Dzier włochaty (Harpalus (Pseudoophonus) rufipes) – gatunek średniej wielkości chrząszcza z rodziny biegaczowatych oraz podrodziny Harpalinae.

Dzier włochaty
Harpalus rufipes
De Geer, 1774
Ilustracja
Dzier włochaty
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

owady uskrzydlone

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze drapieżne

Rodzina

biegaczowate

Podrodzina

Harpalinae

Plemię

Harpalini

Rodzaj

Harpalus

Podrodzaj

(Pseudoophonus)

Gatunek

dzier włochaty

Opis edytuj

Długość jego ciała wynosi od 14 do 16 mm. Pokrywy posiada porośnięte króciutkimi, gęstymi włoskami[1]. Większa część oskórka jest matowo czarna, zaś krawędzie i kończyny są czerwone lub pomarańczowe[potrzebny przypis].

Występowanie edytuj

Występuje w prawie całej Eurazji w tym na terenach całej Europy, północnej Afryki, Makaronezji, Azji Mniejszej, Iranu oraz na Syberii i w Japonii. Wprowadzono go również w Ameryce Północnej. Gatunek ten toleruje szeroki zakres środowisk, od wilgotnych terenów bagnistych poprzez lasy po suche łąki i pola uprawne[2][3].

Znaczenie edytuj

Szkody przez dziera włochatego dokonywane są gdy przejdzie ze stadium larwalnego do postaci dorosłego chrząszcza. Żywi się on też nasionami pszenicy i innych zbóż. Można go też spotkać jak żeruje na burakach cukrowych czy truskawkach[4].

Przypisy edytuj

  1. Jiří Zahradník: Przewodnik: Owady. Warszawa: Multico, 2000, s. 134.
  2. Burakowski B., Mroczkowski M., Stefańska J. 1974: Chrząszcze Coleoptera, Biegaczowate Carabidae, część 2 (przy współpracy J. Makólskiego i J. Pawłowskiego). Kat. Fauny Pol., Warszawa, XXIII, 3: 1-430.
  3. Burmeister F. 1939: Biologie, Ökologie und Verbreitung der europäischer Käfer auf systematischer Grundlage. I Band: Adephaga. I Familiengruppe: Caraboidea. Hans Goecke Verlag, Krefeld. 307 ss.
  4. Carsekt Sp. z o.o., Dzier włochaty (Harpalus rufipes), carsekt.pl [dostęp 2017-07-24]