Edward Dwurnik
Edward Dwurnik (ur. 19 kwietnia 1943 w Radzyminie, zm. 28 października 2018[1] w Warszawie[2]) – polski malarz i grafik.
 Edward Dwurnik (2007) | |
| Data i miejsce urodzenia |
19 kwietnia 1943 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
28 października 2018 |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Ważne dzieła | |
| Odznaczenia | |
 
| |
| Strona internetowa | |
Życiorys edytuj
W latach 1963–1970 studiował malarstwo i grafikę w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, w pracowni Krystyny Łady-Studnickiej, a także przez trzy lata rzeźbę. W 1970 obronił pracę dyplomową w pracowni prof. Eugeniusza Eibischa[3]. Jak uważał, przez pierwsze lata studiów na ASP „nie miał żadnej wizji swojej twórczości”. Po zetknięciu się z dziełami Bernarda Buffeta dostrzegł nowe możliwości malarskie, lecz dopiero doświadczenie wystawy Nikifora w 1965 pomogło mu odnaleźć formę wspierającą realizację własnych pomysłów. Od tego wydarzenia rozpoczęła się jego pasja tworzenia. Wtedy też powstały obrazy, zaliczane są do cyklów malarskich, takich jak: Podróże autostopem, Warszawa, Portret.
Dwurnik uważa, że prawdziwie „swój temat” odnalazł w marcu 1968[4]. Rozwiązaniem artystycznym, w ujęciu tego problemu, było budowanie kompozycji wieloelementowych, komplikacja, tworzenie związków między przedmiotami obrazu. W latach 1970–1971 namalował Drogę (Dziesięć stacji świeckiego ukrzyżowania). Namalował ponad 5000 obrazów. Regularnie prezentował swoje obrazy przedstawiające stolice różnych krajów Unii Europejskiej podczas Celebracji Prezydencji w Unii Europejskiej organizowanych w Pałacu Chojnata w Woli Chojnata[5]. Za swoją pracę został nagrodzony m.in. Nagrodą Kulturalną „Solidarności” (1983), Nouvelle Biennale de Paris (1985), nagrodą Olimpiady Sztuki w Seulu (1988) i Nagrodą Fundacji Sztuki Współczesnej (1992). W kwietniu 2018 przedstawił w Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie swoją ostatnią wystawę – „75x75 Dwurnik”[6].
Został pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera G-tuje-41)[7].
Życie prywatne edytuj
Jego matka była ludową hafciarką, a ojciec prowadził warsztat ślusarski[8].
Przez 35 lat był żonaty z fotografką Teresą Gierzyńską, z którą miał córkę Polę Dwurnik (ur. 1979), również malarkę i graficzkę[8]. Po rozstaniu z żoną w 2003 związał się z Elżbietą[8].
_02.jpg)
Niektóre dzieła malarskie edytuj
- 1968 – Zachwycenie tłumem (cykl rysunków)
- 1969 – Namiętności (cykl)
- 1970-1971 – Droga (Dziesięć Stacji Świeckiego Ukrzyżowania)
- 1970-1971 – Kolekcja (cykl)
- Błękitny powiat
- Wymarsz pogodzonych
- W obronie idola
- 1971 – Różne błękity (cykl)
- 1972 – Chwila (cykl)
- 1972 – Sportowcy (cykl)
- 1971-1974 – cykl Chmury
- 1973 – Dorota w Zaciszu
- 1973-1975 – Obrazy duże (cykl)
- Klęska urodzaju
- Owoce ziemi
- Konstytucja 3 Maja
- 1975 – Robotnicy (cykl)
- Zarząd Główny ZPAP
- Warszawskie Stowarzyszenie Krytyki Plastycznej
- Geno
- 1976-1977 – Gazeta (cykl)
- 1979 – Krzyż (cykl)
- 1985 – Romantycy (cykl)
- 1989-1991 – Droga na Wschód (cykl)[9]
- 1990-1994 – Od grudnia do czerwca (cykl)
- 1991-1993 – Niech żyje wojna! (cykl)
- 1992-1997 – Błękitny (cykl)
- 1996-1999 – Wyliczanka (cykl)
- 1998 – Dwudziesty trzeci (cykl)
- 2000 – Dwudziesty piąty (cykl)[10]
- Podróże autostopem (cykl)
- Warszawa (cykl)
- Portret (cykl)
- 2006 - Poznań
- 2007 – Uśmiechnięte Twarze – mural namalowany podczas Off Festivalu w Mysłowicach
- 2011 – Kontrabasiści – mural namalowany w ramach Life Festival Oświęcim
- 2017 – Czerwone tulipany (olej)
- 2018 – Czerwone tulipany (akryl na płótnie #XXIII)
Odznaczenia edytuj
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2014)[11]
- Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2015)[12][13]
Przypisy edytuj
- ↑ Edyta Bryła: Malarz i grafik Edward Dwurnik nie żyje. wyborcza.pl, 2018-10-28. [dostęp 2018-10-28].
- ↑ Nie żyje Edward Dwurnik. Miał 75 lat. polskieradio24.pl, 2018-10-28. [dostęp 2018-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-28)]. (pol.).
- ↑ Edward Dwurnik | Życie i twórczość | Artysta [online], Culture.pl [dostęp 2022-02-16] (pol.).
- ↑ Dane według wywiadu udzielonego Markowi Goździewskiemu
- ↑ Paweł Rogaliński: Łódź centrum Europy?. Przegląd Dziennikarski, 2014-04-09. [dostęp 2017-06-29].
- ↑ Piotr Sarzyński, Recenzja wystawy: „75x75 Dwurnik” [online], www.polityka.pl, 2018 [dostęp 2022-03-23] (pol.).
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online] [dostęp 2019-11-14] (pol.).
- ↑ a b c Gwiazdy i celebryci [online], kobieta.pl [dostęp 2024-04-23] (pol.).
- ↑ według "wspomnień i pamiętników Polaków represjonowanych przez władze sowieckie w latach 1939-1956", poświęcony "zamordowanym na Wschodzie".
- ↑ obrazy abstrakcyjne, nawiązujące do twórczości Jacksona Pollocka
- ↑ M.P. z 2015 r. poz. 53
- ↑ Lista laureatów medalu Zasłużony Kulturze – Gloria Artis [online], MKiDN [dostęp 2023-01-07].
- ↑ "Wszyscy mają za sobą wielki dorobek". Minister Gliński wręczył medale Gloria Artis. tvn24.pl, 8 marca 2016. [dostęp 2018-10-28].