Dyskografia Soundgarden

lista w projekcie Wikimedia

Dyskografia Soundgarden – amerykańskiego zespołu muzycznego, składa się z sześciu albumów studyjnych, dwóch koncertowych, pięciu kompilacji, dwudziestu pięciu singli, siedmiu minialbumów, dwóch wideo, dwudziestu trzech teledysków i trzynastu soundtracków. Łączny nakład sprzedanych płyt grupy wynosi 25 milionów na całym świecie[1], z czego 10 milionów egzemplarzy w Stanach Zjednoczonych[2].

Dyskografia Soundgarden
Ilustracja
Soundgarden (2012)
Wydawnictwa
Albumy studyjne

6

Albumy koncertowe

2

Kompilacje

5

Minialbumy

7

Single

25

Wideo

3

Teledyski

23

Soundtracki

12

Zespół powstał w 1984 w Seattle w stanie Waszyngton z inicjatywy wokalisty Chrisa Cornella, basisty Hiro Yamamoto i gitarzysty Kima Thayila[3][4]. Pierwszym perkusistą Soundgarden, po rezygnacji Cornella z gry na tym instrumencie, był Scott Sundquist[5][6]. Premierowymi utworami zespołu były trzy kompozycje – „Heretic”, „All Your Lies” i „Tears to Forget”, które w 1986 zostały zamieszczone na kompilacji Deep Six[6]. Także w 1986 miejsce Sundquista zajął Matt Cameron[7]. W 1987 i 1988 grupa opublikowała nakładem Sub Pop minialbumy Screaming Life, promowany singlem „Hunted Down[8], i Fopp[9]. W tym samym roku, po podpisaniu kontraktu z niezależną wytwórnią SST[10], muzycy wydali debiutancki album studyjny Ultramega OK[11]. Płytę promował singel „Flower”, którego teledysk emitowany był w MTV[11]. Po zakończeniu trasy promującej Ultramega OK i sesji do drugiego albumu studyjnego, szeregi zespołu opuścił Yamamoto[12][13]. W jego miejsce przyjęto Jasona Evermana[14][15]. Muzycy, nie będąc zadowolonymi z brzmienia pierwszej płyty, zdecydowali się na zmianę wytwórni, podpisując kontrakt z A&M[16]. Dzięki temu Soundgarden był pierwszym zespołem z Seattle, który związał się umową z dużą wytwórnią fonograficzną[16][17]. Jej nakładem ukazał się drugi album studyjny – Louder Than Love[17][18]. Promowały go single „Loud Love” i „Hands All Over[17], które zostały odnotowane na listach w Wielkiej Brytanii[19]. W 1990 płyta zadebiutowała na 108. pozycji w zestawieniu Billboard 200[20]. W tym samym roku w zespole doszło do zmiany personalnej; miejsce Evermana zajął Ben Shepherd[12][15][21].

W 1991 na rynku ukazał się trzeci album studyjny Soundgarden – Badmotorfinger[12], który uplasował się na 39. miejscu w zestawieniu Billboard 200[20] oraz uzyskał w Australii certyfikat złotej płyty[22]. W Kanadzie otrzymał status platyny[23], w Stanach Zjednoczonych podwójnej platyny[2], a w Wielkiej Brytanii srebrnej[24]. Promowały go single „Jesus Christ Pose”, „Outshined” i „Rusty Cage”, które uplasowały się w Top 50. w Wielkiej Brytanii[19]. Trzy lata później muzycy opublikowali czwarty album studyjny Superunknown[25]. Zadebiutował on na szczycie zestawienia Billboard 200[20]. Płyta odnotowała dziesięciomilionową sprzedaż na świecie[4], uzyskując certyfikaty trzykrotnej platyny w Australii[22] i Kanadzie[23], pięciokrotnej platyny w Stanach Zjednoczonych[2] oraz złotej w Szwecji[26] i w Wielkiej Brytanii[24]. W ramach promocji grupa udostępniła single „Spoonman”, „The Day I Tried to Live”, „Black Hole Sun”, „My Wave” i „Fell on Black Days[25], które uplasowały się na czołowych lokatach notowania „Billboardu” – Mainstream Rock Songs[27]. W 1995 Soundgarden został dwukrotnym laureatem nagrody Grammy – za kompozycje „Spoonman” i „Black Hole Sun”[28]. Rok później nakładem A&M ukazał się piąty album studyjny Down on the Upside[29]. Zadebiutował on 2. miejscu w zestawieniu Billboard 200[20]. Płytę promowały cztery single – „Pretty Noose”, „Burden in My Hand”, „Blow Up the Outside World” i „Ty Cobb”, z czego dwa dotarły do 1. lokaty Mainstream Rock Songs[27]. Down on the Upside uzyskał certyfikat platyny w Australii[22], Kanadzie[23] i w Stanach Zjednoczonych[2] oraz status srebrnej w Wielkiej Brytanii[24]. W 1997, z uwagi na wewnętrzne konflikty, zespół zawiesił działalność na trzynaście lat[30].

