Dozor-2
Dozor-2 (ros. Дозор-2) – rosyjski wielozadaniowy bezzałogowy statek powietrzny.
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Konstruktor |
Giennadij Trubnikow |
| Typ | |
| Załoga |
0 |
| Historia | |
| Data oblotu |
2008 |
| Lata produkcji |
2007 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
1 x silnik tłokowy 3W 3W56 |
| Moc |
5,5 KM |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
4,4 m |
| Długość |
2,6 m |
| Wysokość |
0,9 m |
| Masa | |
| Własna |
23 kg |
| Użyteczna |
8 kg |
| Startowa |
38 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
130-150 km/h |
| Pułap |
4000 m |
| Zasięg |
1200 km |
| Długotrwałość lotu |
10 h |
| Rozbieg |
100 m |
| Dobieg |
60 m |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
| Rosja | |
Historia edytuj
Dozor-2 został opracowany przez firmę Tranzas (ros. Транзас) w 2005 r., jego głównym konstruktorem jest Giennadij Trubnikow[1]. System sterowania dronem został opracowany przez TieKnoł (ros. ООО „ТеКнол”). Obejmuje on autopilota, system nawigacji bezwładnościowej, odbiornik nawigacji satelitarnej GLONASS/GPS oraz pamięć do rejestracji parametrów lotu oraz zdjęć i filmów wideo ze sprzętu obserwacyjnego. Dron może magazynować dane z ostatnich 30 godzin lotu. Dron służy do prowadzenia rozpoznania i monitorowania sytuacji kryzysowych i poszukiwanie ofiar, nadzór nad obiektami gospodarczymi (rurociągi naftowe i gazociągi, magazyny, linie energetyczne i sieci ciepłownicze, kolej i drogi, lasy, grunty rolne itp.), patrolowanie granic lądowych i morskich, prowadzenie badań geologicznych, kartografii cyfrowej, ochrona obiektów i obszarów o znaczeniu strategicznym[2].
Dozor-2 stanowi część systemu, w skład którego wchodzi naziemne stanowisko kontroli lotu oraz trzy drony. Maszyny są przechowywane w kontenerach transportowych, w których również znajdują się części zamienne. Do transportu systemu wykorzystywany jest samochód Land Rover Defender 110. Obsługę zapewniają trzy osoby: operator-pilot, specjalista ds. przetwarzania danych oraz mechanik, które są w stanie przygotować drona do lotu w ciągu 30 minut. Mają oni do dyspozycji stanowisko kontrolne pozwalające na sterowanie dronem i odbiór od niego informacji w czasie rzeczywistym. Po przetworzeniu dane są przekazywane odbiorcom zewnętrznym.
Dron może przenosić ładunek użyteczny o masie do 8 kg, w skład którego może wchodzić aparat cyfrowy o rozdzielczości 12 Mps, kamery o rozdzielczości 752x582 pix czy systemy termowizyjne. Wyposażenie to jest zabudowane w modułowych głowicach co ułatwia i przyspiesza przystosowanie drona do wykonania bieżącego zadania[3].
Dozor-2 został zademonstrowany publicznie jesienią 2007 roku na szczycie rosyjsko-kazachskim w Nowosybirsku oraz na Międzynarodowej Wystawie Lotniczo-Kosmicznej w 2008 r. w Żukowskim. Oblotu dokonano w 2008 r. W późniejszych latach projekt był rozwijany pod nazwą Dozor-50. W tej wersji wzrosła masa startowa drona do 50 kg, ładunek użyteczny został powiększony do 5 kg. Zmniejszony został zasięg lotu do 600 km, a czas lotu do 6 godzin[4].
Przypisy edytuj
- ↑ Началось производство БЛА "Дозор-2" темпом один БЛА в месяц. ООО «АвиаПорт». [dostęp 2023-01-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-01-04)]. (ros.).
- ↑ Дозор-2. Уголок неба. [dostęp 2023-01-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-01-04)]. (ros.).
- ↑ Транзас ДОЗОР-2 Многоцелевой БПЛА. Avia.pro. [dostęp 2023-01-04]. (ros.).
- ↑ БЛА Дозор-50 ранее Дозор-2. Беспилотные летательные аппараты. [dostęp 2023-01-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-01-04)]. (ros.).