Einbergerherb szlachecki[1].

Einberger
Ilustracja
Herb Einberger
Typ herbu

szlachecki

Pierwsza wzmianka

1794

Opis herbu edytuj

W słup, pole srebrne i błękitne, u podstawy skała, na której kozioł stojący. Klejnot: trzy pióra strusie – białe między błękitnymi. Labry: błękitne podbite srebrem.

Na tarczy dwudzielnej: w polach prawem srebrnem i lewem błękitnem - na skale barwy naturalnej kozieł takiejże barwy. Nad hełmem w koronie trzy pióra strusie: białe między błękitnemi. Labry błękitne, podbite srebrem[2].

Najwcześniejsze wzmianki edytuj

Nadany 4.10.1794 przez Franciszka II Józefowi Einbergerowi, sekretarzowi sądów ziemskich galicyjskich, wraz z tytułem "Edler" i predykatem "von Einberg"[2][3].

Herbowni edytuj

Jedna rodzina herbownych (herb własny)[4]:

Einberger von Einberg.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Juliusz hr. Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 1. Warszawa: B. Bolcewicz, J. Sikorski, 1897, s. 122.
  2. a b S. J. Starykoń-Kasprzycki red.: Polska encyklopedja szlachecka. T. II. Warszawa: Instytut Kultury Historycznej, 1935, s. 129.
  3. Juliusz hr. Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: B. Bolcewicz, J. Sikorski, 1897-1906, s. 72.
  4. S.J. Starykoń-Kasprzycki, Michał Dmowski: Polska encyklopedja szlachecka. T. V. Warszawa: Drukarnia braci Drapczyńskich, 1936, s. 196.

Bibliografia edytuj

Sławomir Górzyński: Nobilitacje w Galicji w latach 1772-1918. DiG 1997. ISBN 83-85490-88-4