Edward Miziura ps. „Kosma” (ur. 18 lutego 1887, zm. 1 lipca 1955)[1]polski lekarz z tytułem doktora, podpułkownik lekarz Wojska Polskiego i Armii Krajowej.

Edward Miziura
Kosma
podpułkownik lekarz podpułkownik lekarz
Data urodzenia

18 lutego 1887

Data śmierci

1 lipca 1955

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Armia Krajowa

Jednostki

8 Batalion Sanitarny,
DOK Nr VIII,
3 Batalion Sanitarny,
5 Okręgowe Szefostwo Sanitarne

Stanowiska

dowódca batalionu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
II wojna światowa

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej Kawaler Orderu Franciszka Józefa (Austro-Węgry) Krzyż Wojskowy Karola
Odznaka honorowa „Za wzorową pracę w służbie zdrowia” (1950–1986)

Życiorys edytuj

Urodził się 18 lutego 1887[2]. Uczęszczał do szkoły podstawowej w Świątnikach, a następnie do gimnazjum w Krakowie. W 1912 ukończył studia na Wydziale Medycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, uzyskując tytuł doktora nauk lekarskich. W latach 1912–1918 odbywał służbę w armii austriackiej, którą zakończył w stopniu kapitana.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Pracował w szpitalu w Zamościu, następnie został przeniesiony do twierdzy w Brześciu Kujawskim. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej jako dowódca baonu sanitarnego 2 i 4 Armii, w tym 2 dywizji Legionów. W sierpniu 1920 r. otrzymał awans do stopnia majora. Został przydzielony do szpitali wojskowych w Rzeszowie, Krakowie i Bielsku. W 1922 awansowany do stopnia podpułkownika lekarza ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[3][4][5]. W 1923 jako oficer nadetatowy 8 Batalionu Sanitarnego służył w Szefostwie Sanitarnym Dowództwie Okręgu Korpusu Nr VIII w Toruniu[6]. Od 21 stycznia 1924 dowodził 3 Batalionem Sanitarnym w Grodnie[7][8]. W 1928 był oficerem 5 Okręgowego Szefostwa Sanitarnego w Krakowie[9]. W 1933 był prezesem zarządu Związku Oficerów w stanie spoczynku we Lwowie[10].

Podczas II wojny światowej był oficerem Armii Krajowej, działając pod pseudonimem „Kosma” udzielał pomocy medycznej partyzantom oraz ludności w Łabędziowie[11].

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. Miziura Edward (1887-1955) [online], Świątniki Górne Wiki [dostęp 2021-03-10] (pol.).
  2. Oficerowie. Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. [dostęp 2016-12-08].
  3. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1198.
  4. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1080.
  5. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 725.
  6. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 106, 1168.
  7. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 5 z 21 stycznia 1924 roku, s. 28.
  8. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1033.
  9. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 710.
  10. Komitet obchodu 25-lecia Z. W. C. oraz Tygodnia Propagandy Związku Strzeleckiego. „Gazeta Lwowska”, s. 5, Nr 262 z 23 września 1933. 
  11. Agnieszka Dziarmaga: W Zbrzy stanął pomnik. niedziela.pl, 2004. [dostęp 2016-12-08].
  12. M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 96 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  13. M.P. z 1955 r. nr 99, poz. 1387 - Uchwała Rady Państwa z dnia 14 stycznia 1955 r. nr 0/122 - na wniosek Ministra Zdrowia.
  14. M.P. z 1954 r. nr 89, poz. 995 - Zarządzenie Ministra Zdrowia z dnia 26 sierpnia 1954 r.

Bibliografia edytuj