Dzwonkówka czerniejąca

Dzwonkówka czerniejąca (Entoloma parkensis (Fr.) Noordel.) – gatunek grzybów z rodziny dzwonkówkowatych (Entolomataceae)[1].

Dzwonkówka czerniejąca
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

dzwonkówkowate

Rodzaj

dzwonkówka

Gatunek

dzwonkówka czerniejąca

Nazwa systematyczna
Entoloma parkensis (Fr.) Noordel.
Persoonia 10(2): 262 (1979)

Systematyka i nazewnictwo

edytuj

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Entoloma, Entolomataceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1851 r. Elias Fries nadając mu nazwę Agaricus parkensis. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu Machiel Evert Noordeloos w 1979 r.[1]

Synonimy[2]:

  • Agaricus parkensis Fr. 1851
  • Eccilia parkensis (Fr.) Quél. 1875
  • Hyporrhodius parkensis (Fr.) Henn. 1898
  • Omphaliopsis parkensis (Fr.) P.D. Orton 1991
  • Rhodophyllus parkensis (Fr.) Quél. 1886

Nazwę zwyczajową zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r.[3]

Występowanie i siedlisko

edytuj

Dzwonkówka czerniejąca występuje w kilku krajach Europy (Hiszpania, Niemcy, Dania, Szwecja)[4]. Jest bardzo rzadka[5]. Na terenie Polski w piśmiennictwie naukowym podano jedno stanowisko i to przed II wojną światową (Kwidzyn, 1925, 1933 r.). Według W. Wojewody gatunek w Polsce wymarły[3].

Występuje w lasach liściastych pod jesionami i w murawach kserotermicznych na podłożu wapiennym, Owocniki wytwarza od sierpnia do października[5].

Przypisy

edytuj
  1. a b c Index Fungorum. [dostęp 2018-12-20]. (ang.).
  2. Species Fungorum. [dostęp 2015-12-20]. (ang.).
  3. a b Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
  4. Discover Life Maps. [dostęp 2018-12-20].
  5. a b M.E. Noordeloos, M.E. Entoloma s.l., Fungi Europaei. 1992, 5, s. 594