Dąbie (Kraków)
Dąbie – obszar Krakowa, dawna wieś przyłączona do miasta 1 kwietnia 1911 roku jako jego XX dzielnica katastralna[1][2]. Obecnie wchodzi w skład dzielnicy II Grzegórzki.
Państwo | |
---|---|
Miasto | |
Dzielnica | |
Poprzednia nazwa |
Dzielnica XX Dąbie |
Położenie na mapie Krakowa | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
50°03′39″N 19°58′45″E/50,060833 19,979167 |
Lokalizacja
edytujDąbie usytuowane jest wzdłuż dzisiejszej alei Pokoju.
Historia
edytujDąbie wzmiankowane było po raz pierwszy już w roku 1254, jako Dambe, własność klasztoru norbertanek, w tym samym roku Bolesław Wstydliwy przyznał wsi immunitet sądowy i ekonomiczny. W 1348 roku Kazimierz Wielki nadał Dąbie wraz z oboma brzegami Wisły klasztorowi cystersów w Mogile. Jednak już w 1389 miasto Kraków odkupiło Dąbie, za znaczną wówczas kwotę 400 grzywien. W latach 1465–1471 i 1476–1494 właścicielem Dąbia był rajca krakowski J. Wierzynek (w tym okresie stał tu młyn, folwark i karczmy), w 1. połowie XVI wieku dzierżawili je Jan i Piotr Morsztynowie. Wieś będąca własnością Krakowa położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie proszowskim województwa krakowskiego[3]. W 1551 miasto urządziło na Dąbiu dwie nowe sadzawki i ogród. W XVII wieku na Dąbiu funkcjonowały również: cegielnia, tartak, liczne stawy rybne oraz browar miejski. W 1880 roku na Dąbiu znajduje się szkółka miejska drzew i krzewów ozdobnych hodowanych na cele upiększania miasta Krakowa. W 1890 roku było tu już 101 domów, a zamieszkiwało je 737 mieszkańców, w tym czasie powstała tam również jednoklasowa szkoła ludowa.
W 1893 r. Austriacy zbudowali tu koszary dla pułku artylerii. W czasie I wojny światowej pełniły one rolę obozu dla jeńców rosyjskich[4]. W styczniu i lutym 1919 r., w związku z trwającym wówczas na Śląsku Cieszyńskim konfliktem polsko-czechosłowackim, internowano tu 551 osób narodowości „czechosłowackiej”, z których 39 zmarło[5].
Według austriackiego spisu ludności z 1900 w 119 budynkach w Dąbiu na obszarze 340 hektarów mieszkało 1499 osób, z czego 1453 (97%) było katolikami, 31 (2,1%) wyznawcami judaizmu, 1 (0,1%) grekokatolikiem, a 14 (0,9%) innej religii lub wyznania, 1163 (77,6%) było polsko-, 245 (16,3%) niemiecko-, a 77 (5,1%) innojęzycznymi[6].
W roku 1911 oficjalnie przyłączono Dąbie do Krakowa (liczyło wówczas 1600 mieszkańców). W 1931 przy ulicy Fabrycznej powstały zakłady Państwowej Wytwórni Wódek. Pod koniec niemieckiej okupacji, 15 stycznia 1945, Niemcy dokonali egzekucji 79 osób (1 osoba ocalała)[7]. W 1961 wybudowano na Wiśle stopień wodny Dąbie, a kilka lat później na Dąbiu zaczęto budować pierwsze bloki mieszkalne. W 1983 została na Dąbiu erygowana parafia rzymskokatolicka pw. św. Stanisława BM.
Infrastruktura
edytujPlacówki oświatowe
edytuj- Szkoła Podstawowa nr 39 im. Bartosza Głowackiego w Krakowie
- Szkoła Podstawowa nr 18 im. św. Anny
- Szkółka Języka Angielskiego dla dzieci i młodzieży „Hi Kids!”
