Dyscypliny na igrzyskach Wspólnoty Narodów

Dyscypliny rozgrywane na igrzyskach Wspólnoty Narodów są dyscyplinami oficjalnie zatwierdzonymi przez Federację Igrzysk Wspólnoty Narodów (CGF). Łącznie jest to trzydzieści dziewięć dyscyplin sportowych, z czego dwie są multi-dyscyplinarne, a siedem zawiera konkurencję osób niepełnosprawnych. Nie we wszystkich dyscyplinach zawody są organizowane — gospodarz każdorazowo wybiera dyscypliny z listy i jest ograniczony limitem siedemnastu dyscyplin dla zawodników pełnosprawnych i piętnastu dla zawodników niepełnosprawnych.

Podczas pierwszej edycji igrzysk tj. na Igrzyskach Imperium Brytyjskiego w 1930 roku, rozegrano zawody w sześciu dyscyplinach: boksie, bowls, lekkoatletyce, sportach wodnych (pływanie i skoki do wody), wioślarstwie i zapasach.

Dyscypliny a konkurencje edytuj

Federacja Igrzysk Wspólnoty Narodów za jedną dyscyplinę uznaje wszystkie sporty, której zasady ustalane są przez jedną federację sportową. I tak dyscyplina określana na igrzyskach jako sporty wodne zawiera w sobie cztery dyscypliny: pływanie, pływanie synchroniczne, skoki do wody i piłkę wodną, gdyż wszystkie te dyscypliny podlegają Światowej Federacji Pływackiej (FINA). Podobna sytuacja ma się z kolarstwem podlegającym Międzynarodowej Unii Kolarskiej (UCI), które zawiera trzy dyscypliny: kolarstwo szosowe, kolarstwo górskie i kolarstwo torowe; lub z gimnastyką, podlegającą Międzynarodowej Federacji Gimnastycznej (FIG), która zawiera gimnastykę sportową i gimnastykę artystyczną. Dlatego liczba ogólna dyscyplin na igrzyskach Wspólnoty Narodów w różnych zestawieniach może się wahać.

Podział dyscyplin edytuj

Dyscypliny na igrzyskach Wspólnoty Narodów podzielone są na trzy kategorie: core sports (sporty podstawowe), optional sports (sporty opcjonalne) i recognized sports (sporty uznane). Zawody we wszystkich sportach podstawowych muszą być rozegrane na igrzyskach. Dodatkowo gospodarz igrzysk wybiera do siedmiu dyscyplin z listy sportów opcjonalnych. W przypadku sportów uznanych, organizator może wybrać któreś z dyscyplin lecz nie jest to obowiązkowe. Spowodowane jest mniejszą popularnością tych sportów[1].

Gospodarz igrzysk ma także prawo do zgłoszenia chęci przeprowadzenia zawodów w maksymalnie czterech sportach drużynowych oraz do wyboru konkurencji dla sportowców niepełnosprawnych z listy trzech sportów podstawowych i czterech sportów opcjonalnych[1].

Zawody z niektórych ze sportów opcjonalnych czy sportów uznanych nigdy nie zostały przeprowadzone na igrzyskach. Taka sytuacja przedstawia się na przykład w żeglarstwie czy bilardzie.

Gospodarz ma także prawo do przeprowadzenia zawodów w dyscyplinach pokazowych, których rezultaty i zdobyte medale nie są wliczane do oficjalnej klasyfikacji. Na przykład w 1958 roku podczas Igrzysk w Cardiff taką dyscypliną było polo, a w 1978 roku podczas Igrzysk w Edmonton był to lacrosse.

Federacja Igrzysk Wspólnoty Narodów uznaje rekordy świata, rekordy kontynentów i rekordy poszczególnych państw, a także oddzielnie rekordy igrzysk Wspólnoty Narodów.

Sport (Dyscyplina) Federacja 11 30 34 38 50 54 58 62 66 70 74 78 82 86 90 94 98 02 06 10 14
 
Badminton   BWF
Bilard   WCBS
Boks   AIBA
Bowling   IBF
Bowls   WB
 
Gimnastyka artystyczna   FIG
Gimnastyka sportowa  
 
Golf   IGF
Hokej na trawie   FIH
Judo   IJF
Kajakarstwo   ICF
 
Kolarstwo górskie   UCI
Kolarstwo szosowe  
Kolarstwo torowe  
 
Koszykówka   FIBA
Krykiet   ICC
Lekkoatletyka   IAAF
Łucznictwo   WA
Netball   INF
Piłka nożna   FIFA
Piłka ręczna   IHF
Podnoszenie ciężarów   IWF
Rugby 7   WR
Rugby league   RLIF
Siatkówka   FIVB
Softball   WBSC
 
Piłka wodna   FINA
pływanie  
Pływanie synchroniczne  
Skoki do wody  
 
Sportowe ratownictwo wodne   ILSF
Squash   WSF
Strzelectwo   ISSF
Szermierka   FIE
Taekwondo   ITF
Tenis stołowy   ITTF
Tenis ziemny   ITF
Triathlon   ITU
Wioślarstwo   FISA
Zapasy   FILA
Żeglarstwo   WS

Przypisy edytuj

  1. a b Sports Programme. [dostęp 2015-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-28)]. (ang.).