Elżbieta Hutten-Czapska
Elżbieta Hutten-Czapska z domu Meyendorff (ur. 22 września 1833 w Petersburgu, zm. 4 października 1916 w Mińsku) – polska numizmatyczka, współzałożycielka Muzeum im. Emeryka Hutten-Czapskiego w Krakowie.
Iwan Makarow, Elżbieta Hutten Czapska (1880) | |
Odmiana hrabiowska herbu Leliwa nadana rodowi Hutten-Czapskich | |
Rodzina | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
22 września 1833 |
Data i miejsce śmierci |
4 października 1916 |
Ojciec |
Józef Meyendorff (1795–1863) |
Mąż |
Emeryk Hutten-Czapski (1828–1896) |
Dzieci |
Zofia (1857–1911), |
Pochodziła z inflanckiej gałęzi niemiecko-bałtyckiej rodziny arystokratycznej Meyendorffów von Yxkull. Córka barona Jerzego Meyendorffa (1795–1863), tajnego radcy rosyjskiego, i Zofii hr. Stackelberg (1806–1891). Była żoną Emeryka Zachariasza Hutten-Czapskiego, matką Karola Jana Hutten-Czapskiego i Jerzego Hutten-Czapskiego[2].
Po niespodziewanej śmierci męża w 1896 roku odegrała ogromną, pierwszoplanową rolę w stworzeniu Muzeum im. Emeryka Hutten-Czapskiego[3] i w 1901 roku dokonała jego otwarcia wraz z Feliksem Koperą[4].
Przypisy
edytuj- ↑ Drzewo genealogiczne rodziny Czapskich. Towarzystwo Przyjaciół Muzeum im. Emeryka Hutten-Czapskiego. [dostęp 2023-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-09)].
- ↑ Гатальскі, І. Юрый Чапскі – апошні ўладальнік сядзібы Прылукі, w: Жыццё айчыне, гонар нікому: Матэрыялы міжнар. навук. канф., прысв. 180-годдзю з дня нарадж. Эмерыка фон Гутэн-Чапскага: Мінск, 16–18 сакавіка 2009 г. Выдавец В. Хурсік; Польскі Інстытут у Мінску, Mińsk, 2010, s. 70–78. ISBN 978-985-6888-58-1. [dostęp 2023-01-24]
- ↑ Charakterna dama świata monet. Onet Kobieta. [dostęp 2023-02-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (1 września 2016)].
- ↑ Maria Kocójowa: Znaczenie Muzeum im. Emeryka Hutten-Czapskiego w Krakowie dla ochrony narodowej świadomości oraz polskiej nauki i kultury w zjednoczonej Europie. czapscy.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]..
Bibliografia
edytuj- Polski Słownik Biograficzny, tom 4, s. 177.
- „Wiadomości Numizmatyczno-Archeologiczne”, tom 8, 1920, s. 105.