Reaktywacja Soundgarden miała miejsce 1 stycznia 2010[31]. Trzy lata później muzycy opublikowali szósty album studyjny King Animal[32], który zadebiutował na 5. pozycji w zestawieniu Billboard 200[20]. W maju 2017 Cornell popełnił samobójstwo[33].

Albumy studyjne

edytuj
Rok Dane dot. albumu Pozycje na listach przebojów Sprzedaż Certyfikat
USA
[20]
AUS
[34]
CAN
[35]
DEU
[36]
FIN
[37][38]
GBR
[19]
NLD
[39]
NOR
[40]
NZL
[41]
SWE
[42]
1988 Ultramega OK
  • Wydany: 31 października 1988
  • Wytwórnia: SST
  • Format: CD, kaseta, LP
1989 Louder Than Love
  • Wydany: 5 września 1989
  • Wytwórnia: A&M
  • Format: CD, kaseta, LP
108
1991 Badmotorfinger
  • Wydany: 8 października 1991
  • Wytwórnia: A&M
  • Format: CD, kaseta, LP
39 27 50 39 16
1994 Superunknown
  • Wydany: 8 marca 1994
  • Wytwórnia: A&M
  • Format: CD, kaseta, LP
1 1 2 13 5 4 11 5 1 3
  • AUS: 3× platynowa płyta[22]
  • CAN: 3× platynowa płyta[23]
  • GBR: złota płyta[24]
  • ITA: złota płyta[43]
  • NLD: złota płyta[44]
  • USA: 5× platynowa płyta[2]
  • SWE: złota płyta[26]
1996 Down on the Upside
  • Wydany: 21 maja 1996
  • Wytwórnia: A&M
  • Format: CD, kaseta, LP
2 1 4 15 4 7 12 6 1 3
  • AUS: platynowa płyta[45]
  • CAN: platynowa płyta[23]
  • GBR: srebrna płyta[24]
  • NZL: platynowa płyta[46]
  • USA: platynowa płyta[2]
2012 King Animal
  • Wydany: 13 listopada 2012
  • Wytwórnia: Republic
  • Format: CD, LP, DI
5 6 6 10 10 21 24 13 4 25
„–” oznacza, że album nie był notowany na danej liście.

Albumy koncertowe

edytuj
Rok Dane dot. albumu Pozycje na listach przebojów
USA
[20]
BEL (FL)
[47]
BEL (WA)
[48]
DEU
[36]
ESP
[49]
SWI
[50]
UK
[19]
2011 Live on I5
  • Wydany: 22 marca 2011
  • Wytwórnia: A&M
  • Format: CD, DI
47 130
2019 Live from the Artists Den 87 77 39 78 32
„–” oznacza, że album nie był notowany na danej liście.

