitetu Narodowego, a następnie Centralnego Biura Wydawnictw NKN i w Warsztatach Legionów Polskich. Po kryzysie przysięgowym został internowany w obozie w Witkowicach, gdzie współwięźniowie wybrali go na polskiego komendanta obozu. W marcu 1918 zaprojektował odznakę dla więzionych w obozie witkowickim. Po zakończeniu wojny wyjechał do Warszawy a potem Bydgoszczy. Do Krakowa powrócił w 1924 r[2].
Był współzałożycielem towarzystwa Polska Sztuka Stosowana oraz członkiem ugrupowania Krąg (1948-1949). Projektował ilustracje dla czasopisma Chimera.
W podkrakowskiej Rudawie posiadał murowaną willę, w której bywali m.in. Stanisław Wyspiański, Włodzimierz Tetmajer i Lucjan Rydel[3].
Twórczość
edytujDo dzieł Procajłowicza należą m.in.:
- polichromia w neoromańskim kościele pw. NMP w Kołaczkowicach z 1900[4]
- polichromia w kościele św. Elżbiety w Jutrosinie z ok. 1910[5]
- secesyjne polichromie w kościele św. Wojciecha w Poznaniu z 1912[6]
- polichromia w kościele św. Wawrzyńca w Kamieńcu z 1913[7]
Przypisy
edytuj- ↑ Zespół Szkół Plastycznych w Lublinie | Nauczyciele Lubelskiej Szkoły Plastycznej [online], liceumplastyczne.lublin.pl [dostęp 2023-07-19] .
- ↑ PROCAJŁOWICZ Antoni [online], Krakowski Dom Aukcyjny [dostęp 2023-07-19] (pol.).
- ↑ Trol Intermedia / 2ClickPortal, Rudawa [online], Gmina Zabierzów [dostęp 2023-07-19] (pol.).
- ↑ Łęcki 1996 ↓, s. 384.
- ↑ Łęcki 1996 ↓, s. 407.
- ↑ Łęcki 1996 ↓, s. 80.
- ↑ Paweł Anders: Grodzisk Wielkopolski. Poznań: Wydawnictwo WBP, 1995, s. 56-57. ISBN 83-85811-26-5.
Bibliografia
edytuj- Włodzimierz Łęcki: Wielkopolska. Warszawa: Sport i Turystyka, 1996. ISBN 83-7079-589-7.
- M. Markiewicz: Grupa Krąg. W: A. Wojciechowski (red.): Polskie życie artystyczne w latach 1945–1960. Wrocław – Warszawa – Kraków: 1992, s. 33–34.
- Wacława Milewska, Maria Zientara: Sztuka Legionów Polskich i jej twórcy, 1914-1918. Wydawnictwo Arkady, 1999. ISBN 83-7188-350-1.
- M. Wallis: Secesja. Wyd. II. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1974.
- Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających (zmarłych przed 1966 r.). Malarze, rzeźbiarze, graficy. T. 8 Warszawa 2007 s. 21.
Linki zewnętrzne
edytuj- Książki z ilustracjami Antoniego Procajłowicza w bibliotece Polona