Ebbe Hamerik (ur. 5 września 1898 w Kopenhadze, zm. 11 sierpnia 1951 w cieśninie Kattegat[1][2][3]) – duński kompozytor i dyrygent.

Ebbe Hamerik
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 września 1898
Kopenhaga

Pochodzenie

duńskie

Data i miejsce śmierci

11 sierpnia 1951
Kattegat

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, dyrygent

Życiorys edytuj

Syn kompozytora Asgera Hamerika[1][2][3]. Uczył się kompozycji u ojca oraz dyrygentury u Franka van der Stuckena[1][2][3]. W latach 1919–1922 był drugim dyrygentem Det Kongelige Teater w Kopenhadze, następnie dyrygował Musikforeningen (1927–1931) i orkiestrą radiową Unge Tonekunstneres Orkester (1931–1939)[1][2]. Po 1940 roku skupił się na pracy kompozytorskiej[1]. Pasjonował się żeglarstwem, utonął podczas sztormu w trakcie samotnego rejsu w cieśninie Kattegat[1][2][3].

Twórczość edytuj

Kompozycje Hamerika mają charakter polifoniczny i politonalny, kompozytor stosował technikę wariacyjną od form ostinatowych po improwizacje w stylu jazzowym[1]. Największe znaczenie ma jako twórca oper, które w swojej dojrzałej formie osiągnęły postać politonalnych dramatów muzycznych, w których orkiestra stanowi rytmiczny akompaniament dla głosów mówionych i pełni rolę ilustracyjną w preludiach i interludiach[1]. Pierwsze z nich, uznane w Danii za zbyt trudne, miały swoją premierę za granicą[1]. Symfonie Hamerika są monotematyczne, oparte o cantus firmus, złożone z szeregu krótkich części[1].

Rękopisy utworów Hamerika znajdują się w zbiorach Biblioteki Królewskiej w Kopenhadze[1].

Wybrane kompozycje edytuj

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Opery

  • Stepan (wyst. Moguncja 1924)
  • Leonardo da Vinci (wyst. Antwerpia 1939)
  • Marie Grubbe (wyst. Kopenhaga 1940)
  • Rejsekammeraten (wyst. Kopenhaga 1946)
  • Drømmerne (wyst. Århus 1974)

Utwory orkiestrowe

  • 5 symfonii (I 1937, II 1947, III 1947–1948, IV 1949, V 1949)
  • Soranersuite (1932)
  • Quasi passacaglia e fuga na orkiestrę smyczkową (1932)
  • Wariacje orkiestrowe na temat starego motywu duńskiego (1933, zrewid. 1948)
  • Sinfonie-ouverture (1933)
  • Koncert na obój i orkiestrę (1950)

Utwory kameralne

  • 2 kwartety smyczkowe (I 1917, II 1917)
  • Kwintet smyczkowy (1932)
  • Kwintet na instrumenty dęte (1942)
  • Trio na skrzypce, altówkę i wiolonczelę (1943)

Balety

  • Dionysia (wyst. Antwerpia 1927)

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i j k l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 4. Część biograficzna hij. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1993, s. 25. ISBN 83-224-0453-0.
  2. a b c d e f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1428. ISBN 978-0-02-865528-4.
  3. a b c d The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 350. ISBN 0-674-37299-9.

Linki zewnętrzne edytuj