Kompilacje

edytuj
Rok Dane dot. albumu Pozycje na listach przebojów Sprzedaż Certyfikat
USA
[20]
AUS
[34]
BEL (FL)
[47]
BEL (WA)
[48]
CAN
[35]
DEU
[36]
ESP
[49]
GBR
[19]
ITA
[51]
NLD
[39]
NOR
[40]
NZL
[41]
SWI
[50]
1990 Screaming Life/Fopp
  • Wydany: 11 maja 1990
  • Wytwórnia: Sub Pop
  • Format: CD, kaseta
1997 A-Sides
  • Wydany: 4 listopada 1997
  • Wytwórnia: A&M
  • Format: CD, kaseta
63 39 51 90 6
  • GBR: srebrna płyta[24]
2010 Telephantasm
  • Wydany: 28 września 2010
  • Wytwórnia: A&M
  • Format: CD, LP
24 20 96 76 15 73 66 83 48 97 35 12 94
  • USA: platynowa płyta[2]
2012 The Classic Album Selection
  • Wydany: 21 maja 2012
  • Wytwórnia: A&M
  • Format: CD, box set
149 193
2014 Echo of Miles: Scattered Tracks Across the Path
  • Wydany: 24 listopada 2014
  • Wytwórnia: A&M
  • Format: 3-CD box set
86 71 86
„–” oznacza, że album nie był notowany na danej liście.
Rok Dane dot. minialbumu
1987 Screaming Life
  • Wydany: 1 października 1987
  • Wytwórnia: Sub Pop
  • Format: 12”, kaseta
1988 Fopp
  • Wydany: 1 sierpnia 1988
  • Wytwórnia: Sub Pop
  • Format: 12”
1990 Loudest Love
  • Wydany: październik 1990
  • Wytwórnia: A&M
  • Format: CD
1992 Satanoscillatemymetallicsonatas (SOMMS)
  • Wydany: 23 czerwca 1992
  • Wytwórnia: A&M
  • Format: CD, LP
1995 Songs from the Superunknown
  • Wydany: 21 listopada 1995
  • Wytwórnia: A&M
  • Format: CD, CD-ROM
2011 Before the Doors: Live on I-5 Soundcheck
  • Wydany: 25 listopada 2011
  • Wytwórnia: A&M
  • Format: CD
2013 King Animal Demos
  • Wydany: 20 kwietnia 2013
  • Wytwórnia: Republic
  • Format: 10”

Single

edytuj
Rok Tytuł Pozycje na listach przebojów Sprzedaż Certyfikat Album
USA
[53]
AUS
[34][54]
CAN
[55]
DEU
[36]
FIN
[37][38]
FRA
[56]
GBR
[19]
IRL
[57]
ITA
[58]
NLD
[39]
NZL
[41]
SWE
[42]
SWI
[59]
1987 Hunted Down Screaming Life (EP)
1989 Flower Ultramega OK
Loud Love 87 Louder Than Love
Hands All Over 82
1990 Room a Thousand Years Wide
1991 Jesus Christ Pose 30 Badmotorfinger
Outshined 76 50
1992 Rusty Cage 80 41
1994 Spoonman 23 12 8 20 23 37 10 37 Superunknown
The Day I Tried to Live 42
Black Hole Sun 6 5 26 13 10 12 7 25 22 19
  • AUS: złota płyta[60]
  • GBR: srebrna płyta[24]
  • ITA: złota płyta[61]
My Wave 50 66 46
Fell on Black Days 52 66 10 24 14 45
1996 Pretty Noose 22 43 10 14 32 18 42 47 Down on the Upside
Burden in My Hand 57 9 33
Blow Up the Outside World 76 89 40
1997 Ty Cobb
Bleed Together A-Sides
2010 Black Rain 96 90 44 109 Telephantasm
The Telephantasm
2012 Live to Rise 110[c] 69 The Avengers Soundtrack
Been Away Too Long 93 King Animal
2013 By Crooked Steps
2017 „Beyond the Wheel”
(wczesna wersja)
Ultramega OK
(reedycja)
2019 „New Damage” / „Blind Dogs” Live from the Artists Den
„–” oznacza, że singel nie był notowany na danej liście.
Rok Dane dot. albumu Uwagi
1990 Louder than Live
  • Wydany: 22 maja 1990
  • Wytwórnia: A&M
  • Format: VHS
1992 Motorvision
  • Wydany: 17 listopada 1992
  • Wytwórnia: A&M
  • Format: VHS
2019 Live from the Artists Den
  • Wydany: 26 lipca 2019
  • Wytwórnia: Universal
  • Format: Blu-ray

Teledyski

edytuj
Rok Tytuł Reżyseria Źródło
1988 „Flower” Mark Miremont [66]
1989 „Loud Love” Kevin Kerslake [67]
1990 „Hands All Over” [68]
1991 „Jesus Christ Pose” Eric Zimmerman [69]
„Outshined” (wersja pierwsza) Matt Mahurin [70]
„Outshined” (wersja druga) Kevin Kerslake N/A
1992 „Rusty Cage” Eric Zimmerman [71]
1994 „Spoonman” Jeffrey Plansker [72]
„The Day I Tried to Live” Matt Mahurin [73]
„Black Hole Sun” Howard Greenhalgh [74]
„My Wave” Henry Shepherd [75]
„Fell on Black Days” Jake Scott [76]
1995 „Superunknown” Numillennia N/A
1996 „Pretty Noose” (wersja pierwsza) Frank Kozik [77]
„Pretty Noose” (wersja druga) Henry Shepherd [78]
„Burden in My Hand” Jake Scott [79]
„Blow Up the Outside World” Gerald Casale [80]
2010 „Get on the Snake” N/A N/A
„Black Rain” Brendon Small [81]
2012 „Live to Rise” Robert Hales [82]
„Been Away Too Long” Josh Graham [83]
2013 „By Crooked Steps” Dave Grohl [84]
„Halfway There” Josh Graham [85]

