Dwór w Szerzynach – zabytkowy dwór wybudowany w połowie XVI w., znajdujący się w miejscowości Szerzyny.

Dwór w Szerzynach
Symbol zabytku nr rej. A-122 z 04.03.1976[1]
Ilustracja
Elewacja południowa
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Szerzyny

Typ budynku

dwór

Styl architektoniczny

renesans

Ukończenie budowy

połowa XVI w.

Pierwszy właściciel

Jan Ocieski

Kolejni właściciele

rodziny: Ocieskich, Uniatyckich, Kochanowskich

Obecny właściciel

Parafia Szerzyny

Położenie na mapie gminy Szerzyny
Mapa konturowa gminy Szerzyny, w centrum znajduje się punkt z opisem „Szerzyny, dwór”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Szerzyny, dwór”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Szerzyny, dwór”
Położenie na mapie powiatu tarnowskiego
Mapa konturowa powiatu tarnowskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Szerzyny, dwór”
Ziemia49°48′38,9″N 21°14′38,1″E/49,810806 21,243917

Opis edytuj

W latach 50. XVI w. wzniesiono w Szerzynach wieżowy dwór dla starosty bieckiego Jana Ocieskiego[2]. Pod koniec XVI w. jak podają niektóre źródła, jedna z jego sal była miejscem nabożeństw arian, którzy przybyli do Szerzyn z centrum w Lusławicach koło Zakliczyna. W XVIII w. został powiększony, między innymi przez nadbudowę drewnianego piętra, staraniem Stefana Uniatyckiego. W początkach XX w. pojawiła się po zachodniej stronie fasady południowej loggia na wysokim arkadowym podmurowaniu i schody prowadzące na piętro. Zrobił to ostatni właściciel dworku do 1911 – Jan Kochanowski. W latach 1976–1980 odrestaurowany i częściowo przebudowany. Loggię znacznie przekształcono, rozciągając ją na całą długość elewacji południowej i chowając pod okapem nowego dachu. Wewnątrz piwnice i pomieszczenia parteru, w części zachodniej nakryte sklepieniami kolebkowymi, pozostałe pomieszczenia zaś drewnianymi stropami o profilowanych belkach. W przejściach kamienne portale z końca XVI wieku, a w przejściu do piwnicy półkolisty portal kamienny. Od frontu na poziomie piętra piękny taras widokowy. Całość nakryta dachem czterospadowym z blachy. Parter dworu posiadał podwójny strop. Została w nim ukryta polska radiostacja, przy pomocy której partyzanci zaskoczyli i rozgromili hitlerowski oddział na Gilowej Górze[3][2][4].

W 1924 dwór został sprzedany Parafii Szerzyny[2][4].

Przypisy edytuj

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2024-01-07].
  2. a b c Piotr Libicki: Dwory i pałace wiejskie w Małopolsce i na Podkarpaciu. Dom Wydawniczy Rebis, Poznań 2012, s. 442. ISBN 978-83-7510-597-1.
  3. Zabytki województwa Małopolskiego. [dostęp 2014-11-27].
  4. a b Bogusław Krasnopolski: Leksykon zabytków architektury Małopolski. Wydawnictwo Arkady, Warszawa 2013, s. 269. ISBN 978-83-213-4744-8.