Edvin Kallstenius
Edvin Kallstenius (ur. 29 sierpnia 1881 w Filipstad, zm. 22 listopada 1967 w Danderyd[1][2][3]) – szwedzki kompozytor.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Życiorys edytuj
W latach 1898–1903 studiował nauki przyrodnicze na uniwersytecie w Lund[1][2][3]. W czasie studiów podejmował już pierwsze próby kompozytorskie[1]. Od 1903 do 1907 roku był uczniem konserwatorium w Lipsku[1][2][3]. Po powrocie do Szwecji współpracował z prasą jako krytyk muzyczny[1][2]. W latach 1928–1946 pracował jako bibliotekarz w szwedzkim radio[1][2][3]. Od 1933 do 1957 roku był działaczem Międzynarodowego Biura Muzycznego przy Związku Kompozytorów Szwedzkich (Svenska Tonsättares Internationella Musikbyrå)[1].
W swojej twórczości nawiązywał do wzorców romantycznych[1][2]. Jego utwory rozwijają harmonikę tonalną, element melodyczny staje się w nich w ogólności wypadkową przebiegu harmonicznego, reguły homofonii regulowanej przeważają nad kontrapunktem[1]. W swoich późnych dziełach zwrócił się ku bardziej nowoczesnemu językowi dźwiękowemu, wykorzystując elementy dodekafonii[1][2][3].
Wybrane kompozycje edytuj
(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])
Utwory orkiestrowe
- Scherzo fugato na małą orkiestrę (1907, zrewid. 1923)
- uwertura dramatyczna Sista Striden (1908)
- En serenad i sommarnatten (1918)
- Sinfonia concertata na fortepian i orkiestrę (1922)
- 4 sinfonietty (1923, 1946, 1956, 1958)
- 5 symfonii (I 1926 zrewid. 1941, II 1935, III 1948, IV 1954, V 1960)
- Dalarapsodi (1931)
- Dalslandsrapsodi (1936)
- uwertura Romantico (1938)
- Högtid och fest (1940)
- Musica gioconda na smyczki (1942)
- Cavatina na altówkę i orkiestrę (1943)
- Passacaglia enarmonica (1943)
- Kraus-variationer (1947)
- Sonata concertate na wiolonczelę i orkiestrę (1951)
- Musica sinfonica na smyczki (1953)
- Nytt vin i gamla läglar na małą orkiestrę (1954)
- Suita choreograficzna (1957)
- Prologo seriale (1966)
Utwory kameralne
- 8 kwartetów smyczkowych (I 1904, II 1905, III 1913, IV 1925, V 1945, VI 1953, VII 1957, VIII 1961)
- Sonata wiolonczelowa (1908)
- Sonata skrzypcowa (1909)
- Kwintet klarnetowy (1930)
- Suita na instrumenty dęte i perkusję (1938)
- Kwintet dęty (1943)
- Trio divertente na flet, skrzypce i altówkę (1950)
- Piccolo trio seriale na flet, rożek angielski i klarnet (1956)
- Trio svagante na klarnet, róg i wiolonczelę (1959)
- Sonata na wiolonczelę solo (1961)
- Sonata na flet solo (1962)
- Suita liryczna na flet, saksofon i wiolonczelę (1962)
- Sonata na skrzypce solo (1965)
- Trio smyczkowe (1965)
Utwory wokalno-instrumentalne
- När vi do na chór i orkiestrę (1919)
- Sångoffer na baryton i orkiestrę (1944)
- Stjärntändningen na chór i orkiestrę (1949)
- Hymen, o, Hymenaios na solistów, chór i orkiestrę (1955)
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 16. ISBN 978-83-224-3303-4.
- ↑ a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1810. ISBN 978-0-02-865528-4.
- ↑ a b c d e The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 435. ISBN 0-674-37299-9.