Soundtracki

edytuj
Rok Utwór Soundtrack Album Źródło
1989 „Get on the Snake” Droga do domu Louder Than Love [86]
1990 „Heretic” Więcej czadu Deep Six
1992 „Loud Love” Świat Wayne’a Louder Than Love [87]
„Birth Ritual” i „Spoonman”[d] Singles: Original Motion Picture Soundtrack Echo of Miles: Scattered Tracks Across the Path / Superunknown [64][88]
1993 „Outshined” Prawdziwy romans Badmotorfinger [89]
1994 „Jesus Christ Pose” Cholerny świat [90]
1995 „Blind Dogs” Przetrwać w Nowym Jorku Echo of Miles: Scattered Tracks Across the Path [91]
1996 „Nothing to Say” Hype! The Motion Picture Soundtrack Screaming Life (EP) [92]
2001 „Spoonman” ATV Offroad Fury Superunknown [93]
2004 „My Wave” Ujarzmić fale [94]
„Rusty Cage” Grand Theft Auto: San Andreas Official Soundtrack Box Set Badmotorfinger [95]
2012 „Live to Rise” The Avengers (Original Motion Picture Soundtrack) Echo of Miles: Scattered Tracks Across the Path [96]
2013 „Been Away Too Long” NHL 14 King Animal [97]
  1. Dane dotyczące sprzedaży płyty pochodzą z końca 2016[32].
  2. Pierwszy milion egzemplarzy płyty dołączony był w formie darmowej do gry Guitar Hero: Warriors of Rock[52].
  3. Singel uplasował się jedynie na liście Bubbling Under Hot 100 Singles, zwiększoną o 25 utworów w stosunku do Billboard Hot 100[62].
  4. W filmie Samotnicy (1992, reż. Cameron Crowe) wykorzystano wersję demo utworu „Spoonman”[88].