- Przedszkole nr 124
- Przedszkole nr 79
Kultura i rozrywka
edytuj- 2 Biblioteki Publiczne
- 4 boiska piłki nożnej
- 3 boiska do koszykówki
- Stadion Dąbski KS
- Korty tenisowe
Tereny zielone
edytuj- Bulwar nad Wisłą
- 8 placyków zabaw
- Ogródki działkowe
Inne obiekty
edytuj- Pętla tramwajowa Dąbie
- Kościół św. Stanisława
- Poczta Polska
- Pomnik Ofiar Dąbia
- NZOZ Dąbie – przychodnia
- figura św. Jana Nepomucena z XVIII wieku (ulica Widok)
Galeria
edytuj-
Pętla tramwajowa „Dąbie”
-
Widok osiedla od strony alei Pokoju, bloki przy ul. Półkole 5, 7 i 9
-
Widok bloków na osiedlu od strony alei Pokoju, od przystanku tramwajowego „Ofiar Dąbia”
-
Wiadukt kolejowy w ciągu linii kolejowej nr 100 nad aleją Pokoju
-
Widok osiedla wzdłuż alei Pokoju, po prawej bloki przy al. Pokoju 28 i 26
-
Wnętrze osiedla, blok przy ul. Widok 10
-
Wnętrze osiedla, blok przy ul. Świtezianki 5
-
Bulwary wiślane na Dąbiu
-
Park Kieszonkowy – Ogród Fabryczny
-
Fabryczna City – dawny kompleks fabryczny wytwórni wódek
-
Fabryczna Office Park
Harcerstwo na Dąbiu
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Ustawa z dnia 19. grudnia 1910 w przedmiocie przyłączenia do miasta Krakowa gminy Dąbie z Beszczem i Głębinowem, tudzież gminy Ludwinów i obszaru dworskiego Ludwinów — wyłączenia tychże gmin i obszaru dworskiego z okręgów Rad powiatowych Krakowskiej i Wielickiej oraz w przedmiocie zmiany § 18 i § 53 ustęp 1 statutu stoł. król. miasta Krakowa. Dziennik Ustaw i Rozporządzeń Krajowych dla Królestwa Galicyi i Lodomeryi wraz z Wielkiem Księstwem Krakowskiem. 1910, cz. XXXV, nr 243
- ↑ Obwieszczenie Prezydyum c. k. Namiestnictwa we Lwowie z dnia 4. marca 191.1 L. 1706/pr., którem w porozumieniu z Wydziałem krajowym na zasadzie Art. XIII. ustawy z 19. grudnia 1910 Dz. u. kr. Nr. 243, wyznacza się termin, od którego wymienione w art. I. tej ustawy gminy, a mianowicie: Dąbie z Beszczem i. Głębinowem, oraz Ludwinów, tudzież obszar dworski Ludwinów, przejdą pod zarząd Bady miejskiej i Magistratu stoł. król. miasta Krakowa Dziennik Ustaw i Rozporządzeń Krajowych dla Królestwa Galicyi i Lodomeryi wraz z Wielkiem Księstwem Krakowskiem. 1911, cz. IV, nr 49
- ↑ Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 2008, s. 107.
- ↑ Kalendarium historii Dąbia [online], Kalendarium historii Dąbia [dostęp 2023-09-28] .
- ↑ Krzysztof Nowak: Lata 1918–1920. W: Śląsk Cieszyński w latach 1918–1945. Krzysztof Nowak (red.). Cieszyn: 2015, s. 45, seria: Dzieje Śląska Cieszyńskiego od zarania do czasów współczesnych.
- ↑ Gemeindelexikon der im Reichsrate vertretenen Königreiche und Länder, bearbeitet auf Grund der Ergebnisse der Volkszählung vom 31. Dezember 1900, XII. Galizien. Wien: 1907.
- ↑ Mirosław Haładyj: To była ostatnia zbiorowa egzekucja w Krakowie. "Postrzelony udawał zabitego i potem w szoku uciekł". 2023-01-15. [dostęp 2023-01-15].