Przypisy

edytuj
  1. Bronze Statue Honours Soundgarden’s Chris Cornell in Seattle. Euronews. [dostęp 2019-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-12)]. (ang.).
  2. a b c d e f g h i j k l Gold & Platinum – RIAA. Recording Industry Association of America. [dostęp 2017-08-24]. (ang.).
  3. Yarm 2012 ↓, s. 59.
  4. a b c Babula 2017 ↓, s. 49.
  5. Anderson 2007 ↓, s. 113.
  6. a b Koziczyński 2010 ↓, s. 71.
  7. Prato 2009 ↓, s. 103; Yarm 2012 ↓, s. 103.
  8. Koziczyński 2010 ↓, s. 72; Yarm 2012 ↓, s. 104–105
  9. Anderson 2007 ↓, s. 115; Prato 2009 ↓, s. 203.
  10. Prato 2009 ↓, s. 203, 205.
  11. a b Anderson 2007 ↓, s. 118.
  12. a b c Anderson 2007 ↓, s. 120.
  13. Prato 2009 ↓, s. 211.
  14. Prato 2009 ↓, s. 212.
  15. a b Koziczyński 2010 ↓, s. 74.
  16. a b Yarm 2012 ↓, s. 157.
  17. a b c Anderson 2007 ↓, s. 119.
  18. a b c Koziczyński 2010 ↓, s. 73.
  19. a b c d e f Soundgarden: Official Chart Company. Official Charts Company. [dostęp 2017-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-06)]. (ang.).
  20. a b c d e f g h Soundgarden – Chart History – Billboard 200. Billboard. [dostęp 2017-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-03)]. (ang.).
  21. Prato 2009 ↓, s. 266.
  22. a b c d e f g ARIA Charts – Accreditations – 2017 Albums. Australian Recording Industry Association. [dostęp 2017-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-24)]. (ang.).
  23. a b c d e f g h i Gold/Platinum – Music Canada. Music Canada. [dostęp 2017-08-24]. (ang.).
  24. a b c d e f g h i j k l m Certified Awards. British Phonographic Industry. [dostęp 2017-08-24]. (ang.).
  25. a b Anderson 2007 ↓, s. 123.
  26. a b c Guld- och Platinacertifikat − År 1987−1998. Swedish Recording Industry Association. [dostęp 2017-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-30)]. (szw.).
  27. a b Soundgarden – Chart History – Mainstream Rock Songs. Billboard. [dostęp 2017-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-04)]. (ang.).
  28. Soundgarden: The Recording Academy. [dostęp 2019-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-02)]. (ang.).
  29. Koziczyński 2010 ↓, s. 77.
  30. Koziczyński 2010 ↓, s. 77; Yarm 2012 ↓, s. xiv.
  31. Koziczyński 2010 ↓, s. 78.
  32. a b c Babula 2017 ↓, s. 53.
  33. Babula 2017 ↓, s. 55.
  34. a b c Discography Soundgarden. australian-charts.com. [dostęp 2017-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-03)]. (ang.).
  35. a b Canadian Albums Chart:
  36. a b c d Discography Soundgarden. [dostęp 2017-08-24]. (niem.).
  37. a b Timo Pennanen: Sisältää hitin - levyt ja esittäjät Suomen musiikkilistoilla vuodesta 1972 (in Finnish) (1st ed.). Helsinki: Tammi, 2006. ISBN 978-951-1-21053-5.
  38. a b Discography Soundgarden. finnishcharts.com. [dostęp 2017-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-03)]. (ang.).
  39. a b c Discography Soundgarden. dutchcharts.nl. [dostęp 2017-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-22)]. (niderl.).
  40. a b Discography Soundgarden. norwegiancharts.com. [dostęp 2017-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-30)]. (ang.).
  41. a b c Discography Soundgarden. charts.org.nz. [dostęp 2017-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-03)]. (ang.).
  42. a b Discography Soundgarden. swedishcharts.com. [dostęp 2017-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-03)]. (ang.).
  43. a b Certificazioni – FIMI – Soundgarden. Federazione Industria Musicale Italiana. [dostęp 2020-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-01)]. (wł.).
  44. a b Goud/Platina – NVPI. NVPI. [dostęp 2020-04-01]. (niem.).
  45. a b ARIA Charts – Accreditations – 1997 Albums. Australian Recording Industry Association. [dostęp 2017-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-25)]. (ang.).
  46. a b NZ Top 40 Albums Chart – 30 March 1997. Recorded Music NZ. [dostęp 2021-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-18)]. (ang.).
  47. a b Discography Soundgarden. Ultratop. [dostęp 2017-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-03)]. (niderl.).
  48. a b Discography Soundgarden. Ultratop. [dostęp 2017-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-03)]. (niderl.).
  49. a b Discography Soundgarden. spanishcharts.com. [dostęp 2017-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-03)]. (ang.).
  50. a b Die Offizielle Schweizer Hitparade und Music Commuunity. Hitparade.ch. [dostęp 2017-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-03)]. (niem.).
  51. Discography Soundgarden. italiancharts.com. [dostęp 2017-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-03)]. (ang.).
  52. Mike Snider. Soundgarden’s ‘Telephantasm’ Gets ‘Guitar Hero’ Welcome. „USA Today”. ISSN 0734-7456. [dostęp 2019-09-05]. [zarchiwizowane z adresu 2015-03-09]. (ang.). 
  53. Soundgarden – Chart History – Hot 100. Billboard. [dostęp 2017-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-19)]. (ang.).
  54. Ryan Gavin: Australia’s Music Charts 1988–2010. Mt. Martha, VIC, Moonlight Publishing, 2011.
  55. Canadian Singles Chart:
  56. Soundgarden – Black Hole Sun. lescharts.com. [dostęp 2017-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-04)]. (fr.).
  57. Soundgarden. Irish Recorded Music Association. [dostęp 2017-08-25]. (ang.).
  58. Soundgarden – Pretty Noose. [dostęp 2019-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-04)]. (ang.).
  59. Soundgarden – Pretty Noose. Hitparade.ch. [dostęp 2019-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-04)]. (niem.).
  60. a b ARIA Singles Chart Charts Week Commencing 29 May 2017. [dostęp 2017-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-24)]. (ang.).
  61. a b Certificazioni – FIMI. Federazione Industria Musicale Italiana. [dostęp 2021-01-18]. (wł.).
  62. Soundgarden – Chart History – Bubbling Under Hot 100. Billboard. [dostęp 2017-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-05)]. (ang.).
  63. Prato 2009 ↓, s. 302.
  64. a b Koziczyński 2010 ↓, s. 75.
  65. Soundgarden: ‘Live from the Artists Den’ Unboxing Video. Blabbermouth.net. [dostęp 2019-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-12)]. (ang.).
  66. Soundgarden – „Flower”. mvdbase.com. [dostęp 2017-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-25)]. (ang.).
  67. Soundgarden – „Loud Love”. mvdbase.com. [dostęp 2017-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-25)]. (ang.).
  68. Soundgarden – „Hands All Over”. mvdbase.com. [dostęp 2017-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-25)]. (ang.).
  69. Soundgarden – „Jesus Christ Pose”. mvdbase.com. [dostęp 2017-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-25)]. (ang.).
  70. Soundgarden – „Outshined”. [dostęp 2019-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-30)]. (ang.).
  71. Soundgarden – „Rusty Cage”. mvdbase.com. [dostęp 2017-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-25)]. (ang.).
  72. Soundgarden – „Spoonman”. mvdbase.com. [dostęp 2017-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-25)]. (ang.).
  73. Soundgarden – „The Day I Tried to Live”. mvdbase.com. [dostęp 2017-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-25)]. (ang.).
  74. Soundgarden – „Black Hole Sun”. mvdbase.com. [dostęp 2017-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-25)]. (ang.).
  75. Soundgarden – „My Wave”. mvdbase.com. [dostęp 2017-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-25)]. (ang.).
  76. Soundgarden – „Fell on Black Days”. mvdbase.com. [dostęp 2017-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-25)]. (ang.).
  77. Soundgarden – „Pretty Noose” (Version 1: Concept). mvdbase.com. [dostęp 2017-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-25)]. (ang.).
  78. Soundgarden – „Pretty Noose” (Version 2: Performance). mvdbase.com. [dostęp 2017-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-25)]. (ang.).
  79. Soundgarden – „Burden in My Hand”. mvdbase.com. [dostęp 2017-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-25)]. (ang.).
  80. Soundgarden – „Blow Up the Outside World”. mvdbase.com. [dostęp 2017-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-25)]. (ang.).
  81. Soundgarden – „Black Rain”. mvdbase.com. [dostęp 2017-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-25)]. (ang.).
  82. Soundgarden – „Live to Rise”. mvdbase.com. [dostęp 2017-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-25)]. (ang.).
  83. Soundgarden – „Been Away Too Long”. mvdbase.com. [dostęp 2017-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-25)]. (ang.).
  84. Soundgarden – „By Crooked Steps”. mvdbase.com. [dostęp 2017-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-25)]. (ang.).
  85. Mary Ouellette: Soundgarden Unveil Cosmic „Halfway There” Video. Loudwire. [dostęp 2017-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-25)]. (ang.).
  86. Chris Nickson: Soundgarden: New Metal Crown. St. Martin’s Griffin, 1995. ISBN 978-0312136079. (ang.).
  87. Ian Gassman. Ranking Every Song on the Wayne’s World Soundtrack. „Paste”. ISSN 1540-3106. [dostęp 2019-09-05]. [zarchiwizowane z adresu 2019-09-03]. (ang.). 
  88. a b Prato 2009 ↓, s. 338–339.
  89. Soundgarden – True Romance. [dostęp 2019-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-24)]. (ang.).
  90. Soundgarden – Jesus Christ Pose. [dostęp 2019-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-20)]. (ang.).
  91. Koziczyński 2010 ↓, s. 76.
  92. Soundgarden – Hype!. [dostęp 2019-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-31)]. (ang.).
  93. ATV Offroad Fury Soundtrack. [dostęp 2019-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-07)]. (ang.).
  94. Riding Giants – Original Soundtrack. AllMusic. [dostęp 2019-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-26)]. (ang.).
  95. Tom Bramwell: GTA: San Andreas Soundtrack Listing. Eurogamer. [dostęp 2019-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-01)]. (ang.).
  96. Soundgarden: New Song „Live to Rise” Available for Streaming. Blabbermouth.net. [dostęp 2017-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-04)]. (ang.).
  97. Listen to the NHL 14 Soundtrack. EA Sports. [dostęp 2019-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-05)]. (ang.).

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj